Het gooien en smijten met termen als “spaarstand” als gevolg van langdurig zogenaamd GEZOND gedrag en een “cheatday” aandragen als DE oplossing voor weer een metabolische BOOST
Onderstaande quote las ik laatst op één van de vele hippe “lifestyle” sites van tegenwoordig.
Sites met name gericht op (onzekere) jonge meiden welke een hippe, fitte “lifestyle” willen nastreven en dit ook in alles willen uitstralen.
Sites die een “lifestyle-programma” aanbieden die je doet voorzien van allerlei tips om een fit en energiek en vooral STRAK en JONG uiterlijk te bemachtigen en behouden.
Helaas worden op deze sites ook “onwaarheden” verkondigd.
Uitspraken die simpelweg niet kloppen, maar die wel heel aannemelijk klinken en daardoor ook best geloofwaardig over komen.
Dit soort sites schieten HELAAS als paddenstoelen uit de grond tegenwoordig en vele jonge meiden volgen deze nauwlettend en gaan naar de adviezen daar benoemd ook hun eigen leven invullen.
Dit was de quote die ik las:
“Een cheatday heeft een positief effect op de vetverbranding van je lichaam.
Ja meiden, jullie lezen het goed!
Door continue gezond te eten gaat je lichaam over tot spaarstand, waardoor je minder verbrandt.
Door 1x per week te cheaten wordt je lichaam weer wakker geschud en krijgt je metabolisme een flinke boost!”
Dergelijke termen, dus termen als “spaarstand” en “cheatday” zijn termen welke je erg vaak tegenkomt (en welke mensen ook te pas en te onpas gebruiken en misbruiken) wanneer je je gaat verdiepen in afvallen en een “passend programma” daarbij.
Dergelijke termen worden echter ook gebruikt op “healthy lifestyle-sites” welke aangeven niet zozeer te richten op afvallen, maar het aanleren van een gezonde levensstijl en het bereiken en behouden van gezondheid.
Wanneer de manier van afvallen (welke een dieetprogramma promoot) echter een ECHT gezonde zou betreffen en ook wanneer je “healthy lifestyle” (welke een site of één of andere “gezondheidsgoeroe” promoot) een ECHT gezonde zou betreffen, zou er dan eigenlijk wel eens sprake kunnen zijn of hoeven zijn van deze spaarstand welke ze allen benoemen dat ALTIJD wel een keer op zal treden ten tijde van het afvallen of ten tijde van het langdurig “gezond leven”?
Is deze spaarstand namelijk niet het gevolg van een eetpatroon welke juist tekorten biedt en het lichaam teveel en te snel verzuurt en dus eigenlijk helemaal niet “gezond” te noemen is en ook eigenlijk helemaal niet het meest ideale eetpatroon om bij af te vallen?
Daar gaan we vandaag achter komen.
Vandaag gaan we namelijk de termen “spaarstand” en “cheatday” uitpluizen en er achter komen wat daar nou eigenlijk mee wordt bedoeld.
Vragen over de spaarstand gaan we trachten te beantwoorden vandaag:
- Wat is dat eigenlijk, dat wat “spaarstand” genoemd wordt?
- Wat vindt er ten tijde van deze spaarstand plaats in je lichaam en heeft er daarvoor ook plaatsgevonden in je lichaam wat deze spaarstand doet veroorzaken?
- Wat houdt de spaarstand in en waar komt de zogenaamde spaarstand uit voort (welke je zou kunnen opmerken ten tijde van het afvallen, wanneer dit afvallen opeens “vertraagd” en je een “plateau” in gewichtsverlies opeens kan ervaren).
- Is deze spaarstand (je lichaam die minder gaat verbranden) wel een altijd voorkomend en ook een logisch gevolg van een eet- en leefstijl welke je gezond kan noemen?
Ook gaan we vragen over cheatdays trachten te beantwoorden vandaag:
- Wat wordt onder een “cheatday” verstaan?
