Hmm..maar eens even een keer een kijkje nemen binnen je bedrijf
En ja hoor we gaan nog weer door met het vergelijken van je lichaam en hoe je die voedt en verzorgt met het hebben van een eigen bedrijf en hoe je die “runt”.
De laatste dagen hebben we het gehad over de eerste jaren en dus de start van je bedrijf en de voeding, welke je zelf gaat bepalen na je opvoeding, vandaag gaan we het hebben over het eenmaal functionerende bedrijf, een aantal jaren later en dus m.b.t. je lijf; de toestand waarin je bent beland, wanneer je eenmaal een eigen patroon al helemaal hebt aangemeten en je leven aan het leven bent na je kind-zijn.
Vandaag eerst deze situatie beschreven m.b.t. je bedrijf, morgen de vertaalslag naar je lijf…een aantal jaren gevorderd, wanneer je geen startende ondernemer meer bent en wanneer je geen kind meer bent.
Jij levert als werkgever al jaren de materialen, met name de grondstoffen aan, zoals je altijd geleerd en gedaan hebt: grondstoffen van hoge kwaliteit en met een behoorlijk vaste regelmaat.
Niks aan het handje zo denk je; jij vervult je taak, zoals afgesproken en binnen je bedrijf moeten ze de rest maar doen.
Dat is de afspraak.
Jouw taak is volbracht.
En zo kan en zal je jarenlang doorgaan en door kunnen gaan voor je gevoel.
De laatste dagen las jij echter al dat met een levering van WEL de grondstoffen, maar vaak aanvullend daarop een tekort aan aanvullende bouwmaterialen en gereedschappen en hulpmiddelen om ALLE werkzaamheden binnen je bedrijf goed te laten verlopen en AL je werknemers goed mee te voorzien, werkzaamheden binnen je bedrijf uiteindelijk totaal NIET goed kunnen en zullen verlopen, dus je taak is nog helemaal NIET volbracht, wanneer je rustig op die manier en met die samenstelling jarenlang aan het aanleveren bent.
Ook de gedachte dat alles binnen je bedrijf met een dergelijke aanlevering rustig kan verlopen, klopt van geen kant las je de laatste dagen al; onrust alom heerst er namelijk bij dergelijke leveringen op de werkvloer welke flink tekort schieten!
Je levert namelijk grondstoffen om mee aan de slag te gaan en daar staat men binnen je bedrijf ook allemaal klaar voor en dit kan en wil men ook graag, want ja, daarvoor zijn je werknemers op hun werk, maar met onvoldoende gereedschappen en bouwmaterialen kunnen zij toch ook niks beginnen!?
Maar ja, wat merk jij daar als werkgever in die eerste jaren vanaf afstand van, wanneer je dit allemaal vanaf een afstandje aanlevert en de mensen binnen je bedrijf “de rest” laat doen?
Eigenlijk enkel dat waar jij hebt geleerd, gehoord en bij andere bedrijven ook hebt gezien dat bij de meeste bedrijven een driemaal-daagse levering voldoende zou moeten zijn, hier kennelijk binnen jouw bedrijf tegenwoordig anders over wordt gedacht, aangezien je tegenwoordig tussen deze leveringen door alweer een belletje krijgt van je contactpersonen of je niet vaker en eerder kan leveren dan dat!
Dat is vaak het enige wat je ervaart de eerste jaren bij een levering van met name grondstoffen, maar tekort schietende extra bouwmaterialen.
Dat is dan ook wat jij er enkel en alleen maar van merkt en over te horen krijgt op afstand na verloop van tijd, dat je eerder en meer zou moeten aanleveren aan materialen; van de heersende onrust op de werkvloer en het niet goed kunnen werken met incomplete materialen, daarvan heb je geen weet en dus ook heb je geen idee WELKE materialen je nou eigenlijk meer en eerder moet leveren.
Je denkt dan als gevolg vaak dat je de grondstoffen, waarvan je denkt dat DIE het belangrijkst zijn, eerder en vaker moet leveren, maar niks is minder waar!
Vreemd vind je het onrustsignaal uit je bedrijf (dat je vaker en eerder en meer moet leveren dan je eigenlijk in den beginne bij de start van je bedrijf leverde en moest leveren) wellicht na verloop van tijd allemaal wel: dat je maar meer en meer moet leveren en de oude levering tekort lijkt te schieten enkel binnen jouw bedrijf, terwijl er eigenlijk niks is veranderd in die jaren en de afname niet groter is geworden.
