Onze hersencellen: Net onzekere, afhankelijke vrouwen die TELKENS weer vallen voor “de foute man”

Onze hersencellen: Net onzekere, afhankelijke vrouwen die TELKENS weer vallen voor “de foute man”

In heel ons lichaam zitten cellen.
In al die cellen vinden CONSTANT processen plaats: er is geen moment dat er NIKS plaatsvindt!

Werkzaamheden worden aldaar uitgevoerd.
De benodigdheden om deze werkzaamheden uit te kunnen voeren kunnen en moeten wij als “eigenaar” van dit lichaam met al diens cellen, aandragen.
Voedingsstoffen vormen deze benodigdheden, waarmee onze cellen diens werkzaamheden kunnen en moeten uitvoeren.

Eerder benoemde ik al dat ENKEL gaaf gehouden voedingsstoffen en GAAF behandelde voedingsstoffen nuttig zijn voor ons en de werking van ons lichaam.
Niet gaaf gehouden voedingsstoffen; dat vormen eigenlijk behoorlijke pestkoppen en schoppen alle processen in je lichaam flink in de war.

AL deze voedingsstoffen: gave koolhydraten, gave eiwitten en gave vetten (welke in gave toestand al heel fijn allerlei vitamines en mineralen mee brengen welke je OOK nodig hebt), heb je nodig.
Ja, echt allemaal!
Deze beïnvloeden elkaar ook en hebben elkaar vaak ook nodig!
VOORAL koolhydraten doen steeds maar weer beroep op de andere stoffen, anders doen en willen ze niet zoveel nuttigs uitvoeren.
Koolhydraten kunnen namelijk ENKEL energie leveren en dus bijdragen aan de energievoorziening, maar daarmee ben je qua stofwisseling nog nergens, want met enkel energie kan er in je cel nog geen stofproductie plaatsvinden, wanneer er niet OOK bouwstoffen aanwezig zijn.
Dit maakt dat koolhydraten ZONDER bouwstoffen NERGENS zijn en enkel onrustig kunnen maken in afwezigheid van bouwstoffen.

In welke mate en verhoudingen ons lichaam deze GAVE voedingsstoffen nodig heeft is afhankelijk van de stress en activiteit in dat deel van het lichaam.

Nou is er een behoorlijk onderscheid tussen de behoeftes aan voedingsstoffen tussen hersencellen en “overige” lichaamscellen.

In onze hersencellen vinden er namelijk (vooral met een stressvolle, gehaaste leefstijl) overdag, wanneer je niet slaapt ENORM VEEL actieve processen plaats.
Actieve processen waarbij veel werkzaamheden verricht moeten worden.
Onze hersencellen zijn hiervan afhankelijk van koolhydraten.
Echter, die koolhydraten hebben vervolgens OOK weer eiwitten en vetten en allerlei vitamines en mineralen nodig begreep je net al, dus met koolhydraten enkel ben je er nog niet!
De hoogste behoefte en hoogste afhankelijkheid, ervaren hersencellen, heerst er aan en bij koolhydraten.
Onze hersencellen worden namelijk onzeker, wanneer ze geen koolhydraten hebben en kunnen zonder koolhydraten dan ook niet functioneren.
Ze zijn hiervan afhankelijk…behoeftig.
Om stoffen te vormen EN signalen door onze hersenpan te kunnen zenden is namelijk wel EERST energie nodig en die moeten de hersencellen dus wel EERST krijgen uit koolhydraten.
Dit maakt hen afhankelijk van koolhydraten en onzeker, wanneer ze die koolhydraten niet in hun nabijheid hebben.

Afhankelijkheid is iets gevaarlijks, wanneer dit betekent dat wanneer deze behoefte niet vervuld wordt of op een schadelijke manier ingevuld wordt, alles niet goed meer verloopt!