- Doet hetgeen je tijdens zo’n “zondigen-dag” eet, inderdaad je lichaam wakker schudden van hetgeen daarvoor maakte dat je lichaam leek te “vertragen” en door “in slaap viel”?
- Kan je dit, zo’n “cheatday”, als “oplossing” zien en benoemen?
- Verloopt de verbranding in je lichaam dan na zo’n “cheatday” namelijk wel weer “optimaal”?
- Wanneer verloopt je verbranding eigenlijk optimaal en vooral efficiënt?
- Is verbranding eigenlijk wel altijd vet-verbranding?
- Is veel verbranden eigenlijk zomaar en altijd goed en gezond?
DIT wil ik vandaag gaan toelichten en uitpluizen met je, zodat je deze “reacties” van je lichaam leert snappen.
Reacties van het lichaam welke we HELAAS allemaal wel kennen wanneer je hebt getracht af te vallen.
Ik wil je vandaag leren snappen waar dit (een plateau in gewichtsverlies en de zogenaamde spaarstand) een reactie op is .
Ook wil ik je leren snappen wat eigenlijk wel en niet gezond genoemd kan worden en hoe je deze reactie van je lichaam (deze spaarstand), zoveel mogelijk GEZOND ook kan voorkomen, ondervangen en eventueel (wanneer deze TOCH zou voorkomen) hoe deze spaarstand dan ook ECHT “op te lossen” is ZONDER cheatday.
De zogenaamde “spaarstand”
Stofwisseling vindt in principe (in ideale, dus NIET-stressvolle omstandigheden), plaats in AL je lichaamscellen.
In sommige lichaamscellen wel wat actiever dan in andere.
Sommige cellen zijn namelijk veel meer bezig met het uitvoeren van verbrandingsreacties en het vrij maken van energie dan anderen(zoals spier- en zenuwcellen).
Toch vindt in principe in AL je cellen stofwisseling plaats.
Dag in, dag uit.
Stofwisseling is niet ENKEL of ALLEEN verbranding, maar is de som van EERST verbranden van brandstoffen tot energie en DAN het benutten van die energie voor andere “opbouwende en herstellende” celstofwisselingsreacties.
Het is dus een aaneenschakeling (als het goed is) van verbrandings- oftewel afbraakreacties (katabole reacties) EN dan hopelijk ook nog wel opbouwende reacties (anabole reacties).
Het één (katabolisme) betekent:
Van grote moleculen, kleinere maken, waarbij energie vrij kan komen.
Het andere(anabolisme) betekent:
Meerdere kleine moleculen aan elkaar verbinden tot nieuwe moleculen, waarbij energie nodig is.
Wanneer je bloedsuikerspiegel weinig (extreem) schommelt, heerst er voldoende rust en ontspanning in je lijf en is er veelal balans in je lijf.
Een balans is er dan OOK tussen de afbrekende verbrandingsreacties en daarna en daarnaast OOK voldoende opbouwende en (balans)herstellende reacties.
Bij de (katabole) verbrandingsreacties doen brandstoffen, maar ook altijd (met uitzondering van de spieren) zuurstof EN vitamines en mineralen “mee”.
Bij de opbouwende (anabole) reacties doen het (uit de verbrandingsreacties gevormde ATP), en allerlei bouwstoffen, waaronder ook altijd vitamines en mineralen “mee”.
En natuurlijk niet te vergeten de enzymen.
Enzymen doen bij beide reacties ALTIJD “mee”.
Zonder enzymen namelijk, vinden beide reacties sowieso NIET plaats.
Wanneer verbrandingsreacties VOLDOENDE afgewisseld worden met opbouwende reacties, kan er na disbalans snel ook weer balans in het lijf komen.
Elke verbrandingsreactie namelijk is EVEN een zekere disbalans in het lijf.
Stoffen gaan hierbij verloren namelijk.
Stoffen welke bijdragen aan een gunstige, basische pH-waarde in je lijf.
