Eerst het gezonde en DAN wat lekkers

Eerst het gezonde en DAN wat lekkers

Onderhandelen over voeding en met name of en wanneer je iets “mag” snoepen.
Velen doen dit.

Herkenbaar?

Vandaag vieren velen sinterklaas.
Dit is één van de vele sociale aangelegenheden december telt.
Eén van de vele aangelegenheden ook welke gepaard gaat met veel “lekkers” voor je neus en om je heen.

Dit “lekkers” is vaak van niet bepaald gezonde, voedzame aard.
Dit weten we.
Dit beseffen we.

Van “niet zulke gezonde dingen” weten we dat we deze niet te vaak en niet te veel moeten eten.

Wanneer we het ons lichaam zouden “vragen” hoe deze zou willen dat we met dit “lekkers” zouden omgaan, zou deze je “vertellen” dat deze het liefst wil dat je dit soort “lekkers” niet eens overweegt en simpelweg niet “naar binnen stopt”.

Maar tuurlijk vragen we dit ons lichaam niet, want DAT antwoord (wat zou betekenen dat je vanavond helemaal NIKS zou eten van hetgeen op tafel staat, aangezien daar NIKS voedzaams voor je lichaam tussen staat) dat willen we niet horen!

We willen dan ook het liefst zelf bepalen of, hoe en wanneer dit ongezonde “lekkers” toch echt wel “af en toe” moet kunnen!

Wat doen we dan ook vaak m.b.t. dit soort “lekkers”?

• We gaan onderhandelingen voeren.

• We gaan discussies met onszelf aan hierover.

• We gaan eet-regeltjes bedenken met bepaalde “voorwaarden” waar we ons dan aan moeten houden welke het eten van het ongezonde “lekkers” verantwoorden.

Zo zullen velen die vanavond sinterklaas vieren bijvoorbeeld de afgelopen tijd met zichzelf “afgesproken en onderhandeld” hebben dat wanneer ze eerder deze week maar voldoende gezond hebben gegeten en die dagen NIET regelmatig met hun hand in de pepernoot-pot hebben zitten graaien, ze vanavond ECHT WEL een paar pepernoten mee kunnen en mogen eten (van zichzelf).

Onder DIE voorwaarden namelijk, zo vinden ze, is het vanavond WEL lekker mee snoepen “verantwoord en geoorloofd”.
Onder die voorwaarden praten ze dan het vanavond WEL eten van het ongezonde lekkers goed.

Vergelijkbare onderhandelingen voeren we ook om en nabij de kerstdagen, maar ook andere feestdagen, feestjes, partijen en visites, maar eigenlijk ook gedurende onze normale dagen en weken.

Ongezond “lekkers” is er namelijk altijd wel, dus trachten we daarbij een “manier” te bedenken en regeltjes te bedenken om hiermee om te gaan en dit “lekkers”  te verantwoorden, maar tevens te reguleren.

• Regeltjes om het TOCH af en toe eten van dit “lekkers”  goed te praten en af te bakenen.

• Regeltjes die we dan OOK VAAK op onze kinderen toepassen.

Over deze regeltjes en deze onderhandelingen gaan we het vandaag hebben.
De redenaties en argumenten namelijk die we daarbij gebruiken, kloppen deze wel?

Lees je mee en denk je mee over je eigen onderhandelingen en regeltjes en of je argumentatie daarachter eigenlijk wel “kloppend” is vandaag?

Onderhandelen over “lekkers” en wanneer het wel en niet “geoorloofd en goed gekeurd” is (volgens JOUW hoofd en JOUW redenaties).

Het gezonde (waarvan we ALLEMAAL weten dat we DAT nodig hebben, want DAT bevat onze vitamientjes, welke ons gezond houden), vinden we niet altijd het lekkerst wat er maar bestaat.

Er bestaat namelijk OOK een categorie eten welke we als nog VEEL lekkerder ervaren.
Een categorie eten welke ons dan ook altijd NET wat meer prikkelt en ook NET wat meer zal blijven prikkelen met name wanneer we aanhoudelijk en herhaaldelijk zelf ons lichaam hiermee blijven prikkelen en dit onszelf en anderen blijven voorhouden.

Het voorhouden van het lekkers.
Het herhaaldelijk blijven kopen van dit lekkers.
Het belonen met dit lekkers.
Het trakteren met en op dit lekkers.
Het verdienen van dit lekkers.
Het goed praten van dit lekkers.
Het onderhandelen over dit lekkers.
Het met jezelf en anderen in discussie gaan over de omgang met dit lekkers.

Het bedenken en toepassen van dergelijke “eet-regels” en “voorwaarden” is iets wat we zelf vaak al in enige mate mee hebben gekregen van huis EN vaak ook zelf in de eerste jaren van de opvoeding van onze eigen kinderen “gebruiken” en gaan “toepassen”.

