Jouw invloed op het ontstaan van insuline-resistentie in je lijf

In dit artikel gaan we het hebben over insuline-resistentie (een toestand in je lijf waarbij je cellen ongevoelig zijn geworden voor het hormoon insuline).

We gaan het hebben over jouw invloed op het ontstaan van insuline-resistentie in je lijf:

• We gaan bespreken welke stoffen aanwezig moeten zijn in je voeding om het ontstaan van insuline resistentie in je lijf zoveel mogelijk te kunnen voorkomen.

Lees je mee?

De regulatie van je bloedsuikerspiegel

Dag in dag uit wordt in je lijf een evenwicht tussen inspanning en ontspanning (afbrekende processen en opbouwende processen) bewaakt.

Dit evenwicht wordt ook wel homeostase genoemd.

Dit evenwicht wordt bewaakt m.b.v. hormonen.

Het is daarbij zeer belangrijk dat het gehalte aan glucose in je bloedbaan (je bloedsuikerspiegel) m.b.v. de hormonen insuline en glucagon goed bewaakt wordt.

Vindt het bewaken van het gehalte aan glucose in je bloedbaan namelijk niet goed plaats, dan zal het evenwicht in je lijf verstoord raken en zal:

• Je lijf niet goed kunnen functioneren.
• De stofwisseling in de cellen van je lijf niet goed uitgevoerd kunnen worden.
• Je geestelijke en lichamelijke gezondheid aftakelen.

Conclusie:

• Je gezondheid hangt sterk af van het gehalte aan glucose in je bloedbaan.
• Je gezondheid hangt sterk af van de werking van hormonen welke het gehalte aan glucose in je bloedbaan bewaken (de hormonen insuline en glucagon).

De insuline-gevoeligheid van je cellen

Insuline is het hormoon welke de stofwisseling in je cellen mogelijk maakt:

• Het zorgt voor de opname van glucose in je cellen.

Veel van je cellen zijn afhankelijk van glucose om energie (ATP) te kunnen vormen.

Wanneer je cellen niet in staat zijn glucose op te nemen (onder invloed van het hormoon insuline), dan betekent dit dat je cellen niet over energie kunnen beschikken en niet kunnen functioneren.

Om de opname van glucose (onder invloed van het hormoon insuline) mogelijk te maken, moeten insuline-receptoren op het celmembraan van je cellen:

• Aanwezig zijn.
• Intact zijn.

Zijn de insuline-receptoren op het celmembraan van je cellen niet aanwezig of niet intact, dan:

• Zullen je cellen ongevoelig worden voor het hormoon insuline.
• Kunnen veel van je cellen de glucose in je bloedbaan niet opnemen.
• Kunnen veel van je cellen niet functioneren.
• Zal je bloedsuikerspiegel verhoogd raken.
• Zal het evenwicht in je lijf verstoord raken.
• Zal je gezondheid aftakelen.
• Kan je op den duur diabetes type 2 ontwikkelen.

Conclusie:

• De insuline-gevoeligheid van je cellen hangt af van de aanwezigheid van voldoende (intacte) insuline-receptoren op de celmembranen van je cellen.

Down regulatie van insuline-receptoren

Energieproductie moet voortdurend plaatsvinden in je cellen.

Energieproductie is een afbraakproces welke je cellen uitput van vocht en voedingsstoffen.

Wanneer je cellen (na het veelvuldig uitvoeren van afbraakprocessen) niet meer in staat zijn te reageren op het signaal (de boodschap) van het hormoon insuline (omdat ze uitgeput zijn geraakt van vocht en uitgeput zijn geraakt van voedingsstoffen welke hiervoor nodig zijn), dan zal receptor-gemedieerde endocytose van insuline-receptoren plaatsvinden.

Dit wil zeggen dat het hormoon insuline samen met diens receptor in een transportblaasje (een endosoom) opgenomen wordt in je cellen en naar de lysosomen (verteerblaasjes) in je cellen vervoerd zal worden en aldaar afgebroken (verteerd) zal worden.

Gevolg:

• Je cellen zullen geen insuline-receptoren op hun celmembranen meer bezitten.
• Het hormoon insuline kan vanuit je bloedbaan geen contact meer maken met je cellen.
• Je cellen zijn ongevoelig worden voor het hormoon insuline.
• Je cellen zijn insuline-resistent geworden.
• Je cellen kunnen geen glucose meer opnemen vanuit je bloedbaan.
• Je cellen kunnen niet meer functioneren.
• Je bloedsuikerspiegel zal verhoogd raken.

