We blijven ondanks de herhaaldelijke valse start en niet echt aan rennen toe komen, aan de start verschijnen: waarom toch?!
Gisteren schetste ik een voorbeeld.
Dat we met het herhaaldelijk eten van koolhydraten (brandstof) met name de bewerklijke varianten, dus ZONDER daarbij of daarnaast voldoende bouwstoffen (eiwitten, vetten, vitamines en mineralen) aan te leveren, bij wijze van spreken constant een “valse start” hebben, waardoor ons lichaam niet optimaal toe kan komen aan het uitvoeren van allerlei stofwisselingsreacties MET deze brandstoffen, aangezien voor totale en optimale stofwisseling al die andere stoffen toch ook echt nodig zijn en je niet genoeg hebt aan enkel brandstof.
Toch lijken we totaal niet door te hebben DAT we met het herhaaldelijk nuttigen van deze koolhydraten met daar tegenover onvoldoende bouwstoffen die “valse start” hebben.
We rennen dus zomaar weg en horen later pas dat onze start vals was en het rennen dan ook eigenlijk nutteloos energieverbruik was, welke enkel uitput, maar welke nergens toe leidt.
Komt dit herhaaldelijk voor, dan kan je gediskwalificeerd worden bij het hardlopen.
Je mag dan niet meer rennen; dat wordt je belet, wanneer je gediskwalificeerd wordt.
In het geval van de herhaaldelijke valse start welke wij hebben met het nuttigen van bewerkte koolhydraten met tekorten in bouwstoffen, vindt deze diskwalificatie helaas soms en zelfs vaak ook plaats.
Wanneer dit plaatsvindt na herhaaldelijk die valse start, wordt soms ook het daarna toch maar blijven proberen te starten, dus herhaaldelijk die koolhydraten maar blijven eten, verwachtend dat je dan wel alsnog zou kunnen starten, dus de stofwisseling daar dan wel mee uitgevoerd kan en zal worden, belet.
Deze diskwalificatie heet ook wel “insuline-resistentie”, welke kan en zal ontstaan en bij velen helaas aan de orde is na de herhaaldelijk “valse start”
Hierover morgen meer..
Voor dat we dat GEVOLG van de herhaaldelijke valse start gaan bespreken morgen nu eerst vandaag:
Waarom herhalen we de start toch steeds, wanneer we niet goed zijn in starten en we zo niet aan rennen toe komen en waarom horen en merken we ook steeds in eerste instantie niet DAT er een valse start heeft plaatsgevonden en blijven we zo nutteloos en inefficiënt rennen?!
Ofwel: Wanneer ons lichaam na het herhaaldelijk nuttigen van koolhydraten met tekorten in bouwstoffen als aanvulling daarop niet optimaal de energie hieruit kan benutten om stofwisselingsreacties mee uit te voeren, waarom hebben wij dan de illusie dat alles in ons lichaam prima verloopt en ervaren we wel gewoon energie en functioneren we voor ons gevoel dan ook prima?
Dit komt door het feit dat koolhydraten (met name de bewerkte varianten) onze bloedsuikerspiegel doen verhogen en DE brandstof vormen voor onze hersenen, maar TEVENS, wanneer onze bloedsuikers als gevolg dermate PIEKEN, zoals deze ook bij stress door stresshormonen kunnen pieken, de neurotransmitter dopamine doet aanwakkeren.
Wanneer er stimulatie van DEZE neurotransmitter plaatsvindt kan je EVEN energie ERVAREN, ook al wordt deze (bij onvoldoende aanwezigheid van bouwstoffen) verderop in je lichaam niet goed benut om reacties mee uit te voeren; de prikkelgeleiding kan en zal dan namelijk op den duur stagneren.
Deze energie welke je ervaart is eigenlijk enkel geestelijke energie.
Dat je hier zelf aan koppelt dat je lichaam hieruit ook diens energie kan putten om reacties mee uit te voeren, klopt echter niet en is een soort schijn.
Koolhydraten kunnen dus “schijn” energie geven, net als cafeïne.
Ook cafeïne stimuleert namelijk deze neurotransmitter.
Na het drinken van koffie ERVAAR je dan ook weer even wat hernieuwde GEESTELIJKE energie.
In koffie zitten echter geen brandstoffen, zoals in koolhydraten, dus kan je daaruit al wat beter snappen dat je best EVEN energie kan ERVAREN, dus geestelijk, zonder dat je deze daadwerkelijk hebt of door je lichaam benut kan worden.
Bij het eten of drinken van iets met koolhydraten heb je, in tegenstelling tot bij het drinken van zwarte koffie, WEL brandstoffen ofwel calorieën binnen gekregen.
