Hmm..je begint wat een buikje te ontwikkelen

Hmm..je begint wat een buikje te ontwikkelen

Gisteren las je over wat je aan kan treffen binnen je bedrijf, wanneer je daar een kijkje zou nemen na een jarenlang materiaal-aanleverpatroon van met name grondstoffen voor de productiewerkzaamheden binnen je bedrijf, maar minimale extra bouwmaterialen en gereedschappen daarbij zou leveren, zodat de geleverde grondstoffen uiteindelijk alsnog niet goed verwerkt kunnen worden in de productie en onrust ontstaat op de werkvloer.

Een kijkje in je lijf om te zien hoe “de stand van zaken is”, kan je echter niet zozeer nemen, zoals je als eigenaar van een eigen bedrijf WEL een kijkje zou kunnen nemen binnen je bedrijf om eens met eigen ogen te zien hoe alles allemaal verloopt binnen je bedrijf als gevolg van hetgeen jij als eigenaar allemaal regelt en aan levert.

Je kan dus niet zomaar in je lijf kijken, wanneer je al jarenlang je aangeleerde eetpatroon van met name voedzame brandstoffen ( veel niet-essentiële brandstoffen) aanhoudt met daarbij helaas vaak minimale aandacht voor het eten van aanvullende bouwstoffen, dus minimale aandacht voor EXTRA vitamines en mineralen EXTRA eiwitten en EXTRA vetten (tekorten in essentiële voedingsstoffen) naast het eten van de brandstoffen, om met EIGEN ogen te kunnen waarnemen wat met die voeding allemaal gebeurt in je lijf en of dat allemaal wel goed gaat.

Je kan en zal dan ook met DAT aangeleerde eetpatroon, vooral wanneer een ieder dit om je heen OOK zo ongeveer op een zelfde manier doet en eet en heeft aangeleerd en dit ook over brengt op diens omgeving EN wanneer jijzelf hier niet zozeer last bij en van ervaart, geen idee hebben wat er als gevolg van dit eetpatroon allemaal toch echt niet zo goed gaat met betrekking tot je stofwisseling en welke onrust en disbalans daar allemaal eigenlijk uit voortkomt in je lijf; uit DAT patroon met VEEL niet-essentiële voedingsstoffen tegenover WEINIG en TE weinig essentiële voedingsstoffen.

Je las echter eerder al dat er helaas, ondanks dat jij hiervan niks tot weinig nadeligs hoeft te merken in de loop der jaren bij het aanhouden van DAT eetpatroon, dat er WEL veel nadeligs plaatsvindt en plaats zal vinden in je lijf als gevolg van dat eetpatroon, welke eigenlijk al uit balans is, op het moment je het je mond binnen stopt.

Dat er als gevolg van DAT eetpatroon schade berokkend wordt aan organen, weefsels uitgeput raken van mooie, ontzurende voedingsstoffen, opstapeling plaatsvindt van zure afvalstoffen en zure afbraakproducten en er daardoor een disbalans heerst en ontstaat, aangezien juist waardevolle ontzurende voedingsstoffen verloren gaan en zure stoffen erbij komen; daar hoef en zul je in eerste instantie dan ook weinig van hoeven merken, aangezien we dus niet zozeer kunnen “zien” hoe de conditie van onze organen is etc.
We hoeven dan ook niet gelijk of meteen te zien en ervaren dat als gevolg van dit eetpatroon en deze disbalans in ons lijf reacties niet goed kunnen verlopen door een tekort aan bepaalde stoffen, signalen in ons lijf op den duur niet goed kunnen worden overgedragen, voedingsstoffen niet goed vervoerd of gevormd kunnen worden etc.

Wat heb jij daar misschien enkel van kunnen merken in die jaren met DAT eetpatroon?