We gebruiken dit “lokkertje” mede om het eten van het noodzakelijke, het voedzame (dus het eten van de gezonde voeding met de vitamientjes) maar “voor elkaar te krijgen”.

Met z’n allen hebben we namelijk een angst om die vitamientjes NIET binnen te krijgen.
DAT (het NIET eten van het gezonde met de vitamientjes) zouden we onszelf namelijk kwalijk nemen.
We zouden het onszelf OOK kwalijk nemen (het gebrek aan vitamientjes) wanneer onze kinderen dat NIET zouden binnen krijgen.

We doen er als ouders dan ook ALLES aan om onze kinderen maar aan te moedigen en ook tevens “over te halen” (mede door het voor houden van het lekkers voor DAARNA) om hun gezonde voeding met vitamientjes maar WEL binnen te krijgen.

We weten namelijk dat vitamientjes nodig zijn voor ons lichaam om ons gezond te houden.
We willen natuurlijk als ouders dat onze kinderen gezond zijn en gezond blijven en willen een achteruitgang in hun gezondheid niet op ons geweten hebben.
We zorgen er dan ook voor dat ze hun vitamientjes WEL binnen krijgen.

We weten en hebben geleerd dat er meerdere vitamientjes zijn.
Dat er meerdere “groepen” voeding bestaat met allemaal weer andere vitamientjes en dat je deze allemaal ook nodig hebt.

Zo focussen we er als ouders dan ook op dat onze  kinderen uit alle categorieën voeding wel wat binnen krijgen en dat deze gezonde voeding dan ook altijd EERST opgegeten moet worden alvorens dan opeens WEL getrakteerd “mag” worden op de categorie “lekkers” waarvan we weten dat het GEEN vitamientjes bevat.

Hebben wijzelf of onze kinderen hun vitamientjes uit al die categorieën en groepen WEL netjes opgegeten: HOERA!
Dan namelijk zijn wij gerustgesteld!
We hebben onze taak van “goed voeden” volbracht!

Hoera!
Vanaf DAT punt kunnen we onszelf dan NIKS meer kwalijk nemen!

En DAN ontstaat er in ons hoofd dus OOK opeens ruimte voor het “lekkers”!

Wanneer we ZELF onze vitamientjes hebben gehad, DAN mag opeens het lekkers!
Wanneer onze kinderen hun vitamientjes hebben gehad, ook dan mogen ZIJ opeens iets lekkers!

Dat is namelijk “verdiend”!

De geruststelling is namelijk (volgens onze redenaties in ons hoofd) bereikt door het binnenkrijgen van het gezonde en DUS is er tijd en ruimte voor ontspanning en tijd en ruimte voor het “lekkers”.

Helaas, helaas, helaas…
Deze redenatie trilt natuurlijk op z’n grondvesten en klopt van geen kant!

Ik moet jou (wanneer jijzelf voor jezelf deze denkwijze aanhoudt in je eigen eetpatroon, maar ook, wanneer je je kinderen met deze denkwijze opvoedt) helaas teleurstellen.

Jij bent namelijk gerustgesteld hè, wanneer jij en je kinderen hun vitamientjes binnen hebben gekregen die dag, want DAN heb je naar je idee en beleving goed bijgedragen aan je gezondheid en je gezondheid goed “gevoed” hè.
Jij bent dus gerustgesteld, wanneer jij en ook je kinderen bijvoorbeeld je volkoren granen, je zuivel, je vlees en vis, je goede vetten, fruit en groenten binnen hebben gekregen hè, want DAT getuigd van goede voeding, waarvan we weten en leren dat DAT de noodzakelijke vitamientjes levert hè!

Ik wil je iets uitleggen en verklappen, wat je wellicht wat teleur zal stellen.
Luister en lees maar goed.

De gezonde voeding, die dichtbij de natuur staat en waarvan we allemaal weten dat deze allerlei belangrijke vitamientjes bevat, ja, die hebben we nodig en ja die zitten in DIE voeding die we net omschreven en nee, die zitten NIET in het “lekkers” waar we onszelf en onze kinderen daarbuiten en daarna rijkelijk op trakteren en herhaaldelijk mee blijven belonen.

Die vitamientjes uit die gezonde voeding die zijn nodig bij ELKE stofwisselingsreactie in ons lijf en die reacties vinden CONSTANT plaats.

Die vitamientjes die zijn nodig als zogenoemde “katalysatoren” om stofwisselingsreacties optimaal en voldoende snel te kunnen uitvoeren, maar zijn OOK nodig om de stoffen welke voor ons lijf wat belastend kunnen zijn (verzurende stoffen en afvalstoffen) en welke vrijkomen bij en uit stofwisselingsreacties af te drijven en af te voeren EN zijn ook nog eens nodig als katalysatoren bij de opbouwende stofwisselingsprocessen, welke moeten bijdragen aan herstel in ons lichaam.

