Een kijkje in je lijf: de hersenen

Een kijkje in je lijf: de hersenen
hersenwerking, ne
Je hebt vanaf je geboorte een eetpatroon aangeleerd gekregen (de meeste mensen opgroeiend in Nederland althans) met name gericht op het binnenkrijgen van brandstoffen uit koolhydraten in de vorm van granen (welke een behoorlijke dosis van de  NIET-ESSENTIËLE voedingsstof glucose levert) met eigenlijk maar een beetje aandacht en focus op EXTRA bouwstoffen in de vorm van extra vitamines en mineralen uit groenten en fruit, extra eiwitten en extra vetten daarnaast (welke nou juist ESSENTIËLE voedingsstoffen leveren).

Daarop, op basis van DAT aangeleerde eetpatroon ben je gaan leven.

Aan de hand van de trek- en honger-signalen van je lijf, daarnaar luisterend, ben je na verloop van tijd (toen je wat ouder werd) wat frequenter gaan eten dan de eerder.
In je jeugd at je met name nog je aangeleerde 3 maaltijden per dag, maar in de jaren daarna ben je vaak ook nog daar tussendoor wat gaan eten, luisterend naar die signalen OF nog niet eens luisterend naar JOUW signalen, maar meegaand op de gewoontes van je ouders, welke luisterden naar HUN signalen in HUN lijf, welke SCHREEUWDEN om nog vaker eten dan enkel bij de hoofdmaaltijd.
Op die momenten wederom ligt dan vaak de focus op het binnen krijgen en dus eten van brandstoffen in de vorm van koolhydraten uit granen, welke met name niet-essentiële brandstoffen EXTRA leveren en niet zozeer op die momenten het binnen krijgen van extra essentiële bouwstoffen.

Na verloop van tijd kan je dan gaan merken dat je aan komt in gewicht, klachten kan gaan ervaren, steeds vaker en meer trek kan ervaren ZONDER dat je daarbij duidelijk meer energie ervaart, welke je zou verwachten als je vaker energie-leverende voeding, dus brandstoffen in de vorm van meer koolhydraten, zou eten…toch?!

Het feit dat je aan komt in gewicht, als ook de toenemende klachten en het gebrek aan energie, welke je ervaart, geeft je een signaal dat er dan ook iets niet helemaal goed gaat met de verwerking van de voeding welke je eet in je lijf en dat de brandstoffen, welke je eet en zelfs meer en vaker bent gaan eten, niet goed verbrand of benut worden.
TOCH geeft je lichaam door aanhoudende trek-signalen steeds het signaal meer voeding, welke we haast allemaal koppelen aan meer brandstoffen, te willen.

We zijn dan ook in ons lijf aan het kijken (bij wijze van spreken) de afgelopen dagen, om te leren snappen, welke weg de voedingsstoffen welke wij eten eigenlijk aflegt in ons lichaam en welke invloed deze voeding heeft op onze stofwisseling, om te leren begrijpen welke invloed ons aangeleerde eetpatroon heeft op de stofwisseling en of wij dan ook met de stoffen welke wij eten WEL of juist NIET gunstig bijdragen aan een optimale stofwisseling en orgaanwerking.

We zijn belangrijke organen, welke meespelen in de verwerking van onze voedingsstoffen, onder de loep aan het nemen.
Organen, welke een grote rol spelen in de voedingsstoffenverwerking en dus ook in stofwisselingsprocessen in ons lijf.

We hebben de darmen, lever en alvleesklier al onder de loep genomen.

We zijn hun werking nagegaan en hebben daaruit al begrepen dat ons aangeleerde eetpatroon, met name gericht op veel brandstoffen uit een geconcentreerde categorie (granen) (met met name niet-essentiële voedingsstoffen) met maar heel weinig aandacht voor extra bouwstoffen daarnaast en daarbij (en daardoor tekorten in essentiële voedingsstoffen), dus een eetpatroon met een behoorlijke eenzijdig aanbod aan voedingsstoffen helaas NIET gunstig bijdraagt aan de werking van deze organen en dus ook NIET gunstig bijdraagt aan de algehele stofwisseling in ons lijf en ons lichaam daardoor uit balans doet halen.

