Sprookjeswereld

Sprookjeswereld

Zometeen stap ik weer met een aantal deelnemers de sprookjeswereld genaamd de supermarkt binnen.

Ja, de supermarkt is namelijk een sprookjeswereld!

Aldaar zullen we het dan ook gaan hebben over wat nou eigenlijk de WERKELIJKE voeding is ons lichaam nodig heeft en mee gevoed kan worden en ook wat de “onschuldig ogende appels” in die supermarkt zijn.

We gaan daarmee ontdekken welke voedingsmiddelen dan ook de “sprookjes” vormen welke verkocht worden als voedzame voeding, maar dit in werkelijkheid helaas NIET zijn en zelfs ALLES BEHALVE zijn.

Ja, de supermarkt verkoopt namelijk voedingsmiddelen (glanzend rode, onschuldig ogende, voedzaam ogende appels) geproduceerd door de voedingsmiddelenindustrie (de boze stiefmoeder) welke wij (de onschuldige, naïeve sneeuwwitjes) kopen en vervolgens ook in gaan happen (vol vertrouwen in de voedingswaarde ervan), terwijl dit stiekem appels zijn (en voedingsmiddelen betreffen) met ALLES BEHALVE een voedende waarde, welke HELAAS zelfs een belasting kunnen vormen voor ons lijf en onze gezondheid (net als de appel waar Sneeuwwitje in hapte)!

De werkelijkheid en het sprookje.

Wat is nou werkelijk “voedende voeding”?

Voedende voeding is voeding welke de stofwisseling in ons lijf ondersteunt.
Deze voeding moet dan ook de voedingsstoffen leveren ons lichaam nodig heeft om de stofwisseling optimaal uit te kunnen voeren.

Stofwisseling bestaat uit twee delen:

• Afbrekende processen
• Opbouwende en herstellende processen

De afbrekende processen kan ons lichaam ALTIJD uitvoeren, aangezien het lichaam ALTIJD wel over brandstoffen beschikt waarmee de afbrekende processen uitgevoerd kunnen worden.
Brandstoffen zijn namelijk NIET ESSENTIËLE voedingsstoffen.

De opbouwende processen kan ons lichaam echter NIET zomaar en ook NIET altijd uitvoeren, aangezien het lichaam NIET zomaar en ook NIET altijd over alle bouwstoffen kan beschikken.
De basis-bouwstoffen zijn namelijk ESSENTIËLE voedingsstoffen die het lichaam vanuit onze voeding moet verkrijgen!

Voeding heeft dan ook pas ECHT een voedende waarde wanneer dit deze basis-bouwstoffen (de ESSENTIËLE bouwstoffen) doet leveren, zodat het lichaam daarmee in staat is de TOTALE stofwisseling uit  te voeren (samen met de brandstoffen deze zelf al bezit) en dus OOK in staat zal zijn de opbouwende en herstellende processen uit te voeren!

Deze essentiële bouwstoffen welke onze voeding moet bevatten om ons lichaam ECHT te kunnen voeden, moet echter ook WEL nog eerst verteerd kunnen worden:

• Deze bouwstoffen moeten dan ook nog wel een voor onze spijsverteringsenzymen herkenbare structuur bezitten (bewerkingsprocessen kunnen deze oorspronkelijke structuur echter teniet doen)
• Deze bouwstoffen moeten ook WEL nog omgeven worden door natuurlijke stoffen welke de enzymwerking mogelijk doen maken en deze NIET belemmeren (door bewerkingsprocessen toegepast op onze voeding gaan stoffen welke de enzymwerking mogelijk doen maken echter helaas verloren en bevat de voeding helaas ook stoffen welke de enzymwerking doen benadelen)

Wat is het sprookje welke verkocht wordt en wij HELAAS geloven?

Voedingsmiddelen met daarin calorieën uit koolhydraten, eiwitten en vetten wordt verkocht als “VOEDENDE VOEDING”.
Enkel het bevatten van calorieën (brandstoffen) en koolhydraten, eiwitten en vetten garandeerd echter nog NIET een voedende waarde, aangezien DAT afhankelijk is van de aanwezigheid van essentiële BOUWSTOFFEN!

