Calorieën beperken zal echt niet altijd werken

Calorieën beperken zal echt niet altijd werken

We leren dat een toename in gewicht het gevolg is van een teveel tot ons nemen van brandstoffen (calorieën).

Een simpel rekensommetje dus welke een IEDER kan maken!

Zo wordt het ons geleerd en met DIE gedachte gaan we dan ook allemaal aan de slag.

Stiekem is een toename in gewicht (althans, een toename in vetmassa) het gevolg van een algehele disbalans in het lijf.

Vetten kunnen en zullen namelijk door ons lijf gevormd worden (en kunnen en zullen ook opgeslagen worden door ons lijf) op het moment er TEVEEL disbalans en dus teveel STRESS heerst in het lijf.

Disbalans en stress in ons lijf leidt namelijk ALTIJD tot een VERSNELDE opstapeling van verzurende en belastende stoffen in het lijf.

Het vormen van vetten en het opslaan van vetten (met daarin deze verzurende en belastende stoffen verpakt) is vervolgens een stress-reactie-mechanisme van ons lijf om zichzelf te beschermen tegen verzuring en dus een manier om de stress en disbalans in het lijf te bestrijden.

Deze disbalans KAN een disbalans tussen de calorieën je eet en de calorieën je verbruikt zijn, maar kan net zo goed OOK een disbalans tussen inspanning en ontspanning zijn, een disbalans tussen brand- en bouwstoffen in je lijf, een disbalans tussen stimulerende en kalmerende processen in je lijf en een disbalans tussen stimulerende en kalmerende signaalstoffen (neurotransmitters en hormonen) in je lijf zijn etc. etc.

ALLE disbalans in je lijf en leven vormt dus een MOGELIJKE reden voor je lijf om de vetten in je lijf te laten toenemen (en eventueel op te slaan) en de spiermassa in je lijf tegelijkertijd te laten afnemen!

En ja, die disbalans kan OOK heersen en ALSNOG heersen of zelfs DES TE MEER heersen bij een calorie-beperking!

Aangezien wij echter WEL denken en WEL geloven en WEL leren dat een toename in gewicht ENKEL en UITSLUITEND het gevolg is van een te hoge calorie-inname t.o.v ons energieverbruik (welke we inschatten op basis van onze fysieke activiteit), schroeven we dan ook altijd WEL onze calorie-inname FLINK terug op het moment we willen afvallen!

We beredeneren namelijk dat wanneer we willen afvallen we SOWIESO heel wat minder zouden moeten gaan eten dan daarvoor (toen we aan kwamen in gewicht).

De gewichtstoename van de periode daarvoor (zo beredeneren we) is namelijk ALTIJD het gevolg geweest van teveel eten, dus dat eten dat moet minder!

De gevolgen van deze aanpak en denkwijze gaan we vandaag maar weer eens beschrijven en bespreken!

Lees je mee?

Afvallen door calorie-beperking

We leren dus dat we moeten eten aansluitend op onze inspanningen, dus aansluitend op ons calorie-verbruik.

• Ben jij dan ook een actief persoon, dan zal je meer moeten en mogen eten dan iemand die minder actief is.

• Ben jij iemand die niet bepaald actief is, zal je jezelf dus helaas meer moeten beperken in calorieën.

Wanneer we die beredenering en denkwijze gaan toepassen op jou (jij die wil afvallen en niet zo fysiek actief is), komen we op het volgende uit:

Je gaat je eerdere calorie-inname maar eens berekenen.

Je ziet een uitkomst van deze berekening, uitgedrukt in calorieën.

Je conclusie is dat deze berekende en ingeschatte calorie-inname van weleer kennelijk te hoog is geweest, aangezien je in de loop der tijd bent aangekomen in gewicht.

Je hebt gelezen dat 500 calorieën dagelijks in mindering brengen kan leiden tot ongeveer een halve kilo gewichtsdaling in de week, dus besluit je dagelijks je eerdere calorie-inname met zo’n 500 calorieën te beperken.

Je moet dan WEL je voeding blijven bijhouden en de calorieën daarin WEL blijven tellen (nadat je dit besluit hebt genomen) , want uit je hoofd weet en ken je die calorieën toch echt niet allemaal.

Deze calorieën tel je pas nadat je hebt gegeten.

Van te voren weet je namelijk veelal niet wat je gaat eten.

Je eten heb je namelijk nooit zozeer van te voren bedacht of bepaald, maar kies je eigenlijk altijd op het moment zelf, dus op het moment je trek hebt of op het moment het “etenstijd” is.

Door dit bijhouden van je calorieën (pas nadat je hebt gegeten) merk je dat je de eerste dagen van je calorie-beperking in de loop van de dag al behoorlijk aan je tax en max zit.

