Zelfredzaamheid

31 januari 2016

10 min read

Zelfredzaamheid

Ieder mens bezit wel talenten.
Het één kan je wel goed, het andere wellicht wat minder of niet.

Dat geldt niet alleen voor jou, maar ook voor de ander.

De ander kan namelijk net zo goed OOK niet ALLES even perfect en OOK niet ALLES even goed en heeft dus OOK dingen deze NIET of NIET ZO GOED kan.

Dat geeft allemaal niks.

Niemand kan ALLES namelijk perfect en ook niemand kan ALLES even goed.

Belangrijk is het dan ook om elkaar WEL altijd te ondersteunen, helpen en aanvullen waar nodig, maar OOK om elkaar te blijven stimuleren in onze zelfredzaamheid om WEL de talenten welke de ander WEL bezit te benadrukken en NIET de mankementen of beperkingen van de ander constant maar te benadrukken of bekritiseren.

Enkel zo halen we namelijk het beste en fijnste (qua eigenschappen) in de ander naar boven!

Gaan we echter hetgeen de ander best zelf kan ALSNOG bekritiseren, hier druk op uitoefenen, de ander hierin belemmeren of gaan we hetgeen de ander best zelf kan uit handen nemen (en ons ongevraagd met die dingen (de dingen de ander zelf wel kan) bemoeien), dan zijn we de ander dus NIET bepaald aan het ondersteunen in diens zelfredzaamheid en halen we ook NIET het beste en fijnste qua eigenschappen in de ander naar boven.

De ander zal zich behoorlijk gefrustreerd kunnen voelen dan (en terecht ook) en zal als reactie DAAROP wellicht ook wel flink gaan protesteren.

LAAT ME MET RUST
IK KAN DIT ZELF WEL
BEMOEI JE ER NIET MEE
IK HEB GEEN HULP NODIG
IK WIL JE HULP NIET
HOU OP

Bovenstaande uitspraken zouden dan allemaal TERECHTE uitspraken en TERECHTE reacties kunnen zijn van iemand die zich ECHT WEL alleen zou kunnen redden zonder je hulp, maar welke je daarin maar NIET ondersteunt, maar NIET vertrouwt of NIET EENS de mogelijkheid en gelegenheid toe biedt dit te bewijzen en aan te tonen.

De manier waarop je DAN met de ander omgaat (alsof deze NIKS zelf kan en NIKS goed kan doen) is BEHOORLIJK respectloos, onnadenkend, ongeduldig en denigrerend.

Dat geeft stress.

Uit stress, nee, daaruit komen NOOIT mooie dingen voort.
Uit een stressvolle behandeling komt HELAAS nooit liefde of een betere communicatie tussen twee personen uit voort!

Een aantal voorbeelden.

Je kleuter heeft net geleerd veters te strikken.
Papa heeft dit nog niet gezien, want deze is vaak al weg voor de veters gestrikt worden ’s ochtends.
Vandaag is het echter zaterdag en papa hoeft niet te werken.
Je kleuter wil heel graag papa laten zien wat ze allemaal al helemaal zelf kan!
Jij echter hebt haast en wil snel weg.
Je geeft je kleuter dan ook niet de gelegenheid zelf diens veters te strikken, pakt de schoenen van je kind, drukt deze aan de voeten van je kleuter en strikt de veters zelf nog voordat je kleuter ook maar de kans heeft gekregen dit zelf te doen.

Je bemoeit je er mee en ondersteunt je kleuter NIET in diens zelfredzaamheid.

Je zoon is net op kamers gaan wonen.
Tot die tijd had hij thuis nog nooit een stap in de keuken gezet of ooit zijn eigen eten bereid.
Dit moet hij nu allemaal zelf doen sinds hij op kamers woont.
Er valt nog iets te klussen aan zijn kamer dus hebben jullie (de ouders) aangeboden te helpen vandaag.
Aangekomen op zijn kamer zie en ruik je dat je zoon eens een keer iets voor jullie heeft willen koken in plaats van andersom!
Jij ziet echter de saus welke hij heeft trachten te maken mislukken.
Hij heeft verkeerde verhoudingen aan ingrediënten gebruikt.
Je grist bij binnenkomst dan ook meteen het keukengerei al uit zijn handen, tracht de saus nog te redden, maar dit lukt al niet meer.
Althans, niet naar JOUW maatstaven.
Jullie halen vervolgens een afhaalmaaltijd, want met die mislukte saus zal het “nergens naar smaken” is het ENIGE wat jij bekritiserend benoemt.