Dit intra-cellulaire proces (waarbij insuline-receptoren opgenomen worden in je cellen) wordt ook wel down-regulatie genoemd.

Conclusie:

• Insuline-resistentie is het gevolg van een intra-cellulair proces genaamd down-regulatie, waarbij de insuline-receptoren op je cellen in je cellen opgenomen worden als gevolg van veelvuldige afbraakprocessen in je cellen en (als gevolg daarvan) vocht en voedingsstoffentekorten in je cellen.

Voedingsadvies

Wanneer insuline-resistentie bij jou is vastgesteld, dan wordt over het algemeen geadviseerd de koolhydraten in je voeding te verminderen.

Koolhydraten bevatten namelijk glucose, verhogen je bloedsuikerspiegel en doen de productie van insuline stimuleren.

De gedachte hierachter is als volgt:

• Wanneer je de koolhydraten in je voeding vermindert, dan zal je bloedsuikerspiegel minder vaak (als gevolg van je voedings-inname) stijgen, zal het insuline-gehalte in je bloedbaan dalen en zal de insuline-resistentie in je lijf afnemen.

Deze gedachte klopt echter niet.

De insuline-gevoeligheid van je cellen kan (nadat deze verlaagd is geraakt) namelijk enkel weer verhoogd worden, wanneer je insuline-resistente cellen optimaal voorzien worden in alle essentiële bouwstoffen (de bouwstoffen waarmee de celmembranen van je cellen (inclusief hun insuline-receptoren) hersteld kunnen worden).

Je insuline-resistente cellen kunnen namelijk geen nieuwe insuline-receptoren vormen (en weer op hun celmembranen plaatsen), wanneer deze niet over de bouwstoffen van je celmembranen (inclusief insuline-receptoren) kunnen beschikken.

Conclusie:

• Een koolhydraat-arm dieet kan de insuline-resistentie in je lijf niet verminderen, aangezien een dergelijk dieet niet kan zorgen voor een verhoogde insuline-gevoeligheid van je cellen (nadat deze verlaagd is geraakt).

De bouwstoffen van je celmembranen

Je celmembranen zijn opgebouwd uit proteïnes, glyco-proteïnes, lipiden en glyco-lipiden.

De insuline-receptoren op je celmembranen zijn glyco-proteïnes.

Ook de glucose-transporters in je celmembranen (waarmee glucose uit je bloedbaan in je cellen opgenomen moet worden) zijn glyco-proteïnes.

Wanneer je cellen niet regelmatig over de bouwstoffen van proteïnes, glyco-proteïnes, lipiden en glyco-lipiden kunnen beschikken, dan:

• Kunnen de insuline-receptoren op je cellen na endocytose niet opnieuw gevormd worden.
• Kan het ontstaan van insuline-resistentie niet voorkomen worden.

Conclusie:

• Een koolhydraat-arm dieet kan de insuline-resistentie in je lijf enkel verminderen, wanneer je koolhydraat-arme voeding je cellen optimaal voorziet in de bouwstoffen waarmee je cellen proteïnes, glyco-proteïnes, lipiden en glyco-lipiden kunnen vormen (de bouwstoffen waarmee nieuwe insuline-receptoren gevormd kunnen worden in je cellen).

Verse groente

Verse groenten bezitten oligosachariden met vele verschillende essentiële suikers.

Wanneer je cellen regelmatig over alle acht essentiële suikers kunnen beschikken, dan zijn ze in staat suiker-ketens (glycanen) te vormen welke een onderdeel vormen van de glyco-proteïnes en glyco-lipiden in je celmembranen.

Dit betekent dat:

• Wanneer je voeding weinig verse groenten bevat, dan missen vele essentiële suikers in je cellen en zijn je cellen niet in staat nieuwe insuline-receptoren op hun celmembranen te plaatsen.

• Wanneer je voeding weinig verse groenten bevat, dan kan de insuline-gevoeligheid van je cellen niet toenemen.

• Wanneer je voeding weinig verse groenten bevat, dan zal een koolhydraat-arm dieet het ontstaan van insuline-resistentie niet kunnen voorkomen en zal een dergelijk dieet het ontstaan van diabetes niet kunnen voorkomen.

Bronnen van dierlijke eiwitten

Eiwitrijke voeding bevat vele aminozuren:

• Eiwitrijke voeding van plantaardige oorsprong bevat niet alle essentiële aminozuren.
• Eiwitrijke voeding van dierlijke oorsprong bevat wel alle essentiële aminozuren.