Dat is dus het geval bij hersencellen: wanneer ze hun koolhydraten niet krijgen, heerst er paniek; er kan niet goed meer gefunctioneerd worden en werkzaamheden blijven liggen.
De eiwitten en vetten, welke bij en in dit alles ook nodig zijn, die worden vaak vergeten.
Daarbij heerst minder een afhankelijkheid.
Minder DIRECT een gemis, wanneer ze er niet zijn.
DIE vinden hersencellen dan ook minder verleidelijk en aantrekkelijk en wat “saai”, waar ze dit dus eigenlijk helemaal niet zijn.

In onze overige lichaamscellen, in tegenstelling tot onze hersencellen, vinden OOK wel CONSTANT processen en werkzaamheden plaats, maar dan (behalve bij stress en inspanning) op een veel passievere, rustigere manier.
Enkel bij stress en inspanning ligt er druk op deze processen en is er een “deadline” en hebben ook deze cellen behoefte aan wat meer koolhydraten, maar zelfs al zijn deze er niet voldoende, naar gelang de behoefte, is er nog niet zoveel aan de hand.
Onze lichaamscellen zijn namelijk voor hun werkzaamheden niet zo afhankelijk van koolhydraten.
Deze kunnen ook PRIMA uit de voeten met vetten, welke ALTIJD wel ergens vandaan te plukken zijn.
Deze raken dan ook niet en niet zo snel in paniek bij een gebrek aan koolhydraten.

Deze lichaamscellen vinden koolhydraten wel prettig gezelschap hoor en hier KUNNEN best ook wel met koolhydraten samenwerken en door één deur, maar dit hoeven ze niet zozeer.
Eiwitten, vetten en vezels (en daar hoeven niet al te veel koolhydraten bij mee te komen) hebben ze veel liever.
DIE komen namelijk ALTIJD van pas.
Lichaamscellen krijgen behoorlijke stress wanneer DIE afwezig zijn en kunnen hun werkzaamheden bij gebrek daaraan VEEL MINDER GOED uitvoeren!

Glucose is het onderdeel der koolhydraten (alle koolhydraatvormen bevatten wel glucose, maar daarnaast nog ZOVEEL meer, wat we vaak vergeten) waar onze hersencellen STERK van afhankelijk zijn.
ENKEL glucose vinden zij aantrekkelijk en vallen ze ALS EEN BLOK voor.
Glucose echter, vormt voor hen TEVENS (helaas) “de foute man”.
Althans, wanneer deze voort komt uit de niet-zo-gaaf gehouden of niet-zo-gaaf behandelde koolhydraten.
Deze heeft met name kwaad in de zin, maar dat hebben onze onschuldige, onzekere, afhankelijke hersencellen niet door!
Telkens weer lopen ze warm voor deze foute man.
Ze vinden deze, ook al weten ze dat deze hen wel weer pijn zal doen en schade zal berokkenen en onheil brengt, hoe dan ook elke keer weer aantrekkelijk.

De “goede man”, ofwel de glucose, welke voortkomt uit de GAVE (gaaf gehouden en gaaf behandelde) koolhydraten, vinden ze keer op keer te langzaam, traag en daardoor saai.
Ze kunnen en willen daar wel mee werken, maar worden daar niet warm of koud van dus blijft de foute man keer op keer aantrekkelijker.
De goede man echter, behandelt hen enkel goed en kan goed samen werken met eiwitten en vetten, maar dat zien en voelen ze niet meer op het moment de foute man gezien wordt en aanwezig is.

Onze lichaamscellen zijn veel rustiger en kalmer.
Zij vinden de goede man VEEL aantrekkelijker en kunnen daar VEEL beter mee samen werken.
Met name ook, omdat deze diens vrienden GAVE eiwitten en GAVE vetten vaak wel mee brengt.

