Welvaart, Nietvaart
We leven in een welvarend land.
We vertonen dan ook allerhande welvaartsgewoontes en maken ook vele welvarende keuzes.
Ja, want in een welvarend land heb je keuzes!
Ook heb je (als gevolg van deze welvaart met diens bijpassende gewoontes en keuzes) WELVAARTSZIEKTES!!
Hoera, DAAR zijn we blij mee!
Maar hoe kan dat nou?!
Wanneer je in welvaart leeft (en dus WEL kansen, mogelijkheden en keuzes hebt waaronder OOK en MEDE de keuzes welke ze in NIET-welvarende landen NIET hebben en ervaren) ziektes (welke voort kunnen komen uit een NIET-optimale voeding) te voorkomen, waarom rijzen dan JUIST dit soort ziektes (gerelateerd aan en voortkomend uit een niet-optimale voeding) in landen als de onze de pan uit?
Dan hebben we gelukkig in ons land de keus WEL onszelf goed te voeden, maar dan DOEN we dit vervolgens niet?!
Hoe gek is dat?!
De naam welvaart zegt het wellicht al.
Het woord welvaart is namelijk een combinatie van twee woorden, namelijk “wel” en “vaart”.
Ja, we leven in welvaart en ja, we hebben (in tegenstelling tot mensen in landen waar ze GEEN keuze hebben zichzelf optimaal te voeden) de KEUZE onszelf WEL optimaal te voeden, maar welvaart betekent tevens het WEL ervaren van VAART in ons leven en betekent dus tevens alles met een behoorlijke SNELHEID willen doen.
Snelheid (alles snel willen en meer willen en eerder willen, liever gisteren dan vandaag) levert stress en levert druk.
Dat betekent dan ook dat vanuit onze welvaart (en dus onze behoefte aan snelheid en de daardoor ervaren stress en druk) OOK onze WELVARENDE voedingskeuzes (welke vaak GEHAASTE voedingskeuzes betreffen) zijn ontstaan en tevens onze WELVARENDE voedingsgewoontes welke met name OOK gericht zijn op gemak en tijdsbesparing.
Helaas, voedingskeuzes voortkomend uit drukte en stress (dus SNELLE keuzes, keuzes met WEL VAART daarin aanwezig) zijn vaak niet de meest voedzame keuzes!
Ja, we hebben dus WEL de keus (in ons welvarende landje) onszelf optimaal te voeden, maar we kiezen er veelal voor ons WEL met VAART te voeden, waar we ons eigenlijk veel beter (m.b.t. onze gezondheid en het voorkomen van welvaartziekte) NIET met VAART zouden moeten voeden!
We zouden dus beter in NIETVAART kunnen leven, wanneer het op gezondheid aan komt!
Lees onderstaande dag van een welvarende vrouw (en haar welvaartskeuzes en welvaartsgedragingen) maar eens.
Snap je (dat voorbeeld lezend) dat het niet zo gek is (als gevolg van dergelijke gedragingen en keuzes) zelfs al wonen we in een welvarend land waar we WEL de keuze hebben ons optimaal te voeden en bepaalde, voedingsgerelateerde ziektes zouden KUNNEN voorkomen, dat TOCHÂ voedingsgerelateerde welvaartsziektes maar blijven toenemen?
Ik denk dat je dat namelijk nu wel zult begrijpen wanneer je dit voorbeeld van vandaag zal lezen (welke wellicht wel TE herkenbaar is voor je).
Vandaag loopt een vrouw uit een NIET-WELVAREND land een dagje met je mee!
Het is meeloopdag vandaag!
Wat is gebruikelijk bij een meeloopdag?
Gebruikelijk bij een meeloopdag is dat degene die “meeloopt” die dag een dag uit het leven van een ander mag mee-maken en mee-ervaren.
Dit echter wel zonder dat hierin dan rekening wordt gehouden met degene die mee loopt.
Degene die meeloopt moet zich die dag zeg maar “onzichtbaar” opstellen.
Degene die mee loopt kan dan ook PRECIES ervaren hoe een dag uit het leven van de ander “voelt”.
Interessant, want zo kom je er achter (als meeloper) of DAT leven van die persoon met DIENS keuzes wellicht iets is om na te streven en of je met een dergelijk leven van een ander zou willen ruilen!
Vandaag loopt met een welvarende vrouw een niet-welvarende vrouw mee!
Een vrouw uit een Afrikaans land.
Een vrouw die normaal gesproken in haar leven in haar land gedurende haar dagen TOTAAL GEEN voedingskeus ervaart.
