De grabbelton

De grabbelton

Wanneer je de hele dag door dingen als koek, snoep, chocola en vette snacks eet, dan weet en besef je je dat je je gezondheid te grabbel gooit.

Vul je je dagen echter met voeding welke in de supermarkt in de gangen liggen waar een ieder diens dagelijkse basis-voeding vandaan haalt, ga je er van uit dat je daarmee, die voeding etend, je gezondheid NIET te grabbel gooit.

Je gaat er van uit dat je met DIE voeding je lichaam daadwerkelijk aan het voeden bent en op die manier je lichaam gezond houdt en in diens werking ondersteunt, toch?

Helaas is dit veelal NIET het geval!

Helaas gooien we OOK regelmatig met onze doodnormale dagelijkse basis-voeding welke we met z’n allen eten (maar welke ons lichaam helaas alsnog NIET optimaal voedt) onze gezondheid te grabbel!

Hierover vandaag meer.
Lees je mee?

Een grabbelton voorbeeld

Je vriend is al een tijd bezig met een project voor het vak techniek.

Tot nu toe heeft je vriend helemaal zelf aan zijn project gesleuteld en geknutseld en daar helemaal geen hulp bij nodig gehad.

Een waar gevaarte is het geworden zijn project.

Erg indrukwekkend.

Vanmiddag is zijn deadline.

Je vriend moet zijn project gaan inleveren en spoedig daarna zal ook een zeer belangrijke beoordeling volgen.

Er hangt veel af van deze beoordeling.

Deze deadline vanmiddag halen is dan ook zeer belangrijk voor je vriend.

Vanochtend blijkt echter nog een (zeer essentieel) onderdeel te ontbreken!
Een onderdeel deze vriend zelf helaas niet meer op voorraad heeft!

Je vriend weet dat jij hetgeen hij nodig heeft bezit.
Je vriend belt jou dan ook op die morgen.

Het komt niet vaak voor (want je vriend heeft in tegenstelling tot jou zijn zaakjes vaak prima op orde), maar je vriend vraagt je om je hulp!
Je vriend vraagt of jij zo spoedig mogelijk het missende onderdeel wil komen brengen, zodat hij zijn deadline kan halen.

Jij vindt het superleuk dat je vriend jou een keer vraagt hem te helpen in plaats van andersom.
Je raakt helemaal enthousiast en besluit er een leuk spelletje van te maken!

• Totaal niet beseffend hoe serieus dit is voor je vriend.

• Totaal niet beseffend hoe belangrijk het is voor je vriend diens deadline te halen.

JE BESLUIT EEN GRABBELTON TE MAKEN!

Je pakt het onderdeel je vriend om gevraagd heeft in krantenpapier in.
Deze doe je in een doos.
Vervolgens struin jij op je dooie gemak je huis door op zoek naar andere gekke dingetjes.
Je raapt een paar nutteloze spulletjes bij elkaar en verpakt ook deze in krantenpapier en stopt ze allen bij in de doos.

Het wordt later en later en je vriend zit maar te wachten op jou en het onderdeel jij mee zou brengen.
Eindelijk kom jij bij je vriend aan.
Je geeft je vriend NIET het losse onderdeel hij NAARSTIG op zit te wachten (de tijd begint inmiddels te dringen), maar overhandigt hem de doos.
De doos BOORDEVOL verpakte spulletjes in krantenpapier waartussen het onderdeel wel ERGENS verstopt zit, maar waar precies weet niemand.

Deze actie van jou en jouw bedachte spelletje kan je vriend niet bepaald waarderen.
Je vriend vindt dit namelijk niet echt een geschikt moment voor het spelen van spelletjes!
Je vriend kan dit oponthoud momenteel ook echt NIET gebruiken!
NU (a la minute) heeft hij het onderdeel nodig en hier eerst nog naar moeten zoeken, daar heeft hij eigenlijk GEEN tijd meer voor!

Als een razende begint hij WEL in eerste instantie een paar krantenpakketjes uit de doos te openen, maar treft herhaaldelijk NIET het desbetreffende onderdeel aan waarnaar hij op zoek is en welke hij NU toch ECHT nodig heeft voor zijn project.
Hij gaat nu echt de deadline NIET redden op deze manier, zo beseft hij.

Hij schuift de grabbelton dan ook maar aan de kant.
Eindeloos blijven doorzoeken ziet hij niet zitten.
Hij heeft wel wat beters te doen!
Hij heeft een deadline te behalen!