De foute man, de glucose uit de niet-gave-koolhydraten.
Dit vinden lichaamscellen maar een lastig en vervelend mannetje.
Een onruststoker.
Deze veroorzaakt elke keer wanneer deze komt kijken namelijk stress.
Deze geeft extra werkzaamheden, extra taken en deadlines, waar onze lichaamscellen deze helemaal niet nodig hebben en creëert dan ook een stress, welke ze zonder deze nare man HELEMAAL niet hadden hoeven ervaren!
Onze lichaamscellen kunnen deze foute man dan ook missen als kiespijn en protesteren hier flink tegen.

Zij prikken dus al door de intenties van de foute man heen.
Zien en ervaren dat deze niks goeds in de zin heeft.
Ze vinden het jammer dat onze hersencellen dit steeds maar niet (tijdig) inzien en TOCH steeds weer voor deze foute man vallen.
Ze zien met lede ogen aan hoe hersencellen hierdoor beschadigen, telkens weer.
Telkens teleurgesteld raken en des te onzekerder worden.
Ze gunnen hen de goede man ZO!
Wetend dat deze veel beter voor hen zal zijn, maar zijzelf zijn er blind voor geworden en moeten door schade en schande wijs worden.

De “foute man” in onze hedendaagse voeding en wat deze allemaal teweeg brengt in ons lichaam

Helaas zit de “foute man”, ofwel glucose voortkomend uit bewerkte, niet-gave varianten van koolhydraten, welke echt voor GEEN ENKELE LICHAAMSCEL GOED IS wel ruimschoots in onze hedendaagse voeding.

Deze “foute man” is een enorme pestkop!
Deze foute man gaat telkens langs bij onze hersencellen om hen te verleiden, wetende dat zij zo afhankelijk van hem zijn; om hen blij te maken (met niks).
En elke keer wanneer deze langskomt, worden hersencellen ook weer blij helaas en krijgen EVEN WEER hoop.
Deze hoop draait echter ook TELKENS WEER uit op teleurstelling en beschadiging (van zelfvertrouwen), wanneer deze foute man WEL zijn gezicht laat zien, maar vervolgens niet mee wil en zal helpen met werkzaamheden, welke uitgevoerd moeten worden, waar enkel HIJ mee kan helpen, zolang eiwitten en vetten, vitamines en mineralen niet mee komen helpen hierbij.
Deze foute man is arrogant en lui.

In plaats van deze werklui mee te nemen, wetende dat hij deze nodig heeft (wat de goede man heel vriendelijk WEL altijd doet), komt hij dus enkel even kijken en neemt niemand mee.
Deze man is lekker egoïstisch en denkt puur in vormen van eigen belang.
Deze foute man wacht hooguit EVEN of eiwitten, vetten, vitamines en mineralen uit zichzelf om de hoek komen kijken (want dan is deze NIET te beroerd even wat werkzaamheden te verrichten met hen, zolang het maar niet al te veel is), maar dat is HELAAS vaak niet het geval, dus gaat hij onverrichte zake weer weg.
Schade achterlatend en tevens teleurgestelde hersencellen, welke ALSNOG hun werkzaamheden niet gedaan krijgen en daardoor ENORM in dip raken, moe worden en DES TE BEHOEFTIGER worden!

Waar onze lichaamscellen deze foute man HELEMAAL niet willen en moeten, maar de goede man VEEL fijner gezelschap vinden, samen met GAVE eiwitten en VETTEN is de goede man HELAAS vaak afwezig (met en in ons hedendaags eetpatroon) en komt de “foute man” toch CONSTANT om het hoekje kijken en op de plaats van de goede man zijn lakens uitdelen.
Daar waar onze lichaamscellen hem helemaal niet nodig hebben en willen, voert deze de druk op, legt allemaal extra taken en werkzaamheden op om te verrichten, maar laat het onze lichaamscellen allemaal zelf maar uitzoeken.
Hij WEET dat onze lichaamscellen sowieso al eiwitten en vetten nodig hebben en DES TE MEER, wanneer hij de druk opvoert en dat onze lichaamscellen deze werkzaamheden niet aan kunnen zonder eiwitten en vetten, maar voert TOCH de druk op.