Je bemoeit je er mee en ondersteunt je zoon NIET in diens zelfredzaamheid.

Je hebt een dove vriend.
Het communiceren met deze vriend is wat ingewikkelder dan met een horend persoon, maar gaat echt wel prima.
Je vriend kan namelijk best goed praten (al moet je wel wat aandachtiger luisteren) en kan ook behoorlijk goed lip lezen.
Je moet dan echter wel recht voor hem gaan zitten of staan en duidelijk articuleren natuurlijk.
Je vriend heeft al een poosje darmklachten en heeft gevraagd of je even mee wil naar de dokter.
Niet zozeer omdat hij zichzelf niet zou kunnen redden, maar zodat jij even mee kan luisteren naar wat de dokter te zeggen heeft, voor het geval dit allemaal wat snel gaat en je vriend het allemaal niet zo goed zou kunnen volgen.
In plaats van dat je je vriend het woord laat doen en hem zelf laat praten met de dokter en de dokter even uitlegt dat deze duidelijk dient te articuleren, neem jij meteen het woord zelf al bij binnenkomst en begint zelf te praten met de dokter over de klachten van je dove vriend zonder j e vriend er zelf in te betrekken en zelfs zonder duidelijk naar hem toe gericht te praten.
Hij heeft dus niet eens zicht op wat jullie samen bespreken onderling over hem notabene!

Je bemoeit je er mee en ondersteunt je vriend NIET in diens zelfredzaamheid.

Je hebt een blinde vriend.
Vandaag komt deze voor het eerst bij je thuis.
Deze vraagt je hem deze eerste keer, enkel deze keer, rond te leiden door je woonkamer en daarbij te verwoorden waar welk obstakel staat.
Zo kan hij zich namelijk oriënteren en kan deze vervolgens later, bij een volgend bezoek, zonder steeds weer geholpen of geleid te hoeven worden, zich door je kamer bewegen.
Dit is voor je vriend belangrijk zo geeft hij aan.
Hij vind het namelijk niet prettig constant geleid of geholpen te worden wanneer het niet hoeft en red zich het liefst zoveel mogelijk zelf.
De week daarop komt je vriend weer bij je langs.
“Zal ik de kopjes even pakken? ” vraagt hij.
“Nee, dat doe ik zelf wel” zeg jij en staat al op.
Bij het weggaan aan het eind van de middag denk je je vriend wat te zien twijfelen welke kant op te lopen.
Je pakt hem vast en leid hem aan je hand mee door de kamer richting de deur, ongevraagd.

Je bemoeit je er mee en ondersteunt je vriend NIET in diens zelfredzaamheid.

Frustratie achteraf zal hoogstwaarschijnlijk heersen bij de kleuter, de zoon, de dove als ook de blinde vriend in deze voorbeelden.
Ze hebben allen namelijk ongevraagde hulp en FLINKE (onnodige) bemoeienissen ervaren.
Hadden ze hetgeen jij uit handen nam of ongevraagd mee bemoeide en in hun plaats deed echter zelf niet gekund?

DIT KONDEN ZE VAST WEL!

Je hebt hen echter allen NIET de kans geboden en hen wellicht zelfs wel tegengewerkt in hetgeen ze sowieso zelf wilden en waarschijnlijk ook zelf wel konden, maar waar jij kennelijk ZELF geen geduld voor had en ZELF ook kennelijk GEEN vertrouwen in had!

Ook ons lichaam red zich BEST zelf!

Ons lichaam kan ZELF stofwisselingsprocessen uitvoeren.
Ons lichaam kan ZELF bepaalde (niet-essentiële) voedingsstoffen vormen.
Ons lichaam kan ZELF het interne evenwicht in het lijf bewaken en deze dus OOK herstellen waar nodig.

Ons lichaam kan zelf de bloedsuikerspiegel op pijl houden
Ons lichaam kan zelf de lichaamstemperatuur constant houden
Ons lichaam kan zelf de zuurtegraad constant houden
Ons lichaam kan ook zelf de bloeddruk en het zuurstof- en vochtgehalte reguleren

Jaja, ons lichaam kan dat ALLEMAAL!