Hij besluit dan ook als nood-oplossing alsnog iets te gaan doen wat hij eerder al had bedacht, maar toen eigenlijk al liever niet wilde doen:

• Hij loopt naar de kamer van zijn zusje alwaar ook een project staat welke zij later die week zal moeten inleveren.
• Het onderdeel je vriend nodig heeft bezit haar project NIET, maar haar project bevat WEL een onderdeel welke hij kan gebruiken om zijn eigen project alsnog voldoende compleet in te kunnen leveren, al is het eindresultaat dan alsnog NIET helemaal zoals hij het eigenlijk had bedacht.
• Hij haalt dit onderdeel dan ook uit het project van zijn zusje.
• Het project van zijn zusje raakt hierdoor beschadigd en incompleet.
• Zelf verzint hij een manier om met dat verkregen onderdeel alsnog zijn eigen project zo goed en kwaad het gaat af te ronden.
• Hij levert diens eigen afgeronde project alsnog NET op tijd in.

Gevolg:

Ondanks dat de deadline van je vriend WEL behaald is, heeft je vriend onnodige stress ervaren en twijfelt hij nu ook nog eens over zijn eindbeoordeling (waar hij dat eerder niet deed), doordat alles die dag toch wel wat anders is verlopen dan hij vooraf voorzien en verwacht had.

Het had allemaal zoveel anders en beter en rustiger kunnen verlopen die dag!
Hoe jammer!

Thuisgekomen (eenmaal diens project ingeleverd) treft je vriend een zusje in paniek aan, want HAAR deadline is zojuist verplaatst!
Zij moet nu HAAR project morgenvroeg al inleveren namelijk!

PANIEK!

HAAR deadline dreigt nu NIET behaald te kunnen worden, terwijl HAAR project eigenlijk al af was en WEL al ingeleverd had kunnen worden (wanneer haar broer haar project die middag maar NIET had afgebroken en maar NIET had geschaad)!

Uiteraard wil je vriend zijn zusje nu maar wat graag helpen met het behalen van HAAR verschoven deadline (aangezien hij dit voor haar heeft verpest), maar het onderdeel zij nu op haar beurt nodig heeft bezit je vriend zelf ook niet dus KAN hij haar helaas alsnog NIET helpen, hoe graag hij ook wil!

Je vriend voelt zich nu schuldig over het verpesten van het project van zijn zusje, terwijl dit allemaal helemaal NIET had gehoeven (al deze stress, paniek en onrust) wanneer jij NIET die grabbelton had gemaakt voor je vriend en hem gewoon WEL zijn gevraagde onderdeel METEEN had gegeven, zoals hij vroeg.

Je vriend biedt zijn zusje WEL zijn excuses aan, maar moet vervolgens ook WEL tegen haar zeggen dat hij zijn zusje helaas NIET kan helpen.

Zijn zusje zal nu de volgende dag HELAAS een beschadigd project moeten gaan inleveren!

DAT is de consequentie van dit alles en dus EIGENLIJK ook een beetje de consequentie van JOUW makkelijke denken en JOUW spelletje welke JIJ leuk vond om te spelen met je bedachte grabbelton!

In de grabbelton jij hebt meegebracht zit namelijk NIET nog iets wat haar project nu alsnog kan helpen herstellen.

Vervolgens zit je vriend dus ook nog eens met een volle grabbelton met allerlei EXTRA en ONBRUIKBARE rotzooi in zijn maag (waarvan hij geen idee heeft waar hij de inhoud allemaal moet laten) waarin nog ergens WEL een onderdeel verstopt zit welke hij EERDER hard nodig had, maar waar hij NU (achteraf) weinig meer aan heeft.

Het kwaad is al geschied.

LEKKER IS DAT!

En jijzelf?

Jijzelf hebt thuis hartstikke veel lol, want jij vond je bedachte spelletje best WEL leuk!

De narigheid welke uit dit (voor jou best grappige en voor jou best onschuldige) spelletje voort is gekomen voor je vriend, besef je totaal NIET.

Je hebt namelijk te horen gekregen dat je vriend diens deadline heeft behaald en daar ging het toch om?!

Dat jij (door het geven van je grabbelton) hier totaal NIET gunstig aan hebt bijgedragen (aan het alsnog behalen van de deadline) en het geven van deze grabbelton zelfs voor flink wat onnodige stress en narigheid heeft gezorgd welke ondanks het behalen van de deadline voor meer problemen heeft gezorgd en nog gaat zorgen bij je vriend dan nodig was geweest en je vriend had hoeven hebben, besef je je daardoor TOTAAL NIET.

Onze hedendaagse voeding.
Ook een grabbelton met stoffen waarin ERGENS wat essentiële voedingsstoffen verscholen zitten.