Onze organen worden door deze eenzijdigheid in voedingsstoffen en een tekort aan noodzakelijke essentiële bouwstoffen welke bij ELK stofwisselingsproces nodig zijn, door ons eetpatroon onnodig belast met het moeten verwerken en/of onnodig moeten opslaan van niet-te-benutten overmatige hoeveelheden brandstof, waarvoor (voor die onnodige extra processen) bouwstoffen gebruikt moeten worden en daardoor “verloren gaan”, terwijl deze juist zo hard nodig zijn.
Tevens zorgt onze voeding ervoor dat onze organen (onze lever) onnodig bezig moet met het dan maar ZELF vormen van bepaalde bouwstoffen (wanneer ze deze te weinig uit de voeding kan verkrijgen), maar welke niet eens alle door ons lichaam, door onze lever te vormen zijn; ESSENTIËLE bouwstoffen KAN onze lever namelijk niet zelf vormen!
Hierdoor, door al deze onnodige, onmogelijke en intensieve EXTRA processen, ontstaat vervolgens (aangezien die bouwstoffen toch ook echt wel in allerlei processen nodig zijn) uitputting, stress en schade en een opstapeling van afvalstoffen uit allerlei extra verbrandingsprocessen met dan helaas ook weer onvoldoende bouwstoffen in onze voeding aanwezig om DIE schade tijdig te herstellen of ook maar goed toe te komen aan het weer opnieuw opbouwen van afgebroken of beschadigde cellen, weefsels, stoffen etc.

Ja, ons lichaam heeft bij al diens stofwisselingsprocessen wel degelijk brandstoffen nodig, dus we moeten zeker wel brandstoffen eten en aanwezig hebben in ons lijf, maar dat hebben we hoe dan ook wel!
Die kan ons lichaam namelijk zelf vormen en naast koolhydraten ZELFS halen uit aminozuren en vetzuren namelijk!
Deze hoeven wij dus niet zozeer in de mate welke wij ze NU eten, te eten of dus zozeer druk om te maken, om die NIET-essentiële voedingsstoffen!
Belangrijker is dat de brandstoffen in ons lijf ook wel benut kunnen worden!
Dat deze omgezet kunnen worden in te benutten energie (ATP).
ATP is namelijk nodig om alle verdere energievergende processen mee uit te kunnen voeren in ons lijf en onze cellen namelijk en daarvoor zijn nou juist ook weer enzymen en bouwstoffen nodig; om brandstof om te kunnen zetten in ATP.
Veel meer bouwstoffen naar verhouding zijn dan ook nodig bij en in stofwisselingsprocessen, dan brandstoffen zelf eigenlijk nodig zijn, vooral ook wetende dat ons lichaam deze (dus bouwstoffen) niet allemaal zelf kan vormen en maken en de brandstoffen juist wel vanuit de afbraak en verbranding van andere, al aanwezige stoffen in ons lijf.
Ze zijn sowieso veel meer nodig, deze bouwstoffen, dan ons reguliere, eenzijdige eetpatroon deze bevat!

Dit alles hebben we al geconcludeerd aan de hand van het kijken naar de werking van darmen, lever en alvleesklier, welke dus als gevolg van DIE verhoudingen aan voedingsstoffen overbelast raken, niet optimaal kunnen werken en met name met verbranding en afbraak bezig zijn, zonder optimaal toe te komen aan opbouw en herstel en dus de normale, KALME, dagelijkse stofwisselingsprocessen.
Ons lichaam is daardoor constant alert en OVER-actief en OVER-belast aan het verbranden, verbranden en verbranden.

Gek is het dan toch, wanneer we dat nu al snappen, dat we toch door het ervaren van trek, signalen krijgen dat we vaker en meer moeten eten dan we al doen en dat we merken dat die signalen met name (tijdelijk en snel) EVEN gestild kunnen worden door het vaker en meer eten van juist die koolhydraten, waarvan we net begrepen, dat DAT overschot welke juist al heerst in ons eetpatroon, juist voor stress en disbalans zorgt en een stof vormt, welke helemaal niet zozeer EXTRA nodig is!

Dit is en lijkt olkomen onlogisch; waarom schreeuwt ons lichaam niet juist om de bouwstoffen, welke het kennelijk zoveel harder nodig heeft en in tegenstelling tot brandstoffen, niet zomaar zelf kan vormen of ter beschikking heeft?!