Deze voedingsmiddelen welke verkocht worden als “VOEDENDE VOEDING” bevatten echter:

• Overwegend BRANDSTOFFEN
• Minimale BOUWSTOFFEN

Ook hebben deze voedingsmiddelen ALLEN al allerhande bewerkingsprocessen ondergaan waardoor de bouwstoffen deze voedingsmiddelen wellicht nog WEL zouden bezitten, benadeeld worden in hun vertering en uiteindelijke opname in ons lichaam.

Kunnen deze voedingsmiddelen die verkocht worden als “VOEDENDE VOEDING” dan wel ons lichaam ECHT voeden met DIE samenstelling?

NEE, DAT IS EEN SPROOKJE!

Wij geloven dat sprookje echter WEL en kopen en eten DIE voedingsmiddelen, denkend dat we daarmee ons lichaam WEL voeden.
We happen als naïeve sneeuwwitjes dus in de rode appel de boze stiefmoeder aanbiedt!

Het vertellen van sprookjes.

In sprookjes lees je vaak over “het goed” en “het kwaad” en de “belichamingen” van dit  goed en het kwaad.

Dit “goed” is dan vaak de dromerige, overtreffende trap van het “goed” in onze “werkelijke wereld” en het “kwaad” tevens de overtreffende trap van het “kwaad” in de “werkelijke wereld”.

Hierdoor (wanneer we “bang” worden van dit kwaad en de belichaming hiervan en bang dat we dit kwaad in onze “werkelijkheid” aan zullen treffen) kunnen we als ouders zijnde (welke deze sprookjes vertellen aan hun kinderen) geruststellend zeggen “het is maar een sprookje”.

“Het is niet ECHT hoor”.

Dat betekent echter ook tegelijkertijd dat we na het lezen of aanhoren van een sprookje kunnen gaan dromen en onze fantasie kunnen gaan gebruiken en vervolgens kunnen gaan wensen, hopen en dromen dat het goede toch zeker WEL een keer in onze eigen werkelijkheid tevoorschijn komt en bijvoorbeeld de prins op het witte paard morgen ZOMAAR op de stoep zal staan.

Daar kan dan (door de harde werkelijkheid of een nuchtere opmerking van iemand uit de “werkelijke wereld”) teleurstelling uit voortkomen en kunnen tevens opmerking uit voortkomen in de zin van dat we maar lekker verder moeten “dromen”, aangezien hetgeen wij dan wensen “een sprookje” en dus “onwerkelijk” is om te hopen of te verwachten in de werkelijkheid.

Nee, want sprookjes bestaan niet…

Mensen met zulke kwade intenties als in sprookjes.
Welnee, daar hoef je niet bang voor te zijn.
Ook DIE bestaan gelukkig niet ECHT!

En nee, zulke mooie dromen, zulke zoetsappige belevenissen (waar ALLES mooi en lief is en iedereen “lang en gelukkig leeft”) daar hoef je ook echt NIET op te gaan zitten wachten hoor in werkelijkheid, want ook die bestaan niet of moeten we SOWIESO maar NIET op rekenen.

Dit alles krijgen we te horen om maar zoveel mogelijk teleurstelling en ontgoocheling te voorkomen in het werkelijke leven van alledag.

Toch vind ik persoonlijk de werkelijkheid soms “verdacht veel” op sprookjes lijken!
Ook lijken we echt wel met z’n allen (ondanks dat we leven in de werkelijke wereld) WEL in sprookjes te geloven.
Ja, want we geloven WEL DEGELIJK in sprookjes kijkend naar wat mensen zoal allemaal geloven wanneer het op voeding aan komt!

Ken je het sprookje van het meisje (ook wel sneeuwwitje genoemd) welke een giftige appel aangeboden krijgt van haar boze, jaloerse stiefmoeder die haar graag “uit de weg geruimd” wilde hebben?

