“Ik eet zo wel even iets” en “de sluipende uitputting”
Zeggen OF denken dat je ZO of LATER wel iets eet.
Oftewel: eten of jezelf voeden niet als prioriteit stellen t.o.v. andere zaken, bezigheden, zorgen, mensen, verplichtingen etc.
Hier geen of weinig aandacht aan besteden en/of dit wegschuiven of vooruit schuiven.
Ons allen wel bekend waarschijnlijk..dat doen we allemaal wel eens..
Met name mensen met drukke, verantwoordelijke banen met hun werkzaamheden op plaats nummer één, moeders met de zorg voor hun kinderen of gezin op plek nummer één, mensen met een lage zelfwaardering met altijd henzelf op de laatste plaats, hebben hier een handje van.
Mensen met dit alles gecombineerd, dus moeders met een lage zelfwaardering EN verantwoordelijke baan, nou ZIJ hebben vaak zelfs een TALENT ontwikkeld in deze gedachten en uitspraken en dus ALLES en IEDEREEN altijd maar eerst doen en moeten, voordat ze ook maar aan zichzelf denken en toe komen ALS ze daar al aan toekomen en dit niet helemaal vergeten of wegschuiven!
We zijn in een land opgegroeid waar eten eigenlijk overal wel voorradig is, we niet al te actief zijn EN we niet al te mager zijn over het algemeen, waardoor de noodzaak om ons eten te zoeken om te overleven er eigenlijk totaal niet is.
We zijn dan eigenlijk ook vergeten wat “jezelf voeden” inhoudt.
Ja, we eten allemaal wel, maar staat dit tegenwoordig nog wel gelijk aan “voeden”?
Dat wil zeggen; bestaat dit eten nog wel uit voedingsstoffen?
Voldoende hiervan?
WIJ zijn de hele dag druk.
Druk met andere dingen, andere mensen, bezigheden en zorgen.
Waar we niet bij stilstaan, met name niet wanneer we met name zittende werkzaamheden verrichten, is dat ons lichaam OOK de hele dag druk is.
Echt de hele dag door vinden er in al je lichaamscellen, en geloof me, dat zijn er heel wat, processen plaats: stofwisselingsprocessen.
Om al deze processen uit te kunnen voeren heeft je lichaam toch echt wel iets van jou nodig, namelijk VOEDINGSSTOFFEN!
Het heeft ZOWEL brandstoffen ALS OOK bouwstoffen nodig.
Echter, sommige stoffen kan je lichaam ook zelf maken, vanuit jouw reserves EN van andere stoffen.
Hoe geweldig; dat kan ons lichaam ZOMAAR ZELF!
Dit worden niet-essentiële voedingsstoffen genoemd, waar onder andere de koolhydraten onder vallen.
Maar ook dit (dit zelf vormen van nieuwe stoffen, wat ons lichaam kan en doet) kan en zal pas plaatsvinden vanuit allerlei (ombouw en opbouw of aan-elkaar-koppel)reacties, dus wederom “stofwisselingsreacties”.
Brandstof hiervoor om AL DIE reacties te kunnen uitvoeren, dat kan en zal je gelukkig nooit tekort hoeven komen; dit kan en zal je lichaam koste wat kost zelf proberen te maken daar waar jij er slordig in zou zijn deze aan te leveren; deze vallen onder de niet-essentiële voedingsstoffen.
Wanneer jij dan ook geen prioriteit aan je voeding geeft, is er in de categorie “brandstof” niet zo snel wat aan de hand.
Onder invloed van hormonen zal je lichaam namelijk ALTIJD, desnoods vanuit de afbraak en het opbouwen van andere stoffen, je bloedsuikerspiegel tussen bepaalde waardes houden, zodat onder andere je geest ALTIJD wel een aanvoer van brandstoffen heeft en krijgt.
Geweldig mechanisme eigenlijk hè!
Echter, om al die brandstof te kunnen benutten voor al die processen welke constant plaatsvinden in je cellen heb je uiteindelijk wel ook bouwstoffen nodig!
Bouwstoffen uit eiwitten, vetten, vitamines en mineralen.
Bepaalde stoffen hieruit kan je lichaam OOK zelf wel maken vanuit andere stoffen, deze zijn dus ook “niet-essentieel”, maar lang niet allemaal!
