Modern/risicovol ondernemerschap: De zucht naar beter, sneller, makkelijker en groter
De afgelopen dagen schreef ik over jij als werkgever en je organen als werknemers binnen je eigen bedrijf/onderneming: je lijf.
Vandaag wil ik hierop doorgaan en schetsen wat er kan gebeuren en veelal gebeurt, wanneer een gewoon, normaal en gezond functionerend lichaam zonder klachten door het eten van voedzame voeding (dus DIE voeding, welke je organen prima mee kunnen werken), saai kan gaan worden en je om je heen ook ANDERE voeding ziet, welke je OOK wel eens wil proberen en jij, als leek, de onschuld vaak nog van inziet, zolang je daar nog geen nadelige ervaringen mee hebt.
Dit ga ik weer schetsen aan de hand van je bedrijf en de gebeurtenissen en ontwikkelingen aldaar, welke dus symbool staat voor je lijf.
Jij bent dus werkgever van een eigen bedrijf.
Je hebt hier nooit om gevraagd, maar dit ben je toch maar zomaar.
Je hebt geen idee wat er zich allemaal in je bedrijf afspeelt, maar aangezien je hele kundige werknemers hebt die het allemaal intern wel regelen en deze je op de hoogte houden van het reilen en zeilen aldaar, gaat het tot nu toe allemaal prima met je bedrijf.
Het is een gezond, goed lopend bedrijf.
Je hebt projectleiders ((stress)hormonen) die alles in de gaten houden, regelen en met je bespreken en je adviseren in wat JIJ vervolgens moet doen en leveren om het bedrijf gezond te houden.
Maar goed ook, want zelf heb je dit overzicht niet.
Je luistert klakkeloos naar deze kundige en zeer betrouwbare projectleiders en daardoor verloopt alles prima:
– Het bedrijf heeft goede resultaten
– Je draait nooit verlies
– Weinig ziekteverzuim onder de werknemers
– Goede werksfeer
– Tevreden werknemers
PRIMA!
Kwaliteit en stabiliteit, daar staat je bedrijf om bekend.
Dit dankzij je stabiele werknemers en projectleiders zo besef je.
Winst maak je echter niet.
Het blijft stabiel.
Allemaal prima, maar je vermoed wel dat er eigenlijk nog wel meer uit te halen valt, uit je bedrijf.
Je projectleider; een oude rot in het vak, daarvan weet je dat deze met name voor kwaliteit, stabiliteit en een goede werksfeer gaat en vecht.
Hij is niet zo van vooruitgang en verandering.
Dit kan risicovol zijn zo vindt hij; het kan namelijk ten koste gaan van kwaliteit, productiviteit, werksfeer, werkdruk.
Winst is leuk en aantrekkelijk, zo waarschuwt hij je, maar niet, wanneer dit op lange termijn ten koste gaat van de werknemers of de kwaliteit van het eindproduct.
Deze projectleider waarschuwt hiervoor, aangezien hij merkt, dat jij hier wel gevoelig voor bent.
Je merkt dat bedrijven om je heen steeds vaker risicovol gaan ondernemen.
Weggaan bij oude leveranciers, zoals de oude, betrouwbare leverancier, welke jij al sinds jaar en dag hebt en je projectleider ook eigenlijk graag mee wil blijven werken.
Andere bedrijven gaan echter met nieuwe leveranciers, materialen en systemen werken zo zie je.
Je hoort en ziet dat sommige bedrijven hierdoor failliet gaan en ook dat de werksfeer binnen deze bedrijven regelmatig vermindert, ontslagen vallen, werknemers gaan staken en protesteren en overspannen raken binnen DIE bedrijven, welke nieuwe risicovolle uitdagingen aangaan (veel meer dan eerder, toen zij nog bij hun oude leveranciers zaten), maar TEVENS zie je dat sommige van deze bedrijven ENORME winst draaien of lijken te draaien.