(Zure)afvalstoffen worden tevens gevormd en komen vrij uit deze verbandingsreacties, waardoor de pH-waarde tevens daalt.
Dit wil zeggen dat na elke verbrandingsreactie de pH-waarde in je cellen en bloed wat zal dalen en je lichaam daardoor altijd EVEN uit balans is.
Het totaal aan voedzame stoffen in je lijf is dan ook sowieso EVEN verminderd t.o.v. het totaal aan niet-voedzame stoffen, welke is toegenomen na deze reactie.
Stofwisseling (dus ALLE reacties samen: verbrandings- EN opbouwende reacties), kunnen en zullen enkel plaatsvinden en blijvend plaats kunnen vinden bij een optimale, licht basische pH-waarde.
Dit wederom met uitzondering van je spiercellen, waar anaërobe reacties (reacties zonder zuurstof) in een wat zuur celmilieu ook nog EVEN kunnen plaatsvinden.
Dit betekent dat wanneer er veelvuldig en vaak verbrandingsreacties in onze cellen zich opvolgen ZONDER dat daarna eerst of voldoende herstel (dus ruimte voor opbouwende reacties), plaatsvindt, na meerdere van deze opvolgende verbrandingsreacties (en steeds een wat zuurder wordend celmilieu als gevolg) de pH-waarde (dus de zuurtegraad in de cel) dermate laag wordt dat daar niet goed enzymreacties nog zullen en kunnen plaatsvinden.
Enzymreacties kunnen ENKEL pas weer plaatsvinden wanneer de cel EERST weer gevuld wordt met basische bouwstoffen EN wanneer eerst de opgestapelde en verzamelde zure stoffen (ook met behulp van basische bouwstoffen) zijn uit- en afgedreven uit de cel (en liefst ook het hele lichaam uit) en de pH-waarde weer voldoende basisch is geworden.
Zolang DAT (nog) niet aan de orde is (zolang het celmilieu GEEN optimale zuurtegraad heeft), gaat je lichaam over op de zogenaamde “spaarstand”.
Wat wil dit zeggen?
Wanneer er sprake is van een nog te zuur celmilieu kan het lichaam diens stofwisselingsreacties enkel (door te zure cellen elders in het lichaam), nog maar uitvoeren in de spiercellen (welke verbrandingsreacties ook zonder zuurstof, dus in enigszins zure cellen, uit kan voeren).
Verbrandingsreacties ENKEL in spiercellen zullen dan ook nog maar plaatsvinden ten tijde van deze “spaarstand), waardoor de totale verbranding in je lichaam zal afnemen.
De rest van de cellen (zolang deze zuur zijn en blijven), “doen dan even niet meer mee” aan de stofwisseling namelijk.
Als reactie hierop (dus als reactie op deze verzuring in het lijf), worden door de bijnieren allerlei hormonen afgegeven welke zich richten op het “herstellen van de zuurtegraad” in het lichaam (waaronder aldosteron), welke zich gaat richten op de natrium-kaliumbalans en de bloeddruk in je lijf.
Deze hormonen (afgegeven door de bijnieren), richten zich dan op het afvoeren van de zure stoffen EN richten zich tevens op het weer vullen van het lichaam, de cellen en voorraden (waaronder ook de bloedbaan) met voedzame, basische stoffen.
Tevens richten deze hormonen (waaronder stresshormonen) zich op het vullen van de bloedbaan met glucose.
De druk op spiercellen wordt (onder invloed van deze hormonen en alle processen deze in het lijf gaan stimuleren) dan OPGEVOERD en daar vindt dan met name veel verbranding plaats (onder druk) om maar de energie (ATP) te vormen voor alle herstellende reacties (aarop dan gericht wordt door het lichaam) om de zuurtegraad weer op pijl te krijgen.
Dit laatste vindt plaats onder invloed van het STRESS of eigenlijk “anti-stress”- hormoon cortisol.
Het overgaan van je lichaam op deze “spaarstand” is dus een gevolg van een TE verzurend eet- en beweeggedrag!