De hele dag door, elke dag weer, zelfs elk moment van iedere dag is ons lichaam als reactie op ONS gedrag (de dingen we doen, denken en de prikkels wij ontvangen) bezig met diens eigen projectje.

DE STOFWISSELING!

Het lichaam is namelijk CONSTANT bezig stoffen doorheen het lijf te wisselen (af te breken, op te bouwen en te verplaatsen) om de balans in het lijf (die door ons gedrag verstoord wordt) weer zo goed mogelijk te herstellen.

Dat (het behouden en dus ook herstellen van de balans) vormt het ZEER BELANGRIJKE dagelijkse project van ons lijf!
Een project met ook CONSTANTE deadlines om te behalen voor ons lijf.
Deadlines welke de disbalans in het lijf moeten voorkomen!

Dit project moet het lijf uitvoeren met de stoffen deze in zich heeft en de stoffen het lijf dus bezit:

• Het lijf voert dan ook stofwisseling uit met de stoffen het lichaam zelf uit is opgebouwd (indien nodig).
  
• Het lijf voert stofwisseling uit met de stoffen het lichaam uit onze voeding heeft verkregen (indien voorradig en verkregen).
  
• Het lijf voert tevens stofwisseling uit met de stoffen het lichaam zelf kan vormen uit andere stoffen (welke het lijf eerder al uit de voeding verkregen heeft of welke het lijf uit diens eigen weefsels breekt).
  

Zo kan en zal er dus ALTIJD wel ENIGE stofwisseling uitgevoerd worden door ons lijf op ELK willekeurig moment van de dag zelfs al voegen wij middels ons eten GEEN stoffen toe aan ons lijf.

Bepaalde stoffen welke nodig zijn voor deze stofwisseling (de essentiële bouwstoffen genaamd) verkrijgt het lichaam toch ECHT het liefst van ons.

Deze essentiële bouwstoffen heeft ons lichaam namelijk NIET zomaar ergens op voorraad en kan het ook NIET zelf vormen, maar heeft het lichaam WEL bij ELK proces nodig (wil het deze processen allemaal OPTIMAAL kunnen uitvoeren en wil het diens deadlines behalen en balans in het lijf behouden).

Deze essentiële bouwstoffen zitten ook WEL “ingebouwd” in lichaamseigen weefsels en organen hoor, maar DAAR moeten ze het liefst ook WEL blijven zitten en dus liever NIET “uitgebroken” moeten worden.

Deze essentiële bouwstoffen heeft het lichaam dus uit de voeding nodig om de balans (wanneer deze verstoord is geraakt) ook WEL weer helemaal te kunnen herstellen.

Zonder deze essentiële bouwstoffen namelijk zal ons lichaam alsnog WEL doorgaan met bepaalde stoffen alsnog WEL te wisselen en zal het lichaam alsnog WEL alles op alles zetten diens deadlines (met de stoffen deze WEL bezit) te behalen, maar:

• DAN kan het lichaam ENKEL maar afbraakprocessen voortdurend uit blijven voeren, maar zal het lichaam daarvan schade ondervinden.
• DAN kan het lichaam de nieuwe stoffen (welke het lichaam in principe zelf kan vormen) helaas NIET allemaal vormen.
• DAN kan het lichaam opbouwende herstelprocessen NIET uitvoeren zonder dat daarvoor het lichaam eerst zelf intern afgebroken moet worden.

Op het moment jij dan ook honger ervaart, geeft je lichaam daarmee aan dat deze je hulp nodig heeft m.b.t. het aanleveren van voeding met daarin de essentiële bouwstoffen aanwezig!

Tot jij trek ervaart heeft het lichaam namelijk PRIMA de balans in het lijf ZELF kunnen bewaken met de stoffen deze her in der in diens lijf kon vinden en had deze kennelijk tussen deze stoffen nog voldoende bouwstoffen zitten!

Op het moment je lichaam echter treksignalen af begint te geven, ondervindt het lichaam moeite met het bewaken van de balans, doordat bepaalde essentiële bouwstoffen (welke hiervoor nodig zijn) beginnen te ontbreken en tekort beginnen te schieten in het lijf.

Het lichaam heeft op dat moment bijvoorbeeld moeite gekregen (door de ontbrekende bouwstoffen) de bloedsuikerspiegel in het lijf goed te reguleren of de zuurtegraad in het lijf basisch te houden.

Het lichaam wil toch vooral en het liefst NIET zichzelf intern gaan afbreken om uit diens eigen weefsel de benodigde stoffen te moeten halen om de balans DAARMEE weer te herstellen.