Hooguit wat meer en vaker trek nog tussen je hoofdmaaltijden door, waar je eetpatroon in eerste instantie uit bestond EN ook langzaamaan eigenlijk een beetje een bollere/vettere buik, dus wat vetopslag rond je middel, zo merk je, maar dat is dan wel vaak maar heel geleidelijk gevormd en is je tot nu toe niet dusdanig opgevallen of heb je niet dusdanig last van gehad, dat je daar voor je gevoel iets mee moest of wilde of dat je daaraan koppelde of linkte dat je eetpatroon hieraan ten grondslag zou kunnen liggen en je lichaam wellicht wel wat moeite of stress zou kunnen ervaren met het verwerken van de stoffen, waar jij je dagelijks mee voedt!

Jij hebt namelijk gewoon gegeten wat je is aangeleerd: je hebt gewoon je 3 maaltijden gegeten en deze heb je altijd nog wel behoorlijk voedzaam samengesteld tot die tijd:
Ze bestonden uit met name magere, voedzame koolhydraten vaak wel, zoals granen (niet-essentieel), geen tot minimaal vet vaak (essentieel) en af en toe misschien iets eiwit (essentieel)(vaak wel bij elke maaltijd iets daarvan) maar dat niet altijd of bij elke maaltijd en vaak dan ook wel de magere varianten.
Dat at je en heb je aldoor gegeten, vanaf je kinderjaren, zoals je het toen ook ongeveer te eten kreeg!

Je hebt hooguit en enkel, toen je in de loop der jaren vaker trek begon te krijgen ook tussen de hoofdmaaltijden door af en toe nog wat (vaak wederom koolhydraten, wat dus niet-essentieel is) gegeten om die trek wat trachten te stillen, maar dan alsnog niks vets (terwijl dit juist essentiële stoffen bevat) of niks ongezonds.
Nee, dat eetpatroon link je dus niet zo snel aan de toename van je eetlust en trek en dan ook niet aan het ontstaan van dat buikje geleidelijk aan, want je hebt toch helemaal niet vet gegeten?!

Kijken in je lijf kan je echter niet, dus nagaan wat het dan WEL is dat maakt dat je steeds vaker onverzadigd bent en je steeds minder verzadigd voelt op enkel je 3 maaltijden op een dag en wat maakt dat je met je (naar jouw idee) bewuste, voedzame en magere eetpatroon TOCH een buikje begint te krijgen en vormen ook niet.

Enkel hierop reageren kan je, dus reageren op hetgeen je voelt en ervaart.

Je vindt dat buikje namelijk maar niks en ook al weet je en denk je dat je eetpatroon niks teveel is, tevens niks ongezonds bevat of niks wat te vet zou kunnen zijn en dus zeker niet veel calorieën bevat (waardoor je dat buikje maar WAT vreemd vindt dat DIE is ontstaan), besluit je toch maar wat in je eetpatroon te gaan aanpassen, want van dat buikje wil je natuurlijk wel weer af!

Kennelijk zijn de brandstoffen in je voeding, de calorieën daaruit dan toch teveel, zo denk je en besef je dan maar, want anders zou je dat buikje toch niet hebben ontwikkeld?!

Kennelijk kan jij (hè, je kan ook niks hebben) zelfs die magere, voedzame hapjes koolhydraten, waarvan je je natuurlijk WEL bewust bent dat je wat vaker en meer bent gaan eten in de loop der jaren, buiten je hoofdmaaltijden, al niet hebben: wat gemeen  en oneerlijk zeg!

Je besluit dan ook DIE (dus die extra dingen tussendoor) maar zoveel mogelijk weer achterwege te gaan laten.

Of je in je andere voeding nog wat moet veranderen, daar twijfel je over, want dat is namelijk de voedzame voeding, welke je vanaf je jeugd hebt geleerd dat die gezond is en je die sowieso nodig hebt, dus daar zul je niet zoveel in kunnen veranderen om gezond te kunnen blijven, denk en besef je je.