Deze kunnen dus echter NIET omgezet worden in te benutten energie in je lichaam, zolang de bouwstoffen die daarbij of daarvoor nodig zijn tekort schieten.
Alleen, doordat we deze schijnenergie, oftewel geestelijke energie WEL ervaren, denken we van wel of ervaren we niet meteen dat we hier niet daadwerkelijk of lang energie uit kunnen putten.
DAAROM blijven we vaak ook gewoon deze koolhydraten met daarnaast tekorten in bouwstoffen door eten en nuttigen op deze manier; niet beseffend, dat we dan nutteloze brandstoffen aan het leveren zijn.
We blijven dus maar aan de start verschijnen.
Mede ook doordat enkel het “paraat maken” om te gaan starten; de stofjes die daardoor al worden aangemaakt, we stiekem ZO prettig ervaren dat we alleen DAAROM herhaaldelijk blijven starten, ook al starten we steeds vals.
DAT zijn namelijk stoffen zoals adrenaline en dopamine, welke ons tijdelijk een BOOST doen geven en tja, dat is prettig!
Door het eten van (met name bewerkte) koolhydraten en het stimuleren van dopamine, ervaren we namelijk een heftige en verslavende mate van genot, welke we NIET ervaren of kunnen ervaren in DIE mate, wanneer we onbewerkte koolhydraten, dus vezelrijke varianten inclusief hun bouwstoffen (vitamines en mineralen), zouden hebben genuttigd in mindere mate EN daarbij WEL en ook nog eens bouwstoffen in de vorm van eiwitten en vetten zouden hebben aangeleverd.
DAN piekt onze bloedsuikerspiegel namelijk niet zo en wordt dopamine niet in die mate gestimuleerd als bij suiker, de bewerkte koolhydraten, ZONDER aanwezigheid van bouwstoffen.
Dit genot, welke je dus met name ervaart bij en na het eten van bewerkte varianten van koolhydraten, werkt verslavend, net als cafeïne en drugs.
Je gaat het herhalen, maar zult merken dat het genot steeds sneller ook weer afneemt en je steeds meer nodig hebt om eenzelfde mate genot te blijven ervaren.
Hierdoor gaan we dus STEEDS sneller en obsessiever weer in de startblokken verschijnen; we maken ons al helemaal niet druk meer om het rennen..in die startblokken wil je; je wil namelijk met name die kick en adrenaline van de spanning van ZO te gaan rennen snel weer ervaren!
Oftewel: We gaan steeds vaker en sneller alweer koolhydraten eten en dan ook steeds meer daarvan en helaas minder gecontroleerd, totaal dan niet meer bezig zijnd met de overige voedingsstoffen en dat we die toch OOK nodig hebben en dat ons lichaam nog van alles te doen heeft met koolhydraten SAMEN met die andere voedingsstoffen; dat dreigen we totaal te vergeten!
Zo geobsedeerd hierdoor en verdoofd door deze verslaving en de geestelijke energie we krijgen uit deze koolhydraten, merken we echter helaas ook NIET tijdig dat door het steeds maar zo in de startblokken te gaan staan en verschijnen, ons lichaam ondertussen uitgeput en ondervoed raakt, want in onze hersenen vindt daardoor wel van alles plaats door deze herhalingen, maar verderop in ons lichaam loopt echter van alles spaak door tekorten en daardoor het niet optimaal uit kunnen voeren van processen!
De diskwalificatie ligt dan ook om de hoek bij velen die deze obsessie en “suikerverslaving” en herhaaldelijke valse start ervaren!
Morgen meer DAAROVER!
Besef dus alsjeblieft dat dit plaatsvindt, ook al ervaar je dit niet (meteen) zo!
Voor jezelf EN je kinderen is dit het geval, dus voor hen net zo goed!
Blijf je namelijk doodleuk en onbewust of naïef WEL koolhydraten eten (of deze je kinderen geven), maar BLIJF je tevens daar tegenover tekort schieten in de bouwstoffen, kan deze “verslaving en illusie” en schijnenergie, welke uiteindelijk juist uitputtend werkt, ook bij jou EN je kinderen optreden, vooral bij de bewerkte koolhydraten; dan des te eerder!
DAT wil je niet!
Geleefd worden door je voeding in plaats van eten om te leven!
Heb je het gevoel dat je al behoorlijk geleefd wordt door deze koolhydraten en kom je tot het besef dat jouw voeding of die van je kinderen wellicht ook wel flink tekort schiet in de aanvullende bouwstoffen en wil je dit tijdig leren aanpassen, mail je me dan of kom je langs om samen een mogelijke diskwalificatie, welke hieruit voort kan komen, maar sowieso de uiteindelijke uitputtingsslag, welke hieruit voortkomt te voorkomen?
Add comment