Trek en honger-signalen zijn signalen, welke onze hersenen ons verschaffen onder invloed van hormonen en neurotransmitters.
Tijd dan ook om de hersenen en diens werking onder de loep te nemen vandaag!

Wanneer we kijken naar onze hersenen; welke processen vinden daar dan normaal gesproken plaats?

Onze hersen- en zenuwcellen zijn met name bezig prikkels te verwerken en signalen/boodschappen door te geven.

Receptoren (welke “informatie en prikkels” ontvangen, zitten er doorheen heel je lichaam.

Deze krijgen via signaalstoffen (hormonen en neurotranmitters) als gevolg van onder andere de stofsamenstelling in je lichaam, dus door aan- of afwezigheid van bepaalde stoffen, waar deze signaalstoffen dan weer op reageren, waarmee ze “contact” maken in de ruimte waar ze zitten een signaal en boodschap door.
Dit signaal/deze boodschap wordt vervolgens door gestuurd naar onze hersenen vanuit ons lichaam.
Signalen kunnen op een langzame manier, via de bloedbaan, door hormonen doorgegeven worden aan de hersenen, waar deze hormonen dan weer contact maken met receptoren aldaar en hun boodschap “afleveren”.
Ook kunnen signalen, welke receptoren in je lichaam “oppikken” razendsnel doorgestuurd worden via zenuwbanen naar je hersenen, middels neurotransmitters.
Deze geven dan hun “boodschap” door.
Vervolgens zenden onze hersencellen weer stimulerende OF remmende boodschappen terug ons lijf in m.b.v. hormonen (langzaam via bloed) of neurotransmitters (snel via zenuwbanen), welke dan in je lijf weer een boodschap “afleveren” om bepaalde stoffen te vormen of juist de vorming van bepaalde stoffen te remmen en processen te starten of juist te stoppen.

Zo zitten er bijvoorbeeld allerlei receptoren in ons spijsverteringskanaal; in de maagwand en wand van onze darmen, maar ook bij onze alvleesklier en vetcellen bijvoorbeeld.

Normaal gesproken gaat er dan ook, wanneer je maag vol zit met voeding of wanneer er voeding je darmen in komt, wanneer de alvleesklier insuline moet afgeven door de aanwezigheid van veel glucose in je bloedbaan EN wanneer je vet cellen vol beginnen te raken, via receptoren aldaar een boodschap naar de hersenen om aan te geven dat er voldoende voeding aanwezig is.

Daar aangekomen (deze signalen) en deze boodschap verwerkt, zullen en kunnen de zenuw- hersencellen dan weer boodschappen uitzenden m.b.t. waar wat moet gebeuren met deze voedingsstoffen in het lijf en welke processen daarmee uitgevoerd kunnen worden en welke processen kunnen stoppen etc., maar zullen als gevolg ook boodschappen uitgezonden worden, welke bijdragen aan een door jou te ervaren, “verzadigend gevoel”, waardoor jij “voelt” dat je even niet verder door hoeft te eten, aangezien je lichaam al voldoende voedingsstoffen heeft om nu rustig allerlei processen mee te kunnen uitvoeren.

Op die manier krijg jij vanuit je hersenen, dus vanuit je lijf, normaal gesproken de boodschap door, wanneer je wel of niet moet eten en wanneer er dus wel of geen extra voedingsstoffen nodig zijn in je lijf.

Om deze boodschappen allemaal goed door te kunnen krijgen geseind vanuit je lichaam, maar ook om deze te verwerken en weer verder door te geven doorheen het lichaam en ons van een kloppend, verzadigingsgevoel te kunnen voorzien, hebben onze hersencellen onder andere een CONSTANTE, maar vooral ook RUSTIGE aanvoer van glucose nodig, maar belangrijker nog; ze moeten de neurotransmitters wel kunnen vormen en uitzenden, maar ook ontvangen, welke de boodschappen vervolgens door moeten geven.
Ook moeten de receptoren in ons lijf wel “beschikbaar” en dus goed te prikkelen zijn en moeten deze wel goed contact kunnen maken met signaalstoffen, want anders worden signalen niet eens opgepikt, zoals de signalen dat onze maag vol zit of bepaalde stoffen in onze darmen of bloedbaan aanwezig zijn.