Een stiefmoeder welke een giftige appel aan dit meisje aanbood en deze als zeer onschuldig deed doen overkomen, maar welke in werkelijkheid zeer kwade intenties had en welke sneeuwwitje pijn en kwaad wilde doen?
Ken je dat verhaal?

De goed gelovige, immer onschuldige sneeuwwitje die doorzag NATUURLIJK niks van dat alles, want dit onschuldige meisje zag enkel het goede in de mens, was zeer goedgelovig van aard en de onschuld zelve, dus ging ze totaal niet uit van kwade intenties.

Dit meisje (sneeuwwitje) nam dan ook doodleuk op basis van goed vertrouwen en uitgaande van het onschuldige en aantrekkelijke uiterlijk van de appel (welke normaal gesproken toch ook echt wel onder “goed” en onschuldig valt) een hap van de (helaas giftige) appel.

En dood was dit meisje (sneeuwwitje genaamd) als gevolg van het happen in deze zo onschuldig ogende, maar toch giftige appel.

Onschuld en geloven in het goede, zo lees je, kan je dus zomaar (wanneer je niet oppast) in dit  geval je leven, maar in ieder geval je gezondheid kosten!

Maar gelukkig, een sprookje is niet voor niks een sprookje en dus was er ook nog een prins en loopt het ALLEMAAL GOED AF!

En zo zijn we weer gerustgesteld!

Onze eigen sprookjeswereld der voeding.

Ja, ook wij leven in een wereld welke ons sprookjes verteld m.b.t. de voedende waarde van hetgeen we kunnen kopen als zijnde voeding las je net al.

Aan ons om deze sprookjes natuurlijk wel of niet te geloven en in mee te gaan, maar ja, sprookjes vinden wij mensen natuurlijk wel erg prikkelend.
Vaak gaan we in de basis met z’n allen toch ook wel uit van het goede en zijn we daardoor best goed gelovig, zo blijkt wel weer.

De voedingsmiddelenindustrie promoot en verkoopt en ontwikkelt sprookjes m.b.t. voeding namelijk.

In reclames zie je, van anderen hoor je EN in de winkels kopen we (en eten we, goed gelovig als we zijn) deze sprookjes:
We kopen en eten voedingsmiddelen welke net als de onschuldige appel “onschuld” uitstralen en welke prikkelen met goedkeurende boodschappen welke allemaal neer komen op zoiets als: “eet mij maar, dat is goed voor je, dat is niet slecht”.

Het eten hiervan doen we uiteraard dan ook met z’n allen wanneer we dat onschuldige uiterlijk en onschuldige plaatje en uiteindelijk dan ook dat  onschuldige voedingsmiddel horen, zien, lezen en ook anderen horen en zien promoten en voordoen en van zien eten.

Want dan KAN het toch ook niet slecht zijn (wanneer iedereen daarover ENKEL lovend is en een ander hier OOK in hapt), want dan is het toch gewoon goed!

Nee, geloven in het kwaad (dus geloven dat er dingen verkocht worden als “voeding” welke ons lichaam totaal niet als iets met een “voedende waarde”  kan gebruiken in de stofwisseling in ons lijf en ons lijf van binnen zelfs kan belasten en beschadigen of enige mate vergiftigen?!) dat doen we helaas niet voldoende wanneer het op voeding en de voedingsmiddelenindustrie aan komt.

NEEEEEEEEEE
We leven toch niet in een wereld met boze stiefmoeders zeg!
Wie zou nou zulke kwade intenties naar  “de mens”  toe hebben en zoveel kwaad met “de mens” in de zin hebben en deze moedwillig “kwaad” willen doen?!

Nee, in kwade intenties, daarin willen we niet geloven.

Dat is namelijk een TE enge wereld om in te geloven, een wereld boordevol kwade intenties.
We spreken toch niet voor niks (na het vertellen van sprookjes) de geruststellende woorden uit: “wees maar niet bang, zulke dingen gebeuren niet in het echt”?!