Eet- en beweeggedrag welke dus bijdraagt aan een disbalans tussen verbrandingsreacties (verzurend) en herstellende, opbouwende (ontzurende) reacties in je lijf.
Op “healthblogs” wordt deze reactie van het lichaam op verzuring (deze “spaarstand”) echter benoemd als iets wat plaatsvindt als gevolg van TE lang TE gezond eten.
Mijn definitie van gezond is echter het NIET uit balans halen, het NIET verzuren en ook NIET het uitputten van je lijf.
Kennelijk hebben zij hier een andere definitie van?
Ja, “gezonde” dus “voedzame” voeding wordt zeker wel aangehouden en aangeraden op dit soort sites en ook beweging (welke veelvuldig plaatsvindt bij deze “healthlovers”) KAN gezond zijn, maar wanneer je veelvuldig beweegt (beweging = verhoogde verbranding = opstapeling van zuren) en je “healthfood” vervolgens wel gezond is, maar alsnog NIET de BOUWSTOFFEN en dan met name ook de essentiële en BASISCHE bouwstoffen optimaal biedt welke tegenover DIE mate van activiteit (die mate van verbranding en dus verzuring) nodig is om een optimale pH te behouden (of eigenlijk na verzuring en disbalans ook wel weer balans te verkrijgen door vervolgens ook wel weer voldoende ontzurende voeding), is de balans zoek en is de combinatie van die twee (in principe gezonde gedragingen) uiteindelijk een ongezonde combinatie geworden doordat er teveel verzuring op kan treden, teveel verbranding optreedt en te weinig hersteltijd heeft plaatsgevonden en/of herstellende stoffen daarvoor aanwezig waren!
Door de combinatie van je “healthfood” en je “healthy beweging” heb je je lichaam dus TOCH teveel stress bezorgt, is het stresshormoon cortisol “tevoorschijn” gekomen en gaat je lichaam op “spaarstand”.
Je lichaam gaat zich richten op herstel door verhoogde druk op spieren en verbranding aldaar, maar doet dit tevens door alle overige cellen ook te richten op herstel en opbouw, zoals de cellen in je lever die “jouw voeding” moeten ontvangen en daar iets mee moeten doen.
Onder invloed van insuline samen met cortisol wordt je lever in die “spaarstand-situatie” vanaf dat moment opgedragen niet de koolhydraten uit je “healthfood” te verbranden (aangezien de verbranding dan enkel wordt overgelaten aan de spieren in die “spaarstand-toestand”), maar koolhydraten op te bouwen tot een voorraad glycogeen (een brandstofvoorraadje voor “later”).
Wanneer de glycogeen voorraad echter voldoende gevuld is, krijgt de lever (onder invloed van cortisol) zelfs de opdracht glucose om te vormen tot vet (waar de zure stoffen in het lijf dan ook mooi in verpakt en “weggewerkt” en opgeslagen kunnen worden).
Vandaar dat je dit kan merken (dit overgaan op deze stressreactie, welke velen “spaarstand” noemen), door een stagnatie in gewichtsafname bijvoorbeeld, waar je eerder (toen de stofwisseling door een meer gunstige zuurtegraad nog WEL doorheen heel je lichaam plaatsvond), nog wel afviel.
Wat is ECHT “healthy”?
Deze spaarstand en dus stress-toestand en verzuring in je lijf trachten te voorkomen!
Dit door net zo goed nog WEL je “healthfood” (= zo puur mogelijke, natuurlijke voeding) aan te blijven houden en daar lekker mee door te gaan, maar er DAN WEL voor te zorgen dat deze ALTIJD de ESSENTIËLE bouwstoffen (vitamines, mineralen, aminozuren en vetzuren) WEL bevat met een ZEER ruime hoeveelheid basische, vocht- en vezelhoudende groenten OF fruit (om en nabij je activiteit) naast mooie bronnen van eiwitten en vetten en dat daar dan NIET een onderdeel van mist of in tekort wordt geschoten (wat in je eerdere voeding waarschijnlijk WEL het geval was, want anders had je lichaam niet over hoeven gaan op de “spaarstand”).