De vraag is dan ook, aangezien we nu weten dat we eigenlijk al TEVEEL koolhydraten (TE veel niet-essentiële stoffen) eten in verhouding tot de bouwstoffen (te weinig essentiële stoffen) in ons reguliere eetpatroon (het eetpatroon op basis waarvan we signalen uit ons lijf krijgen), waardoor we dan signalen ontvangen vanuit onze hersenen, welke vragen om juist meer en vaker koolhydraten?!
Heeft datzelfde eetpatroon daar wellicht invloed op; op die gekke, kennelijk averechtse vraag en signalen uit ons lijf?

Ja, juist door ons eetpatroon met een erg hoog gehalte aan brandstoffen uit met name granen als ook voor je spijsverteringskanaal dan ook veel ontstekingsbevorderende en balans-verstorende stoffen tegenover een tekort aan bouwstoffen als ook voor je spijsverteringskanaal daarmee tekorten in veel ontstekingsremmende en balans-herstellende stoffen, raakt dit verzadigingssysteem tussen receptoren, hormonen, neurotransmitters en hersen- en zenuwcellen helaas verstoord!

Dit eetpatroon zorgt namelijk (op den duur) door de eenzijdigheid in en de focus op brandstoffen en tekorten aan aanvullende en noodzakelijke, essentiële bouwstoffen, voor een opstapeling van verzurende, ontstekingsbevorderende stoffen in ons lijf, welke onze receptoren slechter kunnen doen functioneren en beschadigen, waardoor signalen al niet goed ontvangen kunnen worden.
Echter ook het doorgeven van signalen middels neurotransmitters kan door ons eetpatroon niet zo goed verlopen, aangezien neurotransmitters door de afwezigheid van voldoende bouwstoffen niet goed gevormd kunnen worden en sommige hiervan ook in en bij onze darmen gevormd worden (de neurotransmitter serotonine), welke door ons eetpatroon ook vaak een zekere mate van ontstekingen of aantasting en verstoring in balans aldaar krijgt!
Ook hormonen raken door veelal een overschot aan koolhydraten en daarnaast bouwstoftekorten in onze voeding uit balans, waardoor ook deze signaalstoffen, andere en heftigere, meer drukkende, alertere boodschappen zullen gaan overbrengen.
Dan is het ook nog eens zo dat door WEL veel brandstoffen in onze voeding en dus ook meer glucose in de bloedbaan, maar door aanwezige stress door juist weer de tekorten in bouwstoffen en daardoor teveel afbraak van waardevol weefsel, onze bloedsuikerspiegel flink gaat fluctueren.
Waardoor flink schommelende en wisselende hoeveelheden glucose onze hersencellen zelf onregelmatig bereikt en flink belast, maar ook schade daaruit (uit vele verbrandingsreacties en daaruit voortkomende zure afvalstoffen en vrije radicalen) in je hersenen kan gaan ontstaan door het gemis aan ook daarvoor weer herstellende bouwstoffen en anti-oxidanten, waardoor, wanneer er WEL een signaal aan zou kunnen komen uit je lijf in de hersenen, deze alsnog niet goed of steeds minder goed, door beschadigd hersenweefsel, verwerkt en doorgegeven kan worden.

En dat alles als gevolg van ons eigen aangeleerde eetpatroon en het WEL eten van koolhydraten over het algemeen bij elk eetmoment (en daar ONNODIG de focus op leggen), in de vorm van geconcentreerde koolhydraten uit granen, maar het daar tegenover veel te weinig aanvullende bouwstoffen (en deze soms zelfs te vergeten, doordat we daar NIET de focus op leggen of belang van inzien) om hetgeen wat allemaal verbrand moet worden allemaal weer in balans te brengen in je lichaam!

De komende dagen zullen we het gaan hebben over wat we goed kunnen of eigenlijk MOETEN leren uit het “kijkje in ons lijf” en onze stofwisseling en orgaanwerking als gevolg van ons eetpatroon.

Daarna zal ik het ook hebben over wat we helaas vervolgens vaak NIET doen of veranderen of leren in de loop der jaren, aangezien we afgaan op signalen van ons lijf en niet werkelijk kunnen kijken in ons lijf en dan ook vaak niet in de loop der jaren nagaan wat ons eetpatroon eigenlijk doet en teweeg brengt m.b.t. de balans in ons lijf..helaas!!