Iedereen heeft je namelijk altijd geleerd en verteld dat ENKEL wanneer er mee opdrachten of deadlines zijn en de afname dus hoger is, dat DAN enkel de productie hoger moet liggen, dat je dus ook enkel DAN vaker zou hoeven leveren, maar DAAR, zo weet je, is geen sprake van.
De productie is gek genoeg, ondanks dat er WEL door je contactpersonen om een meer frequente levering van materialen wordt gevraagd dan ook NIET zozeer hoger geworden de laatste jaren.
Je begint je dan ook na verloop van tijd, dit zo merkend, af te vragen wat er toch aan de hand is binnen je bedrijf, aangezien je zo frequent materialen moet leveren, maar je daar qua uitkomst, dus productie, eigenlijk NIKS van weer ziet of hoort.
Vreemd is dat!
Wat gebeurt er dan toch met al die extra materialen, extra grondstoffen, waar ze om vragen en welke je af en toe dan ook maar vaker, dus vaker dan drie keer per dag, gaat leveren zou je op den duur kunnen gaan denken!
Je besluit maar eens een kijkje te gaan nemen en langs te gaan bij je bedrijf, waar je toch al niet meer was geweest sinds je rondleiding bij de start van het bedrijf; je wil het met eigen ogen zien wat er toch allemaal gebeurt daar met alle materialen welke je levert, wanneer er duidelijk NIET een hogere productie gedraaid wordt!
Wat tref je aan, wanneer je daar arriveert na een aantal jaren op eenzelfde manier te hebben geleverd, dus hoofdzakelijk grondstoffen (zelfs steeds meer daarvan in de loop der jaren) en aanvullende bouwmaterialen sterk in de minderheid?
Je schrikt, want wat zie je?
Je ziet WEL regelmatig vrachtwagens voor rijden bij je bedrijf; veel regelmatiger en vaker dan eerder en de kwaliteitsmedewerkers daar druk mee aan het werk gaan en zijn.
Drukte heerst dus vooral daar zo zie je, maar het gaat allemaal wel ok daar zo lijkt het, al komt het wel hectisch over; veel hectischer dan eerst met dan ook moe ogende werknemers op die afdeling.
Beduidend drukker dan eerst is het daar namelijk en onophoudelijk haast zo lijkt wel; zonder pauze nu zo zie je t.o.v. toen je bij je rondleiding en de start van je bedrijf kwam kijken en men rustig bezig was op die afdeling, tevreden was en af en toe lekker pauze gehouden werd en een praatje gemaakt kon worden.
Maar in principe zie je DAAR nog niet zozeer andere werkzaamheden of dingen die een slecht verlopende productie zouden verklaren op die kwaliteitsafdeling, wanneer je een keertje komt kijken binnen je bedrijf na een aantal jaren.
Wel zie je t.o.v. eerder een behoorlijk overvolle, uitpuilende container staan en werknemers aan het eind van de kwaliteitsafdeling die door de stank EN rotzooi ook nog buiten de container neergegooid, moe en wat gedemotiveerd ogen en onrustiger gedragen dan eerst; daar heerst een enorme rotzooi en niet bepaald een bevorderlijke werksfeer; negatief.
Daarna ga je eens in de productiehal kijken en wat je daar ziet en aantreft: DAAR schrik je van!
Iedereen roept en schreeuwt maar tegen elkaar en loopt heen en weer op zoek naar materialen, hulpmiddelen en gereedschap, welke ze nodig hebben om de grondstoffen welke geleverd zijn te kunnen vervoeren en verwerken en om de rommel mee op te ruimen die overal echt lijkt te heersen!
Wat een ander beeld dan toen je bij de start van je bedrijf de productiehal in keek en alles daar schoon uitzag en rustig leek te verlopen en iedereen op z’n plek rustig z’n ding leek te doen bij z’n eigen machine met materialen genoeg!
Gevechten hierover, dus over de materialen onderling, die kennelijk tekortschieten voor een ieder en voor alle werkzaamheden, zie je nu zelfs dat er plaatsvinden, waar daar eerder echt geen sprake van was, maar ondertussen DAARDOOR helaas bar weinig echte rustige werkzaamheden, want voldoende gereedschap en materialen blijkt niemand uiteindelijk te hebben om rustig bezig te gaan en kunnen zijn!