OOK is het belangrijk, wanneer je daarnaast je “healthfood” (= zo puur mogelijke, natuurlijke voeding) naast groenten en fruit ook laat bestaan uit wat meer geconcentreerde (en daardoor tevens zuurvormende) brandstoffen uit geconcentreerde koolhydraten (zoals volkoren granen en peulvruchten), deze NIET in de overhand te laten zijn en komen in je snacks en maaltijden en deze ALTIJD, wanneer je deze eet, nog aan te vullen met de ESSENTIËLE bouwstoffen (uit groenten, fruit, eiwitten en vetten), aangezien deze geconcentreerde (verzurende) brandstoffen hoofdzakelijk NIET-ESSENTIËLE brandstoffen vormen welke NOOIT in de plaats van de essentiële voedingsstoffen moeten komen.
Niet-essentieel wil namelijk zeggen dat ons lijf WEL over deze stof kan beschikken en jij deze niet zozeer hoeft te eten, maar essentieel wil zeggen, dat je lichaam NIET over deze stof kan beschikken, wanneer jij die het lichaam niet levert.
Wanneer jij dan ook je voeding laat bestaan uit uitsluitend OF overwegend niet-essentiële stoffen, betekent dit dat je het je lichaam ONNODIG moeilijk maakt.
Dat wil zeggen dat door en bij het eten van deze niet-essentiële brandstoffen je je lichaam doet dwingen NOG MEER (verzurende) verbrandingsreacties uit te voeren (waardoor het meer en eerder zal en kan verzuren), en des te meer hiertoe dwingt wanneer je het lichaam NIET ook aangevult met ontzurende en herstellende ESSENTIËLE bouwstoffen.
Bestaat je “healthfood” dan ook veelal en overwegend uit niet-essentiële bronnen van koolhydraten en geconcentreerde koolhydraten, zoals granen en peulvruchten en schieten je maaltijden (aanvullend daarop) NAAR VERHOUDING tekort in (basische) ESSENTIËLE bouwstoffen (groenten, fruit, bronnen van eiwitten en bronnen van vetten), dan draagt je voeding helaas bij aan verhoogde verbranding (EN verzuring) en draagt je voeding tevens bij aan weinig hersteltijd en weinig herstel-kans in het lijf en draagt je voeding dus lekker bij aan het creëren van de “spaarstand-toestand”.
Het invoeren van een “cheatday”
Op health-sites, in health-programma’s en in health-blogs, wordt de spaarstand dus echter en helaas NIET gezien als een stressreactie zozeer, maar juist als een reactie op langdurig gezond gedrag wat ze dan benoemen als TE gezond.
Bestaat dat trouwens TE gezond?
We kwamen er net echter achter dat TE gezond in dit geval staat voor “stressvol” en dus “uitputtend” en dus eigenlijk TE extreem, TE veel en TE snel en daardoor een TE snelle opstapeling van zure afvalstoffen in zo’n mate dat het lichaam hier niet tijdig van kan herstellen, mede ook weer door DIE lifestyle.
Het beste is je lifestyle dan ook aan te passen met dus MEER en EERDER kans op herstel en (weder)opbouw door eerder, vaker en meer ontspanning in je dagen te creëren EN meer en vaker en completer essentiële bouwstoffen in je voeding te integreren ten opzichte van de niet-essentiële brandstoffen hierin en daardoor de verbrandingsreacties in je lijf eens NIET te laten optellen en opstapelen en mogelijk daardoor deze “spaarstand” te voorkomen in plaats van deze te moeten “genezen” met een “cheatday”.
Stel nou dat dit voorkomen je toch niet goed lukt (door toch teveel inspanning t.o.v. ontspanning gedurende je dagen bijvoorbeeld) en dat je toch in deze “verzuurde toestand”, dus deze “spaarstand” terecht komt.