Deze vrouw vult haar dagen grotendeels met kilometers lopen naar een waterput (aangezien ze in een droog gebied woont met weinig water EN weinig voedzame begroeiing) en is qua voeding afhankelijk van de oogst van dat seizoen, wat ze dan vervolgens ook nog eens met heel het dorp moeten delen.
Wat groeit in het gebied waar deze vrouw leeft?
Rijst.
Soms bestaat haar voeding dan ook uit rijst, maar dat zeker niet eens elke dag!
Voor fruitbomen moet ze ook kilometers lopen en verder groeit er eigenlijk haast niks.
Een stamhoofd heeft WEL een aantal uitgemergelde schapen.
Heel, heel soms wordt er daar één van geslacht en deze over alle dorpsleden verdeeld.
DAT is het leven van deze vrouw welke vandaag met een welvarende vrouw mee loopt.
ZO zien de mogelijkheden qua voeding (voedingsmogelijkheden met weinig keus) er normaal gesproken ongeveer uit van deze niet-welvarende vrouw.
De put waar deze vrouw haar water vandaan moet halen was de laatste dagen droog.
De rijst welke deze vrouw de laatste dagen heeft kunnen bemachtigen (welke niet veel was) heeft ze met name aan haar kinderen gegeven.
Deze vrouw komt dan ook BEHOORLIJK ondervoed en uitgehongerd aan in Nederland.
Ben jij ook zo benieuwd hoe zij deze dag in Nederland (het leven van de welvarende vrouw ervarend) zal ervaren en ben je ook zo benieuwd of ze (waar ze die dag opeens wel ALLE KANSEN heeft zich WEL te voeden en dus wat BIJ te voeden) ook OPTIMAAL GEVOED deze dag af zal kunnen sluiten en dus met een buik vol met voedzame voeding weer terug zal kunnen keren naar haar eigen land, waar ze het vervolgens weer zal moeten doen met de voeding waarin ze NIKS te kiezen heeft?
Deze armoedige vrouw zal deze dag echter niet de voeding welke ze tegen komt zelf mogen pakken en eten!
Nee, ENKEL hetgeen door de welvarende vrouw zelf OOK op haar “doorsnee dag” gegeten wordt, mag deze armoedige vrouw vandaag namelijk mee-eten.
DAT zijn namelijk de regels van een meeloopdag!
Voordat de dag begint mag de niet-welvarende vrouw even rondkijken in het huis van de welvarende vrouw waarmee ze vandaag mee zal lopen.
Ze ziet een kraan, waar water uit stroomt!
Water, schoon water, waar ze thuis KILOMETERS voor moet lopen en ze ZO naar snakt (aangezien ze HELEMAAL UITGEDROOGD is van al dagen geen water)!
Ook ziet ze een keuken met allerlei fruit, groenten, vlees, vis, welke allen mooi koel bewaard worden in de koelkast.
Een koude kast welke ze TOTAAL niet kent en voor haar een kast vormt (bij het zien ervan) welke het paradijs op aarde vormt nu.
Ze ziet in die koude kast namelijk DE voeding waar ze al zo lang naar snakt en welke ze wel herkent (doordat ze dat soort voeding HEEL af en toe kan ervaren wanneer er een dier is geslacht en iemand van ver fruit mee heeft genomen), maar waarover ze normaal gesproken maar ZO minimaal kan beschikken dat ze nu, kijkend in die koude kast het paradijs weerspiegeld ziet.
Ze hoopt en verwacht dan ook dat ze de voeding welke ze in die koude kast ziet liggen die dag zal gaan eten (al meelopend met de welvarende vrouw) en misschien, heel misschien daar iets ook van kan bewaren en mee nemen naar huis, zodat ze dit ook haar kinderen nog kan geven!
Ah, daar begint de meeloopdag!
Nou, de vrouw zal de welvaart gaan ervaren hoor!
Althans, dat zou je denken hè!
Een dag uit het leven van een gehaaste, welvarende vrouw.
De welvarende vrouw is gehaast.
Ze is laat, want ze MOET naar haar werk.
Nee, eigenlijk moet ze niet (want haar man heeft een dermate goed inkomen dat dat helemaal niet zou hoeven) maar ze heeft er ooit voor gekozen WEL zelf ook te gaan werken en nu ERVAART ze het als naar haar werk MOETEN (en SNEL OOK nu ze zo laat is (wat ze eigenlijk altijd is door vaak netwerkbijeenkomsten ’s avonds nog, waardoor ze vaak laat in bed komt en vervolgens daarna moeite heeft weer vroeg op te staan).