De avonden ervaar je die dagen dan ook als zeer vervelend merk je, aangezien je NIET meteen je vastgestelde max en tax wilt overschrijden.
Opeens kan en mag je daardoor ’s avonds niks meer eten!

Je krijgt echter steeds meer handigheid in het bijhouden van je eigen calorieën-maatstaf.
Het lukt je dan ook steeds beter je maximale aantal calorieën gunstig over je dag te verdelen, zodat je ’s avonds nog wel wat calorieën overhoudt om ook DAN nog wat te kunnen en mogen eten.

Maar toch val je niet af?!

Doordat je alsnog NIET afvalt (gelukkig heb je wel het aankomen in gewicht inmiddels doorbroken) concludeer je dat je kennelijk ALSNOG teveel calorieën hebt gegeten t.o.v. je dagelijkse verbruik.

Dit begrijp je ook wel en kan je enigszins snappen, aangezien je NIET zo actief bent.

Je snapt dat je meer zou kunnen gaan bewegen, maar meer bewegen is toch echt je ding niet, dus besluit je je calorie-inname dan nog maar eens met 500 calorieën te gaan verminderen.

De eerdere calorie-vermindering heeft namelijk WEL geleid tot gewichtsstabilisatie (terwijl het eerder steeg), dus zie jij de stabilisatie als teken van je lijf dat het met DIE beperking al NIET MEER een overschot aan calorieën heeft ervaren, zoals daarvoor.

Je ziet de stabilisatie in gewicht TEVENS als teken van je lijf dat deze beperking tot nu toe helaas alsnog NIET genoeg was om ook die halve kg per week te kunnen dalen in gewicht.

Door nu nog 500 calorieën in mindering te brengen (bij bovenop de eerdere beperking), gok je dan ook dat je dan vervolgens WEL die halve kilo zou moeten kunnen dalen in gewicht.

De eerste dagen van deze extra beperking moet je weer flink puzzelen.

Ga je namelijk door op je eerder gevonden eetritme (toen deze nog 500 calorieën meer mocht bevatten), zou dat betekenen dat je dan WEER de avonden niks meer zou kunnen en mogen eten.

Je weet dat je DAT (het ’s avonds niks meer kunnen en mogen eten, terwijl dat je lastigste moment v.d. dag vormt) als ZEER vervelend ervaart, dus probeer je overdag bij elk hapje en elke maaltijd meteen al wat calorieën te beperken t.o.v. eerder, zodat je ook nu (ondanks de 500 calorieën per dag minder) ’s avonds nog WEL wat calorieën overhoudt om in te vullen met nog iets te eten.

Pfff….

Fijn en makkelijk is anders, maar het is te doen, deze extra calorie-vermindering.

Hoe lang je deze beperking vol kan houden weet je niet (want erg lekker en smakelijk ervaar je de voeding NIET die je hebt gevonden welke lekker weinig calorieën bevat), maar ja, het is voor een goed doel, dus moet je sowieso nu maar WEL even goed doorzetten en volhouden (zo vind je en beredeneer je).

Later wanneer je NIET MEER hoeft af te vallen kan je namelijk toch ook wel weer die 500 calorieën (waarbij je merkte dat je stabiel bleef in gewicht) er weer bij trekken en wel weer eten, toch?!

Later wordt het dus wel weer leuker, uitgebreider en lekkerder (zo houd je jezelf maar voor gedurende de periode van beperking)!

Maar ondanks je goede wil en ondanks het puzzelwerk en ondanks een goede uitvoer van je nieuwe beperking, val je nog steeds niet af!

Je overweegt nog EVEN om NOG EENS 500 calorieën te verminderen, maar merkt al spoedig dat DAT toch ECHT onhaalbaar is.

Nog twee weken houd je het vol op de calorie-beperking van inmiddels 1000 calorieën per dag minder t.o.v je eerdere berekende “normale” voeding (vanuit de tijd je aan kwam in gewicht), maar wanneer je ook na die weken merkt dat dat NIKS noemenswaardigs oplevert qua gewichtsdaling, gooi je de handdoek in de ring.

Je snapt en begrijpt dat je daardoor ook best weer wat aan kan komen (wanneer je de handdoek in de ring gooit door dan maar te stoppen met het beperken of tellen van je calorie-inname), maar dat is dan maar zo.

Weer lekker eten wil je nu toch ook wel weer een keer namelijk.

Lekker eten heb je al die tijd van het beperken en tellen van je calorieën namelijk NIET bepaald gedaan

En waarvoor (voor welk resultaat) heb je dat uiteindelijk gedaan?
Waarvoor heb je al die weken jezelf beperkt en niet lekker kunnen eten?