Dat kan natuurlijk, want stressvolle omstandigheden (welke tevens verzuring in je lijf teweeg brengen) kan je natuurlijk niet altijd zomaar “wegtoveren”.
Is dan een “cheatday” wel de “oplossing”?
WEL, wanneer een “cheatday” zou bestaan uit meer van het essentiële en goede en met name een toename van het “basevormende en ontzurende” in je voeding die dag en je jezelf DAAR dan bijvoorbeeld helemaal mee “vol stopt” EN je die dag even lekker NIET extreem gaat sporten, maar iets ontspannends gaat plannen en doen die dag.
DAN is ZO’N cheatday de “oplossing” om de spaarstand wellicht te doorbreken, het hormoon cortisol “weg te kunnen jagen”, verzuring te bestrijden en de stofwisseling doorheen heel je lijf weer goed (en dat is dus RUSTIG en COMPLEET met OOK ruimte voor HERSTEL) “op gang” te krijgen door weer een “aangevuld” lijf en dus ook weer een verhoogde pH-waarde in je lijf.
Wordt DEZE vorm van “cheaten” (wat overigens niet “cheaten” is, want meer van het goede, ontzurende en ontspannende (wanneer je merkt dat je eerdere niveau van het goede voor je lijf te gespannen en toch nog te beperkt was en je lichaam alsniog deed verzuren en tekortschoot en dus eigenlijk veel eerder al bij “gecheat” had moeten worden, dus uitgebreid had moeten worden) echter aangeraden en bedoeld en als “oplossing” van de spaarstand aangedragen op dit soort sites?
NEE.
Onder een “cheatday” wordt op dergelijke sites vaak verstaan:
Eens een keer een dag NIET op voedzaamheid en dus ook een keer NIET op aanwezigheid van vitamines en mineralen of caloriebeperking letten, maar eens een keer ALLES “eten wat je lekker vindt” OOK en JUIST van de meer bewerkte en geraffineerde en minder natuurlijke en plantaardige voeding, (welke uiteraard overal te vinden is).
Dit kan dan bijvoorbeeld iets zijn als jezelf eens een keer lekker WEL trakteren op ijs, chips, patat, pannenkoeken, chocola (welke eens een keer NIET puur is).
Dit soort “cheats” worden bijvoorbeeld allemaal ge-opperd (om jezelf aan tegoed te doen) tijdens je “cheatday”.
Dit zou je lichaam dan “wakker” schudden en je “metabolisme” herstellen!
Metabolisme is echter een ander woord voor “stofwisseling”.
Kan je lichaam echter met de stoffen uit dit soort voeding (niet-essentiële, sterk verzurende stoffen ZONDER vitamines en mineralen) bij stress en verzuring en een heersende spaarstand het totale metabolisme doorheen heel je lijf weer goed gaan uitvoeren?
NEE!
Wat gebeurt er echter WEL tijdens en na zo’n “cheatday” in je lijf en hoe komt het dat inderdaad je gewichtsplateau dan EVEN kan zijn doorbroken en je gewicht weer wel EVEN wat sneller zou kunnen dalen (waardoor het LIJKT alsof dit wel DE oplossing vormt voor de spaarstand en het doorbreken van een gewichtsplateau)?
Ok, let op:
Je zit dus al in spaarstand (er zit dus cortisol in je lijf, gericht op het herstellen van de balans, welke dus zoek is).
Je zit dus in een toestand waarbij het lichaam (onder druk en invloed van cortisol) zich ENKEL richt zich op verbranding en NIET op opbouw, maar WEL probeert de verbranding tot spieren beperkt te houden en verdere verzuring DAARDOOR te minimaliseren en tegen te gaan.
Bij een ENORME lading aan VERZURENDE en NIET-ESSENTIËLE stoffen in één keer UIT HET NIKS, nadat je eerder dit soort voeding een tijd niet hebt gegeten, tijdens je “cheatday”, zal vervolgens niet cortisol meer alles “regelen” in je lijf, maar komt ADRENALINE als reactie op deze stoffen waarmee je OPEENS je lichaam BELAST en EXTRA VERZUURT, te voorschijn.