Je krijgt dan ook hele wisselende beelden en ondanks de negatieve ontwikkelingen waar je ook zeker wel van hoort, is die winst en alles sneller, groter en beter, welke je toch ook wel ziet, toch wel erg aantrekkelijk!
Zoals het tot nu toe liep binnen je bedrijf, prima hoor, maar toch ook wel een beetje saai.
Een beetje risico nemen, zou het allemaal wel wat uitdagender maken, dat ondernemerschap, waar je toch zomaar in bent gerold; een beetje pit en spice en je eigen inbreng en leven in de brouwerij zou JIJ wel leuk vinden, nu je toch ondernemer bent; het moet toch ook wel een beetje leuk en spannend zijn en blijven!
En als het dan voor jouw bedrijf NIET gunstig uit lijkt te pakken, wanneer JIJ het een keer over een andere boeg zou gooien en af en toe andere materialen, leveranciers en systemen zou gaan uitproberen, opzoeken en aandragen, dan kan je toch altijd alles nog weer naar het oude terug, zo denk je?!
Je inkopers (welke symbool staan voor je hersencellen) vinden dit allemaal ook wel aantrekkelijk, deze vernieuwingen en ontwikkelingen.
Ook zij kunnen de eventuele nadelen op lange termijn niet overzien en wat aan de hand van allerlei nieuwe risicovolle uitprobeersels allemaal zal kunnen gaan gebeuren en het gevolg zal zijn qua kwaliteit van het eindproduct, maar ook werkdruk, productiviteit op de werkvloer zelf, maar ja, deze inkopers hebben DAAR weinig mee van doen.
ZIJ vinden het dan OOK wel een uitdaging te gaan werken met nieuwe leveranciers.
Die oude, slome..
Prima betrouwbaar hoor, daar kunnen ze prima mee werken en leveren alle prima; niks op aan te merken, maar de communicatie verloopt zo ouderwets en traag!
Nieuwe leveranciers met snellere communicatie EN levering; ja, dat zien ook zij als uitdaging!
Je inkopers stimuleren je dan ook eens risicovol te gaan ondernemen en met andere leveranciers in zee te gaan!
Je voelt je dan ook door hen ondersteunt in je twijfel, want twijfelen doe je wel.
Je projectleider heeft HIER namelijk ALTIJD voor gewaarschuwd.
En je projectleider, ja, die weet immers waar hij over praat.
Zowel jij als de inkopers, zo weet je, hebben namelijk EIGENLIJK totaal geen kijk op de kwaliteit en de invloed van bepaalde materialen en werkmethodes op het eindproduct en het totale functioneren binnen het bedrijf.
Daar heeft je projectleider wel zicht op…
Maar ja, wanneer je altijd maar bij de adviezen van je projectleider blijft, weet je ook dat je bedrijf echt wel gezond zal blijven en werknemers ook echt wel tevreden, maar zal je niks groeien.
Die groei vind je SUPER interessant en uitdagend en aantrekkelijk en zo ook je inkopers, dus met hen OOK zo enthousiast en aan jouw kant en zijde, je stimulerend en aanmoedigend om toch maar wat risico te nemen, durf je het aan.
Dit vertel je de projectleider echter maar niet.
Je weet dat hij het je zal afraden.
Af en toe ga je nu met nieuwe leveranciers in zee.
Je inkopers zijn blij en tevreden en laten dit merken.
Dit is uitdagend en nieuw voor ze; een frisse wind en nieuwe energie.
Zij mogen een keer werken met nieuwe materialen en dit daagt hen uit.
Ze moeten nu wel overwerken, maar ach, ze ervaren weer een uitdaging en die waren ze kwijt!
De levering gaat nu veel sneller.
Hierdoor moet je ook bij je projectleider gaan vragen of er over gewerkt kan worden.
Je projectleider die alles goed vond, zoals het ging, is hier niet heel blij mee, dat hij dit van zijn tevreden werknemers moet vragen, maar ja, dit doet hij maar wel om jou een beetje tegemoet te komen; jij bent en blijft de baas namelijk.