Wanneer we (wijzelf en ook onze kinderen) deze vitamientjes dus NIET of onvoldoende zouden binnenkrijgen, dan inderdaad, gaat er iets NIET helemaal goed in je lijf qua gezondheid en stofwisseling.
Wanneer je namelijk je vitamientjes NIET of onvoldoende binnen krijgt dan kunnen stofwisselingsreacties in je lichaam NIET zo goed worden uitgevoerd, zullen belastende stoffen TEVEEL kunnen opstapelen EN zal schade kunnen ontstaan in je lichaam welke maar moeizaam hersteld zal kunnen worden met blijvende uitputting en schade in het lijf tot gevolg.
Een lijf namelijk welke GEEN vitamientjes bezit, kan namelijk NIET goed herstellen van schade.

Heel belangrijk zijn ze dus (deze vitamientjes) lees je en besef je wederom!
Heel belangrijk inderdaad om daarop bij onszelf EN onze kinderen ALTIJD te blijven richten en focussen om die  absoluut toch WEL binnen te krijgen en daar NIET makkelijker in te worden.

Echter…

En nu komt de teleurstelling…

Is het eten en binnenkrijgen van deze vitamientjes door het binnenkrijgen van die verschillende groepen voeding wel genoeg?!

Is het zo dat wanneer we DIE categorieën voeding met al die verschillende vitamientjes WEL hebben gegeten, we dan al gerustgesteld kunnen rondlopen en ons geruster kunnen voelen, doordat we ons lijf goed hebben gevoed?

Is het namelijk zo dat op het moment wij deze vitamientjes binnen hebben gekregen, deze ook METEEN daar in het lichaam belanden waar ze nodig  zijn en ons lichaam deze ook METEEN en ALTIJD GOED kan benutten als katalysator bij reacties en ook ALTIJD GOED kan benutten als “afdrijver” van schadelijke stoffen en ook ALTIJD GOED kan benutten als “helper” bij het herstellen en vernieuwen van en in je lichaam?

HELAAS…

Dat (het METEEN en ALTIJD GOED kunnen benutten van de vitamientjes in ons eten) is HELAAS nog NIET meteen of vanzelfsprekend het geval op het moment je je granen, groente, fruit etc. maar hebt gegeten.
Jammer hè..

Vitamientjes kunnen namelijk in het eerste deel van onze darmen pas ons lijf in komen, dus moeten ze wel eerst DAAR zijn beland.
Vervolgens moeten ze ook wel via de darmwand opgenomen kunnen worden.
Vervolgens moeten ze in de bloedbaan terecht komen en moeten ze onze lever “passeren” (welke alle voedingsstoffen in ons lijf even “inventariseert”) en pas DAN kunnen en zullen de vitamientjes via die lever “weggestuurd” worden naar de plekken en cellen waar ze  nodig zijn!

Is het met het eten van de vitamientjes dan ook zomaar gezegd dat al deze bovengenoemde stappen allemaal zomaar goed gaan en dat het bovengenoemd “traject” welke vitamientjes moeten “bewandelen” zomaar helemaal goed bewandeld wordt en de binnengekregen vitamientjes ook daadwerkelijk “hun ding kunnen doen” op de “plaats van bestemming”?

Enkel wanneer DAT hele traject namelijk zonder oponthoud goed doorlopen wordt, kunnen en zullen we pas de gezondheidswaarde en gezondheidseffecten van de gegeten vitamientjes kunnen ervaren en benutten!

En zal ik je eens wat vertellen?

De lekkere dingen, waarmee we onszelf en onze kinderen herhaaldelijk belonen…
De lekkere dingen welke we goed praten en wel mogen en kunnen eten van onszelf wanneer we onze vitamientjes maar hebben gegeten…
De lekkere dingen waarvan we weten dat deze geen vitamientjes bevatten, maar waarvan we denken dat dat niet zo’n probleem vormt, zolang we onze vitamientjes daaromheen maar WEL hebben gegeten…

Wat denk je dat al dat lekkers eigenlijk doet in je lijf?
Wat dacht je welke weg en welk “traject” de stoffen uit dat “lekkers” bewandeld?
Wat dacht je welke effect de stoffen uit dit “lekkers” heeft op de vitamientjes uit je overige voeding en het “traject” deze vitamientjes moeten bewandelen om benut te kunnen worden?

• De stoffen in het “lekkers” onttrekken vitamientjes uit je lijf!

• De stoffen aanwezig in het “lekkers” belasten je maag- en darmflora welke de opname van vitamientjes tegenhoudt en tegenwerkt!