Eerst maar eens die tussendoormomenten schrappen dan maar denk je en uiteraard wel bij de overblijvende hoofdmaaltijden aandacht blijven besteden aan zo weinig mogelijk calorieën (en daarmee doelen we vaak op zo min mogelijk vet) en de kwaliteit en gezondheid van je maaltijden, die natuurlijk wel hoog houden, maar minder dan dat, dus minder gaan eten bij je hoofdmaaltijden van hetgeen je altijd at en hebt geleerd dat je ook nodig hebt, lijkt je niet verstandig.

Die hoofdmaaltijden, zolang ze niet te vet zijn, moet je toch ook wel gewoon eten toch en kunnen hebben toch?!
DAT is toch hetgeen iedereen doet en eet en kan hebben en hebt aangeleerd?!
Het zou toch gek zijn dat JOUW lijf DAT al niet zou kunnen hebben of als reden zou zien om een buikje te ontwikkelen?!

Wat er als gevolg van het schrappen in met name de tussendoor-eetmomenten en het laag houden van calorieën en vetten bij de hoofdmaaltijden gebeurt in je lijf m.b.t. de stofwisseling en wat jij bij DIE aanpak (om je buikje eraf te werken) kan en zal ervaren, zal ik spoedig UITERAARD gaan toelichten, maar eerst eens TOCH een kijkje in je lijf, welke ik je dan maar geef, aangezien we niet ECHT in ons lijf kunnen kijken naar de gevolgen van ons eetpatroon.

We kunnen echter normaal gesproken helaas niet ECHT zozeer in ons lijf kijken, wanneer we een buikje hebben ontwikkeld, dus we gaan over het algemeen GISSEN naar wat het is, waardoor we zijn aangekomen en ons lichaam dus naar ons idee als lastig of teveel heeft ervaren en DAT (dus hetgeen volgens onszelf de oorzaak vormt) vervolgens maar schrappen en minderen.

Stel echter dat je WEL een kijkje zou gaan nemen in je lijf en zou bekijken wat er nou eigenlijk in je lijf gebeurt en is gebeurt met de voeding, welke je met je eetpatroon van de laatste jaren binnen hebt gekregen (teveel niet-essentiële voedingsstoffen tegenover tekorten in de essentiële voedingsstoffen); wat zou je dan te zien krijgen?

Dat er namelijk iets niet helemaal goed is gegaan aan de hand van DAT eetpatroon de afgelopen jaren in je lijf, kan je dat begrijpen ZONDER een kijkje in je lijf en zonder de werking van je lijf snappend?

Dat er iets niet helemaal goed gaat als gevolg van DAT eetpatroon in je lijf, besef je je ergens wel wat vaag (hoewel je het wel heel vreemd vindt, aangezien het echt geen heftig of afwijkend eetpatroon betreft) door onder andere de ontwikkeling van je buikje in die jaren, het niet ervaren van een goede verzadiging na je maaltijden die eerder wel verzadigden, maar ook doordat je, terwijl je juist meer en vaker koolhydraten hebt gegeten, NIET zozeer je energieker bent gaan voelen in die jaren dat je vaker en meer koolhydraten bent gaan eten, maar plaatsen kan je dat vaak niet of begrijpen!

Ze zeggen toch altijd dat juist die brandstoffen je energie moeten en kunnen geven; hoe kan het dan dat je je, terwijl je meer koolhydraten tussendoor bent gaan eten, je je juist moeier voelt?!

Ook vind je het wat vreemd, wetend dat je lichaam eigenlijk enkel meer en vaker brandstof nodig heeft bij inspanning (zo heb je geleerd althans) dat je TOCH vaker trek hebt ervaren en je lichaam dus duidelijk aangaf tekorten te hebben aan brandstof als gevolg van je eetpatroon, terwijl je inspanningsniveau in die jaren nou niet bepaald hoger is komen te liggen!
Je bent DUIDELIJK in die jaren namelijk niet meer gaan bewegen of flink aan het sporten geslagen namelijk; hoezo zeurt je lichaam dan om meer koolhydraten?!