Wat de projectleider niet weet en beseft is dat ze niet alleen moeten gaan overwerken op de werkvloer, maar ook met nieuwe materialen aan het werken zijn!
Dat heb je hem namelijk nog steeds niet gezegd!
Wat gebeurt er dan ook naar verloop van tijd.
Door al het harde werken, want je hebt trouwe, hardwerkende werknemers, worden een aantal werknemers overspannen, waar dat eerder eigenlijk NOOIT voor kwam.
De werksfeer wordt minder op de werkvloer; iedereen lijkt wat moe.
Je projectleider waarschuwt hiervoor en houdt je hiervan op de hoogte.
Je inkopers echter die schreeuwen het uit van enthousiasme; die willen en kunnen nog wel meer aan: NOG meer en NOG een snellere levering…leuk..spannend!!
Steeds minder werknemers, want zoveel blijven er niet over, op de werkvloer moeten DIE nieuwe leveringen echter gaan verwerken en ze waren al moe.
Je projectleider geeft dan ook aan dat op de werkvloer deze aanvoer niet te behappen is.
Jij geeft echter de schuld aan de werknemers en hun leeftijd; dat ze moe zijn komt volgens jou niet door de snelle levering, maar hun ouderdom!
Je dreigt met ontslagen van die waardeloze werknemers!
Je projectleider wordt er niet blijer op en van, want deze zit nu tussen twee vuren.
Deze probeert alles draaiende te houden, maar merkt dat dit niet wil!
Deze krijgt op een gegeven moment ook door dat jij andere materialen levert.
Dat jij dit niet hebt overlegt.
Deze ziet ook in dat het ontstaan van fouten, ziekteverzuim en overspannen werknemers niet zozeer aan de werkdruk alleen ligt, maar ook aan de kwaliteit van het materiaal; daar KUNNEN de werknemers simpelweg ook niet mee werken zo weet hij..dat is het juiste materiaal niet!
Dit vergt extra werk en controle namelijk, want dit nieuwe materiaal zo merkt hij, vertoont allerlei mankementen en tekorten t.o.v. het betrouwbare materiaal van vroeger van de oude leverancier.
Je projectleider adviseert je ten zeerste dan ook weer terug te stappen naar de oude leverancier, want dit gaat niet goed zo.
Hij wordt ook wat boos, want dit alles is ten koste gegaan van loyale werknemers, welke jij de schuld geeft van iets, waar zij niks aan konden doen!
Jij voelt je wat schuldig door voorbij te zijn gegaan aan je aardige loyale projectleider.
Ergens zie je ook wel dat deze stap je bedrijf niet ten gunste is geweest en je hebt wat spijt van de ingeslagen weg.
Het stabiele van eerder en de hoge kwaliteit van eerder en de goede werksfeer, zo besef je, was je eigenlijk toch heel wat waard dan deze onrust nu binnen je bedrijf en steeds maar die dreiging dat er ontslagen moeten gaan vallen en zelfs faillissement dreigt.
De inkopers echter, die dreigen met ontslag, wanneer je weer terug zou gaan naar de oude leverancier.
Zij willen nu enkel nog maar werken met de nieuwe leveranciers, die trage communicatie en terug naar oude systemen, dat willen en pikken zij niet meer, ook al gaat het bedrijf er met die nieuwe leveranciers, nieuwe materialen en onbetrouwbare aanvoer en kwaliteit aan ten onder.
Die inkopers zijn nogal dwingend.
Je projectleider is schappelijk.
De inkopers winnen.
Jij gaat dus door op de ingeslagen weg.
De werksfeer blijft slecht.
Ziekteverzuim neemt toe.
Je projectleider is niet meer de vriendelijkheid zelve.
Je bedrijf loopt niet zo goed meer; is niet meer zo gezond.
Jij weet het echter ook niet meer wat NU te doen..jij hebt hier allemaal toch geen kaas van gegeten, je doet ook zomaar wat op goed geluk!
En iedereen roept wat anders!