Daar moeten wij ons dan ook vooral NIET mee gaan bemoeien (hetgeen ons lichaam WEL zelf kan).
We moeten dit ook zeker NIET gaan belemmeren en tegenwerken en bij DEZE zaken ook vooral NIET denken dat wijzelf dit alles beter zouden kunnen!

Wij moeten echter WEL alsnog ons lichaam in diens capaciteiten blijven stimuleren, motiveren en toch ook wel ondersteunen.

Net als dat je kleuter WEL diens schoenen nog aangereikt moet krijgen, maar vervolgens WEL de kans moet krijgen ZELF diens veters te mogen strikken, want dat kan deze ECHT verder zelf wel!

Net als dat je zoon hooguit WEL even wat tips of hulp mag krijgen met koken van je, maar vervolgens WEL de kans ook moet krijgen ZELF voor je te koken zonder je commentaar daarop, want dat kan deze dan ECHT verder zelf wel!

Net als dat de mensen met wie je dove vriend wil communiceren WEL eerst erop geattendeerd moeten worden duidelijk op hem gericht te moeten praten en daarbij duidelijk te moeten articuleren, maar je vriend vervolgens WEL zelf de kans moet krijgen dan ook verder ZELF met de persoon in kwestie in gesprek te gaan, want dat kan deze dan ECHT verder zelf wel!

Net als dat je blinde vriend WEL eerst een keertje rondgeleid moet worden, maar vervolgens WEL ook de kans moet krijgen zich ook wel ZELF vrijelijk te gaan en mogen bewegen door je kamer, want dat kan deze dan ECHT verder zelf wel!

Zo ook moet ons lichaam WEL altijd EERST door ons gevoed worden met voeding welke ALLE essentiële bouwstoffen bezit, maar moet het lichaam WEL vervolgens ZELF de kans krijgen met die essentiële bouwstoffen in diens bezit:

De stofwisselingsprocessen in het lijf ZELF uit te voeren
De bloedsuikerspiegel ZELF op pijl te houden
De lichaamstemperatuur ZELF constant te houden
De zuurtegraad ZELF onstant te houden
De bloeddruk en het zuurstof- en vochtgehalte in het lijf ZELF te reguleren

Behalve het eten van voeding welke WEL alle essentiële bouwstoffen levert, moeten wij ons dan ook vooral NIET met de overige processen ons lichaam ECHT WEL zelf uit kan voeren (en zich vervolgens (met die stoffen in bezit) ook ECHT WEL mee red) gaan bemoeien en moeten we dit ook zeker NIET gaan belemmeren, tegenwerken of van denken dat wij dit zelf beter kunnen regelen en reguleren dan het lichaam!

DAT KUNNEN WE NAMELIJK HELEMAAL NIET!

Hoe wij ons HELAAS teveel met ons lichaam (en de processen deze zelf kan uitvoeren) bemoeien en ons lichaam NIET ondersteunen in en bij de processen ons lichaam zichzelf prima WEL mee red!

Wij eten helaas NIET enkel of overwegend voeding welke ALLE essentiële bouwstoffen bezit, maar schieten daar herhaaldelijk met z’n allen in tekort.

Hierdoor krijgen onze lichamen herhaaldelijk NIET de kans en mogelijkheid van ons om:

De stofwisselingsprocessen in het lijf ZELF uit te voeren
De bloedsuikerspiegel ZELF op pijl te houden
De lichaamstemperatuur ZELF constant te houden
De zuurtegraad ZELF constant te houden
De bloeddruk en het zuurstof- en vochtgehalte in het lijf ZELF te reguleren

Gevolgen:

Het lichaam kan diens oh zo belangrijke evenwicht NIET handhaven (wat deze WEL had gekund wanneer wij WEL de essentiële bouwstoffen optimaal aanwezig hadden gehad in onze voeding).
Het lichaam zal disbalans en vervolgens stress ervaren en stresshormonen gaan produceren (wat deze helemaal NIET had hoeven ervaren wanneer wij WEL de essentiële bouwstoffen optimaal aanwezig hadden gehad in onze voeding).
Het lichaam zal aftakelen en gezondheidsklachten gaan vertonen waaronder het NIET goed kunnen reguleren van een gezond gewicht en ook het NIET goed kunnen behouden van gezonde vet/spier-verhoudingen (wat allemaal ECHT WEL en zelfs MAKKELIJK voorkomen had kunnen worden wanneer wij WEL de essentiële bouwstoffen optimaal aanwezig hadden gehad in onze voeding).

En jij?