Het lichaam wil dus liever NIET de bloedsuikerspiegel herstellen of de zuurtegraad in het bloed weer voldoende basisch maken met stoffen uit diens eigen waardevolle weefsels gebroken, aangezien daar dan allerlei nieuwe problemen uit voort gaan komen door schade aan die weefsels!

Het lichaam is dan ook ZEER serieus in diens vraag aan jou om voeding met deze ESSENTIËLE bouwstoffen op het moment deze treksignalen vertoont en daarmee JOUW hulp inroept!

Wat doen wij echter wanneer wij trek beginnen te krijgen en wanneer ons lijf ons op die manier eens een keer om hulp vraagt?

Vergelijkbaar met de persoon in het bovenstaande voorbeeld zien wij de ernst van deze hulpvraag NIET in, beseffen we NIET dat het heel vervelend is voor het lijf wanneer op deze hulpvraag NIET spoedig en meteen GOED gehoor en invulling wordt gegeven en nemen ook wij EERST rustig de tijd om een grabbelton samen te stellen, omdat wij zin hebben in ons eigen spelletje (en onze eigen bedachte voedingssamenstelling)!

HEDENDAAGSE (BEWERKTE) VOEDING IS NAMELIJK VOOR ONS LIJF OOK EEN GRABBELTON AAN NUTTELOZE EN ZELFS BELASTENDE, ONBRUIKBARE STOFFEN MET DAARTUSSEN ERGENS VERSTOPT HEEL SOMS NOG WAT ESSENTIËLE BOUWSTOFFEN WELKE HET LIJF CONSTANT NODIG HEEFT VOOR DIENS DAGELIJKSE STOFWISSELINGSPROJECT!

Op het moment wij trek ervaren heeft het lichaam dus een naderbij komende deadline.

Het lichaam moet dan HEEL SPOEDIG essentiële bouwstoffen aangeleverd krijgen van ons om deze deadline te kunnen behalen.

De stoffen daarvoor nodig schieten in het lijf zelf op dat moment namelijk tekort.

Deze deadline betreft dan het tijdig uit kunnen voeren van een bepaald stofwisselingsproces (welke de balans in het lijf helpt herstellen) ZONDER dat daarvoor lichaamseigen weefsel hoeft te worden uitgeput en lichaamseigen weefsel hoeft te worden afgebroken.

Het lichaam heeft op dat moment bijvoorbeeld essentiële bouwstoffen nodig waarmee het lijf de bloedsuikerspiegel weer kan reguleren of stoffen waarmee het lijf de zuurtegraad in het bloed kan optimaliseren.

Wanneer het lijf echter FLINK moet wachten op deze stoffen en deze stoffen NIET tijdig VOOR diens deadline verkrijgt, zal het lijf de deadline alsnog WEL trachten te behalen, maar behaalt deze deadline dan HELAAS door het moeten afbreken van de nodige stoffen uit lichaamseigen weefsel om DAAR vervolgens nieuwe stoffen van te vormen en DAARMEE uiteindelijk de balans in het lijf te herstellen.

Het lijf zal dus altijd ZICHZELF intern gaan afbreken (wanneer het niet anders kan) om bijvoorbeeld een verstoorde bloedsuikerspiegel of verstoorde zuurtegraad te herstellen, aangezien het herstellen van de balans ALTIJD prioriteit heeft en krijgt voor het lichaam!

Deze interne afbraak (om de deadline te halen) brengt echter nare gevolgen met zich mee!

Naast en na het WEL behalen van diens deadline op die manier (dus ondanks het tijdige herstel van de bloedsuikerspiegel en zuurtegraad), zal het lichaam namelijk vervolgens WEL met interne schade aan diens weefsels achterblijven.

Deze schade moet vervolgens net zo goed OOK door ditzelfde lijf weer hersteld worden, maar is vervolgens ook weer NIET mogelijk wanneer bepaalde essentiële stoffen daarvoor nodig nog steeds ontbreken!

Het tijdig WEL luisteren naar de hulpvraag van het lijf doet dus onnodige stress en onnodige interne afbraak voorkomen en doet het lijf helpen diens deadlines WEL te behalen en de balans in het lijf WEL te behouden ZONDER dat daar schade uit voort hoeft te komen.

Maar ja, wij beseffen dit NIET en stellen (als reactie op de hulpvraag van ons lijf en als reactie op trek) doodleuk op ons gemak voedingsgrabbeltonnen samen en geven ons lichaam vervolgens die voedingsgrabbeltonnen om zelf eerst nog in te moeten zoeken en graaien naar de nodige bouwstoffen!