Essentiële aminozuren, essentiële vetzuren, vitamines en mineralen, DEZE kan je lichaam echt NIET zelf maken.
Deze zul je dus zelf aan moeten leveren.
Hoe?
Tja…met je voeding: hoe anders!
Wanneer jij dan ook GEEN prioriteit geeft aan je voeding en LATER wel EVEN iets eet, zul je niet meteen neervallen.
Brandstof heb je namelijk wel; je bloedsuiker blijft tussen bepaalde waarden onder invloed van hormonen in je lichaam.
Wanneer je lichaam echter brandstof zelf moet gaan vormen vanuit andere stoffen, is dat net even wat ingewikkelder, dan wanneer het dit DIRECT krijgt aangeleverd vanuit de voeding.
Ben jij dan ook met intensieve inspanning (geestelijk of lichamelijk) bezig en is de brandstofbehoefte en het brandstofverbruik in je lichaam hoog, kan door deze bemoeilijkte/vertraagde aanmaak van brandstoffen TOCH af en toe je bloedsuikerspiegel wat gaan schommelen en laag worden en je hormonen wat uit balans raken, waardoor je je, ondanks dat je lichaam echt UITEINDELIJK wel brandstof weet te vormen je je toch echt EVEN niet lekker zult en kunt voelen wanneer je LATER pas wat eet.
Een lage bloedsuiker kan je namelijk wat slap en duizelig doen voelen.
Je kan dus echter best WEL zomaar een poosje door, wanneer je niet al te veel activiteit verricht en je bloedsuikerspiegel niet al te laag wordt en/of de slapte door drukte en zorg om anderen niet waarneemt en dit gedrag en deze gedachten (“ik eet later wel”) in stand houden, want je lichaam is in staat op dat moment alsnog wel, al is het wat trager, zelf brandstoffen te vormen uit de stoffen, welke al van eerder en hoe dan ook in je lijf zitten.
Echter, om deze brandstoffen, welke je dus altijd wel in enige mate, desnoods door je lichaam zelf aangemaakt, wel hebt, te kunnen verbranden en benutten binnenin je cellen voor al die eerdergenoemde processen, dus niet enkel om je van brandstof en energie te voorzien, maar OOK om nieuwe stoffen mee op te kunnen bouwen en van inspanning te kunnen herstellen, zijn dus wel ook bouwstoffen nodig!
Aminozuren en vitamines en mineralen heb je nodig voor enzymreacties om de brandstoffen te kunnen benutten en ook vetten onder andere om beschadiging in en van de cel te herstellen NA verbranding.
Ook zijn naast aminozuren vetzuren nodig, als bouwstoffen van hormonen om de brandstoffen in je lichaam je cellen in te kunnen loodsen!
Is je prioriteit dan ook niet voeding en eet je LATER, heeft je lichaam deze stoffen helaas NIET zomaar voorradig; brandstoffen wel, niet-essentiële voedingsstoffen wel, maar de essentiële bouwstoffen niet!
Wat doet je lichaam dan; die gaat deze ergens anders “uit putten” uit je lichaam.
Spierweefsel afbreken bijvoorbeeld voor de essentiële aminozuren, vetzuren uit de bloedbaan halen of uit je vetweefsel EN vitamines en mineralen uit weefsels waar die ook maar aanwezig zijn…
Hmmm..die zijn niet heel veel opgeslagen; dat doet en kan ons lichaam namelijk niet met veel vitamines en mineralen; deze bouwt je lichaam namelijk OF in, in waardevolle weefsels, zoals spierweefsel OF gaan via je urine weer verloren, wanneer deze NIET worden benut of ingebouwd.
Maar DAT kleine deel dat wel opgeslagen ligt of zit ingebouwd in ander waardevol weefsel, die put deze er dan ook maar uit, wanneer jij LATER pas eet en dus via je voeding de benodigde vitamines en mineralen NIET levert.
Althans, zolang dit kan, want vitamines en mineralen raken dus behoorlijk snel uitgeput!
Vetweefsel; dat DIE dan ook kan en zal worden afgebroken om je lichaam van de essentiële vetzuren te voorzien, vind je wellicht niet zo’n probleem, wanneer deze wordt afgebroken, spierweefsel is dan weer een ander verhaal, maar gebeurt net zo goed, wanneer je voeding NIET de essentiële aminozuren levert!