Adrenaline, oftewel HET stress-hormoon, welke ENORM en dus EXTRA uitput en verzuurt!
Ook dit hormoon zet ENORME druk op de spieren om voortdurend brandstoffen te verbranden tot ATP, maar stimuleert OOK tot afbraak van lichaamseigen vet EN lichaamseigen eiwitten (dus OOK afbraak van spierweefsel) om maar ACUUT met alle middelen het heeft en welke deze kan “pakken”, het lichaam (en eigenlijk enkel de spieren) in meer en meer brandstoffen te voorzien om energie mee te vormen en de bloedbaan onder HOGE DRUK te voorzien van nieuwe glucose, welke ook onder HOGE druk naar deze spieren uit zullen gaan.
Ja, je gewicht kan en zal als gevolg hiervan weer EVEN dalen, maar dan echt NIET door een “betere stofwisseling” of iets dergelijks, maar door des te meer stress en afbraak en nog meer druk op spieren en nu ook een lever die ENKEL gericht is op het leveren van glucose voor in de bloedbaan in plaats van een lever welke gericht is op herstel of opbouw.
Wakker schudden doe je je lichaam dus wel degelijk met je “cheatday”, maar zeker NIET ten gunste!
Na deze “cheatday” zal je lichaam namelijk alleen maar verder uitgeput en verzuurd zijn, de pH-waarde in je lijf en cellen DES TE LAGER zijn geworden en zullen er enkel MEER afvalstoffen opgestapeld en gevormd zijn in je lijf, cellen en bloed, want een kans tot herstel en opbouw is die dag ZEKER niet geweest!
En wat gebeurt er dan, de dag erna?
Wat gebeurt er als gevolg van dat FLINK en EXTRA verzuurde lijf als gevolg van je “cheatday”?
De dag na zo’n cheatday kan de stofwisseling ZEKER NIET optimaal plaatsvinden doorheen heel je lijf en in al je cellen, dus DAN neemt cortisol het lekker weer over, welke waarop ook alweer gericht was?
Het weer vullen en aanvullen en opbouwen van je lijf en voorraden met BRANDSTOF en dus ook met VET!
Je gaat dus weer lekker over op de zogenaamde “spaarstand” na je cheatday!
Zo’n cheatday dan ook als DE “oplossing” aandragen en benoemen voor je “spaarstand”; is dat kloppend of gezond?
Ik dacht het niet (al voelt en lijkt het wel even zo).
Ja, je gewicht daalt na zo’n dag wel weer EVEN, dat wel, maar echt niet op een gezonde manier.
Dit is namelijk een verlies aan met name spiermassa.
Ach, maar als het gewicht maar weer daalt, dan vinden we het allang goed en best toch, want dat is een “goed bezig-signaal” van ons lijf toch?!
Of toch niet?!
Is dit een gezonde manier van leven?
Is afvallen door stress en wanneer iets als deze “spaarstand” optreedt, hierop reageren met een “cheatday” gezond te noemen?
Ik dacht het niet, want ZOWEL de spaarstand, maar ook de “cheatday” zijn BEIDE dagen en signalen van stress en dagen met stresshormonen in je lijf.
Gezond is in MIJN optiek:
Zoveel mogelijk balans in je hoofd, lijf en dagen en dan ook zo MIN mogelijk afbraak, uitputting en verzuring door stresshormonen in je lijf, dus NIET de focus op verbranden, maar op het ECHT voeden van je lijf en deze helpen ontspannen!
Wil jij een “healthy” lifestyle met een BALANS tussen verbranding en herstel en een balans tussen brand- en bouwstoffen in je voeding EN een balans in de vorm en mate van activiteit versus ontspanning ten tijde van je dagen?
Mail je me dan of kom je een keer langs?
Add comment