In die voedingsgrabbeltonnen zitten soms wel wat essentiële bouwstoffen ergens verstopt, maar deze zitten dan verpakt tussen ZOVEEL niet-essentiële en zelfs belastende en onbruikbare stoffen dat de spijsvertering van deze essentiële bouwstoffen in deze voedingsgrabbeltonnen aanwezig alsnog NIET optimaal kan verlopen.

De spijsvertering van voedingsstoffen is namelijk afhankelijk van een zekere zuurtegraad in het spijsverteringskanaal en ook afhankelijk van een optimaal samengestelde darmflora welke helaas BEIDE flink verstoord raken door alle ANDERE stoffen aanwezig in deze door ons samengestelde voedingsgrabbeltonnen!

Hierdoor kunnen de oh zo nodige essentiële bouwstoffen in deze voedingsgrabbeltonnen aanwezig sowieso NIET snel (laat staan ooit) goed gevonden worden door spijsverteringsenzymen met al die andere gekke en onnodige stoffen in die voedingsgrabbeltonnen OOK aanwezig.

Net als de vriend in het eerdere voorbeeld (wiens deadline begon te dringen) zal het lichaam uiteindelijk (ten tijde van die moeizame spijsvertering) zichzelf toch WEL moeten gaan afbreken om op die manier ALSNOG de essentiële bouwstoffen tijdig te verkrijgen om WEL de deadline te halen.

Het lichaam moet en zal namelijk diens deadline WEL halen en de balans WEL herstellen, koste wat kost!

Het eindeloos blijven grabbelen in de voedingsgrabbeltonnen (het uitvoeren van de spijsvertering) schiet echter NIET op!

Hierdoor heeft het lichaam GEEN andere optie dan zichzelf intern af te moeten breken!

Net als de persoon in het eerdere voorbeeld welke NIET het noodzakelijke onderdeel meteen kwam brengen toen zijn vriend hier om vroeg (maar dit verpakte in een grabbelton met andere spulletjes welke deze een poos later pas kwam brengen), beseffen wij onszelf ook NIET (na het eten van onze voedingsgrabbeltonnen), dat het eten van deze voedingsgrabbeltonnen interne schade teweeg brengt, het lichaam de essentiële bouwstoffen in de voedingsgrabbeltonnen aanwezig uiteindelijk NIET EENS kan benutten en gebruiken en achteraf overhoudt (en zelfs last van ondervindt), doordat OOK het lichaam (net als de vriend in het voorbeeld) diens deadline alsnog WEL haalt (door diens interne afbraak), de verstoorde balans in het lijf alsnog ook wel EVEN wordt hersteld (door diens interne afbraak) en wijzelf vervolgens DAARDOOR gewoon WEL door kunnen leven en door kunnen blijven functioneren (ons van geen kwaad bewust).

Voor onszelf is het eten van voedingsgrabbeltonnen dan ook best een leuk en ogenschijnlijk onschuldig spelletje (net als dat het samenstellen van een grabbelton voor diens vriend ook een best leuk spelletje voor de persoon in dit voorbeeld was), maar begrijp je nu dat dit “voedingsgrabbeltonnen-spelletje” voor je lijf allesbehalve een pretje is?

Laten we dit voedingsgrabbeltonnen-spelletje dan ook vooral NIET MEER spelen!

Laten we vooral WEL en ook METEEN naar ons lichaam luisteren in vervolg wanneer deze onze hulp inroept!

Laten we ons lichaam vooral WEL meteen voeden met voeding welke ALLE essentiële bouwstoffen bezit op het moment we trek ervaren om disbalans, interne afbraak, een verstoorde darmflora en verslechterde spijsvertering te voorkomen!

Vraag:

• Reageer jij WEL meteen op de hulpvraag van je lijf wanneer je trek ervaart?
• Reageer je dan ook WEL met het eten van voeding welke essentiële bouwstoffen bezit welke NIET in een voedingsgrabbelton gestopt zitten met nog allerlei gekke en andere stoffen daarin OOK anwezig?

Voeding welke deze essentiële bouwstoffen bezit en welke dan ook gecombineerd door de dag heen liefst METEEN moet worden gegeten wanneer je lijf je hulp in roept:

• Groenten en fruit (bronnen van ALLE essentiële bouwstoffen uit koolhydraten).
• Ei, vlees of vis (of aangezuurde zuivel) (bronnen van ALLE essentiële bouwstoffen uit eiwitten).
• Vette vis, noten, zaden of pitten (en diens koud geperste oliën) (bronnen van ALLE essentiële bouwstoffen uit vetten)