Je ziet de magazijnen nu gewoon uitpuilen met helaas onbenutte grondstoffen en ook ligt overal verspreid over de productievloer nog rotzooi.
Geen nuttige bouwmaterialen of hulpmiddelen of gereedschappen, want juist die zijn nergens te bekennen, maar allerlei stapeltjes afval van eerder uitgevoerde productiewerkzaamheden, welke niet zijn opgeruimd, maar ook stapeltjes zomaar opgestapelde grondstoffen, welke maar buiten het magazijn opgestapeld zijn komen te liggen, waar niemand nu zo met tekorten aan bouwmaterialen en gereedschap nu ook maar iets mee kan of uitvoert of überhaupt mee uit kan voeren!
Je ziet dan ook duidelijk dat er VEEL TE VEEL grondstoffen geleverd zijn geweest de laatste tijd.
Meer dan verwerkt kon worden!
Overal ligt het verspreid!
Je beseft dat jij daarin hebt bijgedragen, maar jij deed toch ook alleen maar wat je dacht te moeten doen en waar om gevraagd werd, vanuit je bedrijf, door je contactpersonen?!
Die grondstoffen zo besef je tijdens en na je bezoekje (pas); die moet je maar een poos minder gaan leveren, zodat de werknemers EERST maar eens de nog voorradige grondstoffen kunnen en moeten gaan verwerken!
Dit besluit je dan ook te gaan doen de komende tijd: je gaat flink schrappen in de levering der materialen!
Je schakelt SOWIESO weer terug op de aangeleerde frequentie van levering, dus sowieso maar weer maximaal 3 keer per dag, zoals iedereen je ook altijd heeft gezegd en aangeleerd: je vond ook al zo gek dat jij zoveel vaker en meer moest leveren op den duur!
NU zie je pas dat het allemaal gewoon onbenut opgeslagen is geraakt!
Misschien dat je zelfs NOG drastischer dan dat in de leveringen gaat schrappen,zo besluit je en bedenk je, want ja, grondstoffen zo zag je, zijn er voor de komende tijd wel genoeg.
DAAR denk je nog even over na…na je bezoekje aan je bedrijf; hoe je dat allemaal zal en wil gaan doen.
Met de levering van extra bouwmaterialen (bouwmaterialen en gereedschap en hulpmiddelen) om de productiemedewerkers met de nog aanwezige grondstof weer aan de slag te laten gaan; DAAR zal je uiteraard wel mee doorgaan, want die zijn dus wel zeker nodig, zo heb je duidelijk gezien.
Besef je je echter ook dat je die dan wel echt veel meer en vaker moet gaan leveren?
Nee helaas, wordt dat vaak niet beseft, wanneer we kijken naar de werking van ons lijf (dit doen we hierna nog) en ervaren dat we zijn aangekomen door steeds vaker en meer te gaan eten van de koolhydraten in de loop der jaren en vervolgens besluiten op “dieet” te gaan en met name DAT te minimaliseren, wanneer we willen afvallen, en dus willen dat je lichaam diens vet gaat gebruiken als brandstof, maar niet beseffen dat dat enkel kan gebeuren, dat afvallen en vet verbranden, door WEL dan ook, behalve de koolhydraten te minimaliseren, juist meer ESSENTIËLE bouwstoffen te gaan eten, waarin we dan helaas ook vaak tekort BLIJVEN schieten, wanneer we willen afvallen en “op dieet” gaan.
Hoe de levering op basis van de redenatie “laat ik maar drastisch minder grondstoffen gaan leveren, maar de bouwmaterialen maar wel blijven leveren” (helaas zonder dit zozeer op te hogen) zal gaan verlopen (wat dus het effect van het op deze manier “op dieet” zal zijn) en welke gevolgen DAAR dan weer uit voortkomen als gevolg van DIE nog steeds zeer en TE minimale leveringen van bouwmaterialen (dus als gevolg van een TE beperkend dieet in helaas ook de ESSENTIËLE voedingsstoffen, zal ik hierna UITERAARD ook nog gaan schetsen!
DAT is namelijk HELAAS wat tegenwoordig vaak en veelal gebeurt en waar het zo leuke jojo-effect en periodes van wel en geen dieet aanhouden door verklaard kan worden!
Add comment