Beseffen dat zulke dingen WEL DEGELIJK in “het echt” gebeuren of dat wij in zo’n sprookjeswereld vol met kwade intentie leven soms DAT IS ENG!
Onwerkelijk ook!

Nee, dat kunnen en willen we simpelweg NIET geloven!
En dus vertellen we de sprookjes (ook de sprookjes m.b.t. voeding) door aan onze kinderen:
Datgene namelijk wat wij goedgelovige ouders geloven en ook eten van hetgeen onschuldig oogt (maar in werkelijkheid helaas niet zo onschuldig blijkt te zijn en ons dus helaas wel stapje voor stapje in gezondheid wat kan schaden en belasten), dat geven we onze kinderen ook met een zelfde onschuldige boodschap “eet dit maar” mee.

Zo laten wij (waar we zelf helaas deze sprookjes geloven) OOK onze kinderen in sprookjes geloven!
De sprookjes welke de voedingsmiddelenindustrie ons vertelt.

Nee we willen niet (maar je kinderen al helemaal niet), dat je bij het kopen van je voeding opeens van slechte intenties uit moet gaan zeg.
Stel je voor!

Maar kwade delen van sprookjes komen gelukkig WEL altijd weer goed!

Het sprookje (waarin het “kwaad” OOK voor komt en sneeuwwitje OOK in de onschuldig ogende, maar giftige appel “hapt”, komt toch altijd weer goed?!

Als er dan ook WEL in het hier en nu kwaad zou heersen en onschuldig ogende appels en andere voedingsmiddelen in werkelijkheid ook best kwaad kunnen belichamen, dan kan het in ONZE en DEZE werkelijkheid (wanneer we ons als onschuldige sneeuwwitjes gedragen) toch OOK wel weer goed komen?

Ja hoor, want ook dat deel van het sprookje (dus ook het “goed”) hebben wij in onze “werkelijkheid” wel.

De dieetindustrie en geneesmiddelenindustrie stellen zich namelijk op als de prinsen op het witte paard en “het goed” dat ALLES wat kwaad is geweest (dus ALLES wat de voedingsmiddelenindustrie met hun sprookjes aan schade heeft aangericht) weer “goed” kan maken, waardoor ook WIJ in ONZE werkelijkheid dan wel weer “lang en gelukkig” kunnen leven!

Echter (wetende dat wij dus ook in het hier en nu dergelijke sprookjesvertellers hebben en er dus zeker wel een goed en kwaad, moedwillig wordt “toegepast”) is het dan EIGENLIJK niet ERG belangrijk om over DEZE sprookjes te vertellen?

• Is het niet ERG belangrijk om te vertellen aan elkaar en onze kinderen dat deze sprookjes (verteld door de voedingsmiddelenindustrie) wel degelijk bestaan?

• Is het niet ERG belangrijk samen te strijden voor en zoeken naar het “goed” en dus de werkelijkheid en de WERKELIJKE voeding?

Te strijden voor en zoeken naar dit “GOED” (qua gegevensverstrekking over WARE voeding) niet pas NADAT het kwaad is geschied (in de vorm van het moeten grijpen naar geneesmiddelen en dieetproducten), maar het strijden voor en zoeken naar dit “goed” (qua gegevensverstrekking over WARE voeding) nog VOORDAT het kwaad HOEFT te geschieden door over de ECHTE en WERKELIJK goede voeding te vertellen?

• Is het niet ERG belangrijk elkaar en onze kinderen op deze manier bewust te laten worden van de onschuldig ogende, maar helaas wel degelijk “giftige appels” (voedingsmiddelen welke onze gezondheid schaden, maar voedzaam en onschuldig ogen) welke te koop zijn, maar waarvan we momenteel nog niet van willen horen dat deze bestaan?

Geloof jij in sprookjes?

Wil jij meer te weten komen over waarin het kwaad en het goed schuilt qua voeding?
Wil je weten of jouw eetpatroon veel “giftige appels” bezit?

Mail je me dan of kom je een keer langs OF geef je je op als deelnemer van de eerstvolgende supermarktsurvival?