Lichaamscellen worden hier moe van, kunnen hier niet mee omgaan en kunnen die extra werkzaamheden niet uitvoeren en geven het op.
Ze worden dermate moe, dat hun reguliere, basis-werkzaamheden welke NOODZAKELIJK zijn voor ons om goed te kunnen functioneren zelfs niet uitgevoerd kunnen worden en worden als gevolg EXTREEM en TOTAAL afhankelijk van eiwitten en vetten, vitamines en mineralen en HUN hulp, maar helaas, daar waar de hedendaagse voeding de goede man al niet mee brengt, blijven de eiwitten en vetten, vitamines en mineralen ook vaak en veel weg.

Onze lichaamscellen putten uit, raken ook depressief, gooien het bijltje er bij neer en raken ZELFS teleurgesteld in de goede man.
Dit maakt dat wanneer deze goede man sporadisch WEL een keer zijn neus laat zien (dus wanneer de GAVE koolhydraten wel weer aanwezig zijn) onze lichaamscellen zelfs DAAR op den duur niet meer mee kunnen en willen samen zijn of samen werken en hun werkzaamheden niet meer mee uit kunnen en willen voeren.
Dit heet insuline-resistentie.
Zolang ons lichaam verkeert in DIE stressvolle toestand, waar eiwitten, vetten, vezels en vitamines uit GAVE voedingsstoffen DES TE MEER  nodig zijn, maar deze tekort schieten en weg blijven, heerst er bij onze lichaamscellen een dip en stress en vindt er uitputting plaats.

Wat dienen we dus te doen?
We moeten onze hersencellen behoeden voor de “foute man”.
Zolang deze hier namelijk voor blijft vallen, zal deze onze hersencellen aantasten en zullen deze ook blijven SCHREEUWEN om deze man en steeds behoeftiger en onzekerder worden (suikerverslaving en steeds grotere prikkeling van het dopamine-beloningssysteem in onze hersenen).

Blijven onze hersenen hierom vragen en smeken, zullen wij dit blijven eten en het gevoel hebben dit te MOETEN eten om onze hersenen een beetje blij te houden en maken, waar deze foute man ECHT niks anders dan schade aan onze hersenen berokkent op lange termijn!

Meer eiwitten, vetten (gave varianten) en de goede man, ofwel vezelrijk, onbewerkte GAVE koolhydraten in onze voeding DAT is wat al onze cellen DRASTISCH nodig hebben en dus ZEKER onze hersencellen, ook al vinden ze de foute man vaak aantrekkelijker.

Deze enkel, kunnen de schadelijke invloed van de FOUTE man op heel ons lichaam verdrijven en voorkomen.
Echter…waar vind je die tegenwoordig nog die “goede man”; de wereld (supermarkt) ligt bezaaid met “foute mannen” en de “goede man” is ver te zoeken!

We moeten oppassen dat niet AL onze lichaamscellen zo “dom” zijn op den duur te vallen voor deze “foute man” welke alleen maar schaadt en kwaad in de zin heeft en de goede man op de achtergrond doet drukken en de noodzakelijke samenwerking met eiwitten en vetten op den duur doet vergeten; dat we daar onder invloed van deze foute man niet meer in geloven en aan denken en hun noodzaak niet meer van inzien, verbloemd en verdoofd en gek gemaakt door deze foute man waar we dan zo naar HUNKEREN al het andere, dus alle andere noodzakelijke voedingsstoffen vergetend.

Ben jij gevallen voor de foute man, dus SCHREEUWT je lichaam om zoet en voelt het alsnog deze hiervan EXTREEM afhankelijk is, maar wil je graag de rustige, kalme, goede man weer in je leven, maak je dan een afspraak of mail je me, zodat ik je voor kan stellen en “op date” kan sturen met de GOEDE MAN?