De welvarende vrouw grist dan ook gehaast (net als anders eigenlijk) haar sleutels van het dressoir, klokt en slurpt snel twee slokken koffie naar binnen en weg is ze!
Ah, die twee slokken koffie DIE mag de niet-welvarende vrouw nu ook ervaren, de uitgedroogde vrouw die ENORM snakt naar wat vocht!
Nou, wat zal haar vochtgehalte DAARVAN stijgen hè (die twee slokken koffie) en DAT terwijl ze de kraan daar zo mooi had zien staan BOORDEVOL met STROMEND en FRIS water!
Zonder voeding gaan ze beide weg.
Kans gemist voor de welvarende vrouw zich optimaal te voeden.
De welvarende vrouw verkoos het uitslapen (zoals zo vaak) namelijk boven het voeden.
Kans gemist dus ook voor de niet-welvarende vrouw zich BIJ te voeden na zoveel dagen zonder voeding.
Deze armoedige vrouw moet namelijk ALLES hetzelfde ervaren als de welvarende vrouw die dag ervaart!
Aangekomen op het werk van de welvarende vrouw ziet de niet-welvarende vrouw om zich heen snoeppotten, snoepmachines en een kantine VOL met zowel gek eten (welke ze NIET kent), maar ook wel eten welke ze WEL herkent als voeding, maar waarvan ze nog NOOIT zoveel bij elkaar heeft gezien!
De armoedige vrouw volgt echter de welvarende vrouw die dag.
Deze welvarende vrouw is echter gestrest die dag (zoals zo vaak), want ze heeft weer eens een deadline en allerlei vergaderingen buiten de deur.
Eerst zit ze dan ook urenlang achter haar computer om de deadline te halen.
Deze deadline behalen is dan toch echt even belangrijker dan aan eten of drinken te denken.
De welvarende vrouw eet en drinkt die ochtend dan ook niks.
Ook de niet-welvarende vrouw krijgt dus NIET de kans haar uitgedroogde lichaam te hydrateren of haar ondervoede lijf te voeden die ochtend.
De armoedige vrouw had echter de kantine gezien met AL DIE VOEDING, dus lukt het haar best nog even vol te houden met al DAT eten WEL in het vooruitzicht (wat ze thuis niet heeft, dergelijke vooruitzichten)!
Thuis zit ze namelijk ook vaak wel halve of hele dagen zonder drinken of voeding en HEEFT ze niet eens ZO’N rijk vooruitzicht!
Rond lunchtijd echter (wanneer collega’s van de welvarende vrouw richting kantine lopen) heeft de welvarende vrouw NET haar deadline weten te behalen en moet ze ALS EEN GEK zich haasten naar haar auto, want over een uur moet ze bij een vergaderafspraak aan zowat de andere kant van het land zijn!
Zonder voeding vertrekt ze.
Zonder voeding moet dus ook de armoedige vrouw vertrekken.
Kans gemist voor de welvarende vrouw zich optimaal te voeden.
De welvarende vrouw verkoos het behalen van de deadline EN het op tijd op haar afspraak komen van haar overvol-geplande dag (zoals zo vaak) boven voeden.
Kans gemist dus OOK voor de niet-welvarende vrouw zich BIJ te voeden na zoveel dagen zonder voeding.
In de auto graait de welvarende vrouw in haar tas waar ze thuis nog net even een stuk fruit in had weten te proppen, waar ze nu opeens aan denkt doordat haar maag toch wel wat begint te rommelen en knorren.
Echter, doordat ze eerder was vergeten dat dit fruit in haar tas zat en ze in al haar haast en drukte haar tas onder haar bureau had GEGOOID zowat, is de banaan (welke ze mee had gegrist) bruin geworden, de schil al wat opengescheurd en ziet deze er voor de welvarende vrouw totaal NIET MEER appetijtelijk uit.
Ze draait haar raampje naar beneden en gooit de plat-gewalste bruine banaan uit het raam.
Dit alles moet de niet-welvarende vrouw allemaal aan zien.
ZIJ had die plat gewalste banaan ZO GRAAG op willen eten!!
Vervolgens graait de welvarende vrouw in haar zijdeur alwaar ze weet dat nog een zak zoute drop ligt en steekt wat dropjes in haar mond ter vervanging van de banaan.
Deze dropjes krijgt de niet-welvarende vrouw dus OOK!
Met haar slechte gebit kan de armoedige vrouw hier echter niet op kauwen en ze verslikt zich zowat bij het door slikken van deze dropjes.