Niet dat jij er echter iets van merkt, want je brandstof heb je wel en bij een tekort aan brandstof, DAN pas merk je meteen en duidelijk de tekorten, want DAARDOOR wordt je bloedsuikerspiegel laag en DAT voel en ervaar je VEEL sneller dan wanneer er spierafbraak en uitputting plaatsvindt, maar door (stress)hormonen in de tussentijd je bloedsuikerspiegel wel hoog gehouden wordt!
In eerste instantie is er dus eigenlijk weinig aan de hand, wanneer je EEN KEER voeding wat wegschuift en niet als prioriteit hebt en besluit pas LATER wat te eten.
Sowieso is er ook weinig aan de hand, wanneer je het tekort welke ontstaan is op het ene moment, op het moment je WEL wat eet, aanvult met DIE essentiële aminozuren, vetzuren en vooral heel veel vitamines en mineralen, zodat de optelsom alsnog een volwaardige voeding betreft, waar je lichaam UITEINDELIJK alsnog al diens reacties mee uit kan en zal voeren.
Echter, de doelgroep waar we het net over hadden en wellicht jij ook wel onder valt of mensen die je kent, welke ZICHZELF OP TIJD of OPTIMAAL voeden NIET als prioriteit hebben en geneigd zijn “later wel even iets te eten”, is op het moment ze “wel EVEN iets eten” niet (meer) zo bezig met WAT ze dan eten en/of weten niet dat juist de essentiële bouwstoffen noodzakelijk zijn om dan te eten OF weten niet wat nou eigenlijk de essentiële voedingsstoffen zijn.
Wat doen mensen namelijk op DAT moment vaak, wanneer ze EINDELIJK zelf iets gaan eten; gemaksvoeding eten, dus snel EVEN iets eten van niet al te hoge voedingswaarde vaak.
Zij uit die doelgroep van de “latere eters” die WEL met gezondheid en voedingswaarde bezig zijn, richten op het moment ze WEL aan eten toe komen vaak op het weer even wat koolhydraten, dus brandstof binnenkrijgen.
Dan wel uit voedzame bron: granen, fruit etc.
Kortom, ten tijde van het “nu even niet” en “ik eet later wel iets” denken vindt er een tekort aan bouwstoffen plaats, maar OOK ten tijde van het latere eten vindt dit vaak plaats!
En DAT waren nou net de stoffen welke je lichaam NIET zelf kan maken en vormen!
Spierafbraak, vetafbraak, uitputting van vitamines en mineralen zal dan waar mogelijk eerst nog plaatsvinden uit ander weefsel, maar dit houdt met name m.b.t. de vitamines en mineralen (welke de hele dag door bij ALLE stofwisselingsreacties nodig zijn) een keer op!
Met name hersenen, welke dan WEL nog voorzien worden van brandstof, ondervinden erg veel en direct “last” van deze tekorten in vitamines en mineralen: hersenprocessen kunnen dan helemaal niet goed verlopen!
Hersenen krijgen door de WEL aanwezige brandstof een “boost” en stimulatie en de “boodschap” dat ze signalen moeten overdragen, maar missen vervolgens de benodigde stoffen om deze signaalstoffen te kunnen vormen en/of overdragen!
En geloof me; in de hersenen worden hele belangrijke processen gestuurd, welke je ECHT niet wil bemoeilijken en last wil bezorgen, wat je dus overduidelijk wel doet, wanneer je voeding niet als prioriteit ziet EN de momenten je WEL eet, niet beseft WAT je dan moet eten en als gevolg zomaar iets eet.
Wat gebeurt er: je put langzaam uit.
Je lichaam put langzaam uit.
Een idee om toch jezelf voeden maar iets meer bovenaan je prioriteitenlijstje te plaatsen of op z’n minst, op de momenten je wel eet, al is dat niet regelmatig en al is dat pas na allerlei andere zorgen en zaken, DEZE voeding dan wel ECHT voedzaam, boordevol essentiële bouwstoffen te laten zijn?!
Hulp, tips en advies hierbij?
Mail je me of kom je langs?
De intake is gratis en een persoonlijk plan hoe jij met al je andere zorgen de essentiële bouwstoffen het meest praktisch en aangenaam over JOUW dagen verdeeld binnen kan krijgen, passend bij JOUW (gezins)omstandigheden, daarin wil en zal ik je graag ondersteunen!
Add comment