De verwerking van de stoffen in het “lekkers” vergt dus heel veel vitamientjes welke vervolgens nooit een keer aan zullen of kunnen komen in je lijf waar ze nodig zijn!
De vitamientjes in je lijf zijn door de belastende stoffen aanwezig in het “lekkers” dan namelijk al “verbruikt”!

De lever welke allerlei stoffen in het lijf EERST moet “verwerken” en ook EERST moet “inventariseren” voordat deze “doorgestuurd” worden naar de rest van het lijf en de overige cellen in het lijf krijgt NATUURLIJK ook belastende stoffen EERST te verwerken.

Deze lever krijgt dus OOK de belastende stoffen aanwezig in het “lekkers” EERST te verwerken.

Wanneer deze lever dan ook de “belastende stoffen” aanwezig in het “lekkers” ontvangt en tevens ook vitamientjes heeft ontvangen, welke stoffen denk je dan dan dat deze lever “nodig” heeft en “gebruikt” om de belastende stoffen te “verwerken”?!

VITAMIENTJES!!

Wat doen we dus?

We geven ons lichaam via onze eigen mond EN de monden van onze kinderen WEL eerst de vitamientjes (welke ons en ook hun lichaam elders, verderop in het lichaam nodig heeft), maar stoppen er daarna DOODLEUK (in diezelfde mond) stoffen achteraan welke die eerdere vitamientjes “verbruiken” en deze “weg- roven” van en uit de plekken waar wij wilden dat ze aan zouden komen en waarvoor wij ze eigenlijk hadden gegeten!

Door onszelf en onze kinderen herhaaldelijk te belonen en blijven belonen op dit soort lekkers, schieten we dus eigenlijk niks op, want daardoor komen de vitamientjes welke ons lichaam inderdaad gezond moeten houden NIET aan daar waar ze ons gezond moeten houden!

Het gerustgesteld voelen doordat wij samen met onze kinderen “goed” hebben gegeten, om vervolgens daarna iets “lekkers” te mogen, gaat dus totaal niet op want alsnog kan ons lichaam op die manier NIET beschikken over die vitamientjes welke we daarvoor of daarna hebben gegeten.

We houden onszelf en ook onze kinderen (door dit goed te praten en te blijven doen) dan ook eigenlijk voor de gek, wanneer we dit blijven doen.

Wanneer ENKEL kan je WEL gerustgesteld zijn dat je je lichaam goed hebt gevoed met diens vitamientjes?

Wanneer je de vitamientjes WEL hebt gegeten en je kinderen deze ook hebben gegeten en deze vitamientjes vervolgens ook daar kunnen aankomen en daar benut kunnen worden waar ze nodig zijn in je lijf!

Dit is  dus helaas NIET het geval, wanneer je daarna vitamine-rovers (wat al het “lekkers” helaas vormt) elke keer blijft eten!

Aangezien DIE denkwijze dus NIET opgaat (maar we natuurlijk EN wel gezond willen blijven zelf EN onze kinderen goed willen voeden en opvoeden, maar OOK nog WEL “lekkers” willen kunnen blijven eten) is het dus HEEEEEEL belangrijk om leuke, fijne, liefdevolle gewoontes,  traktaties, beloningen etc. te bedenken en gaan promoten en aanleren en stimuleren welke NIET bestaan uit vitamine-rovers, maar uit voeding welke OOK nog vitamientjes leveren in plaats van roven!

Hierin wil ik graag ondersteunen!

Dat kan namelijk!

Lekker eten en jezelf trakteren op iets wat WEL vitamientjes levert kan best!

Nee, dat zijn we niet gewend en hoefde voor ons gevoel ook eigenlijk nooit, maar nu lees je dat dit toch ECHT wel belangrijk is.
Je leest nu namelijk dat het eten van je fruit en je groenten behoorlijk nodeloos wordt en is, wanneer de vitamientjes daaruit net zo hard bij en met het eten van het ongezonde lekkers alweer uit je lijf onttrokken wordt?!

Mail jij me, wanneer je wil dat ik je  help ondersteunen in het aanleren van vitamine-leverende en vitamine-behoudende traktaties en beloningen, zodat deze stap voor stap de plaats in kunnen nemen van vitamine-rovende varianten en deze kunnen gaan vervangen, zodat je eindelijk ECHT kan zeggen en voelen dat je jezelf en je kinderen goed hebt gevoed en jezelf ECHT kan geruststellen doordat je DAN WEL je vitamientjes hebt binnengekregen EN deze DAN WEL ook kunnen aankomen op de plekken in je lijf waar ze nodig zijn om je gezond te houden!

Met betrekking tot vanavond en sinterklaas:
Wat kan, wil en ga jij voorbereiden voor LEKKERS voor vanavond wat tegelijkertijd OOK voedzaam is, zodat je DAAR volop van kan gaan SNOEPEN vanavond?