Wanneer je cellen regelmatig over alle essentiële aminozuren kunnen beschikken, dan zijn ze in staat nieuwe proteïnes voor in je celmembranen te vormen (zoals nieuwe insuline-receptoren en glucose-transporters).

Dit betekent dat:

• Wanneer je voeding weinig dierlijke eiwitten bevat, dan missen vele essentiële aminozuren in je cellen en zijn je cellen niet in staat nieuwe insuline-receptoren op hun celmembranen te plaatsen.

• Wanneer je voeding weinig dierlijke eiwitten bevat, dan kan de insuline-gevoeligheid van je cellen alsnog niet toenemen.

• Wanneer je voeding weinig dierlijke eiwitten bevat, dan zal een koolhydraat-arm dieet het ontstaan van insuline-resistentie niet kunnen voorkomen en zal een dergelijk dieet het ontstaan van diabetes niet kunnen voorkomen.

De regelmatige consumptie van eiwitrijke voeding van dierlijke oorsprong kan echter niet voor een aanvoer van voldoende essentiële aminozuren zorgen, wanneer de aminozuren in deze voeding niet meer intact zijn.

Bronnen van dierlijke eiwitten met intacte aminozuren zijn:

• Rauwe eieren.
• Rauw vlees.
• Rauwe vis.
• Rauw-melkse (aangezuurde) zuivel.

De aminozuren in deze voeding blijven enkel intact, wanneer je je voeding:

• Niet te sterk verhit.
• Niet samen met suikers verhit.

Bronnen van essentiële vetzuren

Vetrijke voeding bevat vele vetzuren.

Vetrijke voeding bevat echter lang niet altijd de essentiële vetzuren omega 3 en 6.

Wanneer je cellen regelmatig over deze twee essentiële vetzuren kunnen beschikken, dan zijn ze in staat nieuwe lipiden voor in hun celmembranen te vormen en zijn ze in staat hun celmembranen te herstellen na schade.

Dit betekent dat:

• Wanneer je voeding weinig omega 3 en 6 vetzuren bevat, dan missen de essentiële vetzuren in je cellen en zijn je cellen niet in staat hun celmembranen te herstellen en nieuwe insuline-receptoren op hun celmembranen te plaatsen.

• Wanneer je voeding weinig omega 3 en 6 vetzuren bevat, dan kunnen je celmembranen na schade niet hersteld worden en kan de insuline-gevoeligheid van je cellen alsnog niet toenemen.

• Wanneer je voeding weinig omega 3 en 6 vetzuren bevat, dan kunnen je celmembranen na schade niet hersteld worden, zal een koolhydraat-arm dieet het ontstaan van insuline-resistentie niet kunnen voorkomen en zal een dergelijk dieet het ontstaan van diabetes niet kunnen voorkomen.

De regelmatige consumptie van vetrijke voeding met omega 3 en 6 vetzuren kan echter niet voor een aanvoer van voldoende essentiële vetzuren zorgen, wanneer de vetzuren in deze voeding niet meer intact zijn.

Bronnen van vet met intacte omega 3 en 6 vetzuren zijn:

•     Rauwe, verse vette vis.
•     Rauwe noten, zaden en pitten.
•     Koud geperste oliën van noten, zaden en pitten.
•     Verse groene bladgroenten, algen en wieren.

Omega 3 en 6 vetzuren zijn zeer kwetsbaar en blijven niet intact, wanneer ze flink blootgesteld worden aan:

•     Lucht.
•     Licht.
•     Hoge temperaturen.
•     Chemicaliën.

Conclusie:

• Wanneer je het ontstaan van insuline-resistentie in je lijf zoveel mogelijk wilt voorkomen en de al aanwezige insuline-resistentie in je lijf terug wil draaien, dan is het volgen van een koolhydraat-arm dieet niet afdoende, maar dien je tevens zeer regelmatig verse groenten, bronnen van intacte dierlijke eiwitten met intacte aminozuren en bronnen van vet met intacte omega 3 en 6 vetzuren te gaan consumeren.

Vraag:

• Heb jij een verhoogde bloedsuikerspiegel?
• Zijn jouw cellen ongevoelig geworden voor het hormoon insuline?
• Heb jij diabetes type 2 (de consequentie van insuline-resistentie)?
• Ben je bereid om regelmatig (liefst elk moment dat je iets eet) verse groenten, bronnen van dierlijke eiwitten met intacte aminozuren en bronnen van vet met intacte omega 3 en 6 vetzuren te gaan eten en je koolhydraat-inname te verminderen, zodat je cellen weer nieuwe insuline-receptoren kunnen vormen en de insuline-gevoeligheid van je lijf weer toe kan nemen?