Wat zie je dat er echter gebeurt en is gebeurt met de voedingsstoffen, welke jij hebt gegeten in die jaren, wanneer je WEL in je lijf zou kunnen kijken?

Je ziet dat vaak de koolhydraten en tekortschietende vitamines en mineralen en minimale eiwitten en soms wat vetten wel je spijsverteringskanaal door gingen, maar door de ZEER minimale aanwezighed van vetten wel met een RAZEND tempo door je spijsverteringskanaal gaan , waar het toch beter is dat daar af en toe voeding passeert op een kalme manier, zodat je organen daar, maag en darmen tijd kunnen krijgen te herstellen, enzymwerking daar goed kan verlopen en bacterieflora goed in balans kan blijven.

Dat daar gaat, doordat het gelukkig wel vezelrijke koolhydraten betrof, behalve de wat hoge snelheid en door die snelheid helaas niet een optimale vertering, echter nog wel aardig goed, dus het grootste deel belande wel redelijk verteerd in je darmen en bracht daar tot nu toe nog niet al teveel disbalans qua darmbacteriën teweeg.

Deze DREIGT echter WEL in disbalans te raken, want je darmen zitten ook BEHOORLIJK vol met en door allerlei afbraakproducten en afvalstoffen afgevoerd uit je verdere lichaam.

Wat zie je daar namelijk in de REST van je lichaam?
WAT EEN ROTZOOI!!

Onafgevoerde zure afvalstoffen en zure afbraakproducten van de koolhydraatverwerking/koolhydraatverbranding doorheen heel je lijf, welke namelijk wel heeft kunnen plaatsvinden (dus ENKEL de koolhydraatverbranding) liggen in je cellen, weefsels en organen opgestapeld!

Ontstekingsremmende vetten zijn helaas nergens te bekennen, als ook de lipo-proteinen niet die die helende stoffen kunnen vervoeren naar beschadigde weefsels, welke je helaas overal ziet en aantreft.

Stapeltjes vet zie je WEL overal; in en op je organen, in en op je vet- en bindweefsel, welke zelfs flink uitgebreid is.

Ook de koolhydraten zie je overal: VOLOP in je bloedbaan EN in overvolle lever en spier-opslagplaatsen!

De brandstoffen, welke jij dus hebt gegeten al die tijd (geen wonder dat je geen energie extra zozeer hebt ervaren) zijn dus flink opgeslagen geraakt en her en der weggestopt in je lijf en weefsels en organen TOTAAL onbenut!

Deze drukken alles in de verdrukking deze opgeslagen overtollige, onbenutte koolhydraten en door de vele koolhydraten ontwikkelde vetten EN opgestapelde afvalstoffen!

Ze blokkeren een mooie doorvoer van bloed in je aderen, waar ook enkel en met name belastende stoffen en totaal geen mooie vitamines en mineralen meer in rond lijken te stromen.

Ook zie je erg beschadigde spiercellen en spierweefsel en ook daar een behoorlijke afwezigheid van vitamines en mineralen.

Je lijf heeft namelijk bij elke hap koolhydraten, welke jij at, maar welke deze niet hoefde OF kon verwerken in al die jaren (door het constante tekort aan bouwstoffen welke nodig is voor een goede verwerking van de koolhydraten) deze overtollige koolhydraten eerst maar eens omgevormd tot glycogeen om te kunnen opslaan in lever en spieren, maar toen die vol zaten met glycogeen heeft je lijf (het hormoon insuline) elke hap koolhydraten, welke jij daarna doodleuk door-at, om moeten zetten tot vet en deze zomaar her en der opgeslagen!

Vandaar het buikje!!

Vandaar dan ook de trek: Je lichaam heeft niks of weinig kunnen doen wat je energie had kunnen leveren met de koolhydraten, welke je steeds hebt gegeten, wanneer je te weinig bouwstoffen daarbij en naast at!

Tijd voor verandering dus van ons aangeleerde eetpatroon, welke UIT balans is vaak!