De vertaling naar je lijf, de werking van je lichaam en je organen.
De nieuwe materialen en leveranciers in dit verhaal, dat is de moderne, bewerkte voeding, ver van de natuur die “zegt” en “claimt” goed en gezond en voedzaam te zijn, zoals de voeding uit de natuur, maar is dit helaas niet en is daardoor niet “werkbaar” materiaal voor je organen met al diens lichaamscellen.
Dit is voeding, waar je organen, simpelweg niet mee overweg kunnen; tekortschieten in kwaliteit en stoffen waar ze mee kunnen werken en een goed eindproduct (nieuwe stoffen) mee kunnen ontwikkelen en vormen en dus de stofwisseling mee kunnen uitvoeren.
Deze voeding KAN NIET tot een zelfde effect in je lichaam zorgen en je lijf gezond houden, zoals natuurlijke, onbewerkte voeding dit kan en doet.
De inkopers, welke dit allemaal heel impulsief WEL aantrekkelijk vinden, dat zijn je hersencellen; deze vinden bewerklijke suikers die in deze moderne, bewerklijke voeding rijkelijk zit, zeer verslavend en uitdagend en zullen hier dan ook blij van worden en in eerste instantie niet op protesteren en ook vragen om mee van dat soort voeding.
De projectleider(s) in dit verhaal zijn je (stress)hormonen; de stoffen, welke regelen waar voedingsstoffen naar toe moeten en wat er mee zal en kan en gaat gebeuren.
Deze (stress)hormonen, welke altijd wel heel geduldig PROBEREN te werken met alles waar jij hen mee belast en niet AL te snel zullen protesteren, maar deze belasting toch wel degelijk ervaren en op den duur ook zeker wel aan moeten en zullen geven, wanneer het hen ook allemaal teveel wordt en teveel schade in je lijf en aan en in organen, zoals je alveesklier, je darmen, je lever etc. gaan ontstaan.
Doordat je om je heen mensen volop de bewerkte voeding ziet eten en deze hier prima fit op lijken EN je hersencellen deze voeding erg prettig vinden en hier steeds meer om vragen, ga je echter TOCH overstag voor die voeding.
Na verloop van tijd, zul je de effecten merken en klachten en protesten van je lichaam en organen.
DAN kan je voor je gevoel niet meer terug.
WAT NU?!
ALTIJD kan je echter nog besluiten weer te gaan luisteren naar je projectleider, dus naar je lichaam, aangevoerd door de stresshormonen.
ALTIJD kan jij weer terug naar natuurlijke voeding.
Ja, je hersencellen zullen vast eerst protesteren!
Ze zullen dreigen met ontslag, maar uiteindelijk, zullen ook zij weer beter kunnen werken met de oude leveranciers en kwalitatief hoogwaardige en essentiële stoffen, ook al ervaren ze deze als sloom en minder heftig prikkelend.
Dus eindelijk, weer gevoed wordend door natuurlijke, essentiële voeding, ook al worden hersencellen hierdoor minder geprikkeld, zullen ook ZIJ niet meer over hoeven werken, uitgeput raken en zullen deze ECHT NIET met ontslag gaan ook al dreigen ze daar in eerste instantie mee!
ALSJEBLIEFT!
Ga terug naar de oude leveranciers; de ESSENTIËLE voedingsstoffen, enkel te verkrijgen uit natuurlijk, ongeraffineerde voeding!
Ga weer terug naar de natuur en ECHTE voeding, welke enkel DAAR vandaan komt; nu kan het nog!
Nu kan je de werksfeer nog weer verbeteren en je werknemers laten herstellen en tevreden krijgen en houden!
Doe je dit niet, dan neemt je projectleider (nemen je stresshormonen) wellicht op den duur namelijk ontslag en dan weet je: dan is je bedrijf nergens meer, want niemand die ZIJN werk over kan nemen.
Niemand heeft zoveel inzicht en overzicht als hij binnen jouw bedrijf!
Add comment