Lekker vindt de armoedige, hongerige vrouw deze dropjes niet en blij wordt ze er ook niet van.
Haar ondervoede buik en ondervoede darmen raken er namelijk helemaal door van slag, zoals ze nog nooit eerder heeft ervaren na het eten van het eten ze thuis eet.
Nog meer dorst dan daarvoor ervaart de vrouw ook na het eten van die dropjes.
Net als de welvarende vrouw overigens.
De buik en de darmen van de welvarende vrouw raken net zo goed van slag en ook zij ervaart dorst en een droge mond nadien!
Een waterflesje heeft ze nog wel in de auto (deze welvarende vrouw), maar water vindt ze maar saai qua smaak en kan ze de hele dag door wel drinken, dus DAAR heeft ze geen zin in.
Later drinkt ze wel een keer iets (zo beredeneert ze), later wanneer ze (in haar optiek) WEL iets “lekkers” kan drinken.
Dus ook de niet-welvarende vrouw zal het WEDEROM zonder water moeten doen!
Zonder ECHTE voeding (want dropjes zijn geen ECHTE voeding wat je buik en darmen na het eten DAARVAN ook te kennen geven) zijn de twee vrouwen nu dus beide alweer een paar uur verder en komen ze aan op de plek van bestemming van de afspraak van de welvarende vrouw.
Kans gemist voor de welvarende vrouw zich optimaal te voeden in de tussentijd.
De welvarende vrouw verkoos hetgeen makkelijk te pakken was EN aan haar smaak voldeed EN aan sloot op haar kritische blik (zoals zo vaak) boven het eten van ECHTE voeding en het drinken van water, terwijl ze ECHTE voeding (in de vorm van de banaan) en het water in de tussentijd EIGENLIJK wel had KUNNEN kiezen (een keus welke de armoedige vrouw normaal gesproken niet eens heeft en de welvarende vrouw simpelweg NIETÂ benut).
Kans gemist dus ook voor de niet-welvarende vrouw zich BIJ te voeden (na zoveel dagen zonder voeding) EN de uitdroging in haar lijf tegen te gaan.
De vergadering duurt uren.
Het is een vergadering zonder pauzes of onderbrekingen.
Enkel een kopje koffie wordt geschonken.
Een kopje van zo’n 125 ml inhoud.
Een koekje ligt er naast.
Dit koekje hoeft de welvarende vrouw niet.
De welvarende vrouw wil namelijk wat op haar lijn letten EN haar darmen voelen nog wat gek, dus wil ze deze onrustige darmen niet nog meer op de proef stellen, wetend dat haar darmen op een koekje toch ook niet goed zullen reageren.
Hier moet de niet-welvarende vrouw het dan ook maar mee doen; enkel een kopje koffie.
Bepaald gehydrateerd raakt ze daar ook wederom niet van en DAT terwijl er rond de vergadertafel wel grote verkoelde waterreservoirs staan met een tap eronder en een stapel bekertjes ernaast, waarnaar ze heeft zitten gluren.
Wat zou de armoedige vrouw DIE waterreservoirs graag mee willen nemen terug naar haar dorp zeg!
Na de vergadering gaat de welvarende vrouw naar de kapper.
Vanavond heeft ze namelijk een leuke, maar tevens belangrijke borrel met wat vooraanstaande dames waarbij ze toch wel goed voor de dag wil komen.
Ook bij die kapper zit ze 1.5 uur in de stoel, is ze wel flink aan het kletsen in die tijd, maar eten of drinken is er ook dan weer niet bij.
Laat is de welvarende vrouw dan ook thuis en zowel zij (met de belangrijke borrel in het vooruitzicht), maar ook haar partner voelen zich gehaast.
Ze weten dat wel ze iets moeten eten, maar hebben geen tijd te koken of ERVAREN en NEMEN of CREËREN geen tijd om te koken.
Ze verkiezen beide dan ook het nog WEL een uur douchen en optutten voor de belangrijke borrel boven het koken en bereiden van mooie voeding.
Ze besluiten makkelijk een pizza te laten bezorgen daarvoor in de plaats en deze snel samen op te eten.
Morgen wordt er wel weer gekookt, zeggen ze tegen zichzelf en elkaar.
De niet-welvarende vrouw (welke allerlei mooie ingrediënten in het huis van de welvarende vrouw heeft zien liggen (in die “koude kast” welke ze eerder die dag heeft kunnen bekijken) krijgt vervolgens ook de pizza voor haar kiezen en kan en mag en zal dus NIKS die dag van het voedzame uit die “koude kast” ervaren.
De welvarende vrouw heeft die dag LEGIO kansen WEL gehad die voedzame voeding uit die “koude kast” te kiezen, maar heeft deze kansen NIET benut namelijk.
Nu staat het lijf van de armoedige vrouw (na het gehaast eten van die pizza) helemaal op z’n kop.
Nog meer dorst krijgt ze tevens nadien.
En dan mag deze armoedige vrouw vervolgens gadeslaan hoe de welvarende vrouw (ook met dorst en darmen ook nog steeds van slag door wederom geen voedzame voeding, maar belastende stoffen in haar darmen te hebben gekregen) een uur onder een stromende douche met HARTSTIKKE FRIS DRINKWATER staat te douchen!
De armoedige vrouw kan en mag er echter niks van drinken (van het water welke met liters uit die douche stroomt), want de welvarende vrouw drinkt dit water ook niet, ze staat er enkel een hele poos onder!
Zonder voedzame voeding zijn beide dames nu dan ook alweer een paar uur verder en vertrekken ze samen na het douchen en optutten richting de borrel.
Kans gemist WEDEROM voor de welvarende vrouw zich optimaal te voeden, terwijl het inmiddels al eind van de dag is.
De welvarende vrouw verkoos het hoog houden van haar positie en dus haar status (door het naar deze borrel te willen en daardoor helaas niet fatsoenlijk te “kunnen” eten, zoals wel vaker) boven zichzelf te voeden.
Kans gemist dus ook WEDEROM voor de niet-welvarende vrouw zich BIJ te voeden EN de uitdroging in haar lijf tegen te gaan.
Die avond komen er allerlei hapjes voorbij.
De welvarende vrouw slaat alles af.
Wel neemt ze een drankje.
Pfffff…
Welverdiend (zo redeneert ze), want pffff, wat was dit WEER een stressvolle dag zeg!
Als gevolg DAARVAN (dus als gevolg van het ook MOETEN drinken van een alcoholisch drankje) gaat de niet-welvarende vrouw zowat van haar stokje.
Zoiets heftigs kan haar sterk ondervoede en uitgedroogde lijf toch helemaal niet aan!
De volgende dag (nog steeds en zelfs nog MEER uitgedroogd en nog steeds en zelfs nog MEER ondervoed) vertrekt de niet-welvarende vrouw naar huis en naar haar eigen land met haar EIGEN voedings-omstandigheden met WEINIG tot GEEN keuzes daarin.
De niet-welvarende vrouw heeft inmiddels zelfs heimwee naar haar eigen land EN eigen omstandigheden.
Snap jij dat?
Snap jij dat dergelijke (in onze ogen armoedige) omstandigheden BEST iets kunnen zijn om naar uit te zien wanneer je een dag hebt ervaren hoe wij met onze (luxe) omstandigheden om gaan en deze NIET benutten?
Ik wel!
Normaal is deze niet-welvarende vrouw namelijk OOK ondervoed en OOK uitgedroogd, maar ervaart ze ten minste NIET VAART (dus weinig druk en stress) gedurende haar dagen.
Zij ervaart namelijk gedurende haar dagen LIEFDE en SAAMHORIGHEID zonder druk en haast vanuit de omgeving!
VAART (en dus druk en haast en stress en vooral GEEN blijk van liefde) heeft deze niet-welvarende vrouw die ene dag WEL opeens ervaren.
Nee, daarmee wil ze toch absoluut NIET willen ruilen.
Ja, ruilen zou ze ECHT WEL willen met de KEUZES welke de welvarende vrouw die dag WEL had.
Maar deze niet-welvarende vrouw zou ABSOLUUT ANDERE keuzes gaan maken, wetend wat belangrijk is in het leven!
Deze niet-welvarende vrouw zou namelijk met de keuzes de welvarende vrouw heeft NIET VAART-keuzes, dus VOEDZAME keuzes maken!
Keuzes welke de welvarende vrouw weinig tot NIET maakt.
En jij?
Jij, al levend in een welvarend land, maak jij WEL VAART keuzes?
Of laat jij je slim NIET leiden en leven door de welvaart en ben jij WELÂ zo verstandig en WEL zo krachtig je te onttrekken aan de drukte en stress welke er hier haast “bij lijken te horen” en ben jij WEL in staat je dagen te vullen met NIET VAART-gewoontes en NIET-VAART-keuzes en dus ook met RUSTIGE, echt VOEDZAME maaltijden?
Add comment