Voor niks uiteindelijk!

Je snapt er niks meer van en geeft op.
Je geeft het beperken van je calorieën op, eet hetgeen je eerder at en komt weer aan in gewicht.

Wat heeft (ondanks de calorie-beperking) NIET gewerkt en waardoor is het gewicht van jou/deze persoon (ondanks deze toch wel noemenswaardige beperking van 1000 calorieën per dag) NIET gedaald?

Zoals ik aan het begin al aangaf is het aankomen in gewicht NIET ALTIJD  zomaar of enkel het gevolg van een te hoge calorie-inname.

Het aankomen in vet (dus het toenemen in vetmassa (en vaak ook in gewicht, maar niet altijd)) kan namelijk OOK het gevolg zijn van vele ANDERE disbalansen in je lijf welke kunnen heersen los van je calorie-inname!

Toen je besloot af te vallen en toen je besloot je calorie-inname te beperken was je al aan gekomen in gewicht.
Dit duidt dan ook op een al aanwezige disbalans in je lijf.

Wat het lijf ALTIJD en SOWIESO en HOE DAN OOK nodig heeft bij een heersende disbalans in het lijf is een OPTIMALE vulling van dit lijf met ALLE essentiële bouwstoffen.

Het herstellen van de balans in het lijf kan namelijk ENKEL maar bereikt worden met behulp van al DIE voedingsstoffen.

Voor alle inspannende en tevens afbrekende processen in het lijf zijn met name en overwegend brandstoffen nodig (welke je lijf altijd wel heeft en bij een verhoogde vetmassa zelfs ruimschoots heeft), maar voor alle herstellende en opbouwende processen in het lijf zijn bouwstoffen nodig.

Deze bouwstoffen (welke nodig zijn voor herstellende en opbouwende stofwisselingsprocessen) kunnen enkel maar gevormd worden en ook enkel maar vervoerd worden door het lijf wanneer ALLE essentiële bouwstoffen aanwezig zijn bij de lever.

En bij disbalans, wat wil je lijf dan het liefst?
Het lijf wil dan het liefst JUIST opbouwen en herstellen!

Wat heeft je lichaam dan ook JUIST nodig op het moment er disbalans heerst?
Bouwstoffen!

Is het lijf echter NIET in het bezit van deze bouwstoffen, kan en zal er van herstel GEEN sprake zijn en kan het lijf enkel maar inspannende en afbrekende processen blijven uitvoeren.

Een disbalans in het lijf tussen de afbrekende en opbouwende processen in dit lijf zal daardoor ontstaan of blijven bestaan en zal dan ook een reden tot vetopslag in het lijf vormen, zolang die disbalans blijft heersen en blijft bestaan.

Wanneer jij echter de calorieën in je voeding gaat beperken en de calorieën in je voeding gaat bijhouden en tellen nadat je iets hebt gegeten, ben je dan bezig met het zorgen voor juist WEL al die essentiële bouwstoffen aanwezig in je voeding?

Nee, want je bent bezig met beperken!

• Beperken in calorieën.

• Beperken in brandstoffen.

Je bent bezig met het beperken van brandstoffen (koolhydraten, eiwitten en vetten) die tevens wel vele bouwstoffen (vitamines en mineralen) KUNNEN bevatten, maar waarvan je aan het aantal calorieën ze leveren echt NIET kan zien OF ze de bouwstoffen welke essentieel zijn voor eht lijf (alle vitamines, alle mineralen, maar ook specifieke aminozuren en specifieke vetzuren) ook daadwerkelijk WEL bevatten.

Zo kan het dus zomaar zijn dat je 500 calorieën uit koolhydraten, eiwitten en vetten vermindert in je voeding, maar dat hetgeen je aan koolhydraten, eiwitten en vetten uiteindelijk WEL eet en hebt gegeten, deze essentiële bouwstoffen alsnog NIET levert.

Ook kan het zomaar zijn (en is het zelfs zeer waarschijnlijk geworden) dat wanneer je daarna nogmaals 500 calorieën uit koolhydraten, eiwitten en vetten vermindert, de resterende voeding (welke je dan nog maar overhoudt en dan nog maar eet en binnen krijgt) al helemaal NIET meer ALLE essentiële bouwstoffen levert.

Je lijf die bij aanvang van je beperking dan ook al NIET in balans was, kan door deze beperking (en het hoogstwaarschijnlijk alsnog en nog steeds NIET bezitten van de essentiële voedingstoffen) absoluut NIET in balans komen en raakt des te verder uit balans!

Het lichaam zal bij tekorten in deze essentiële bouwstoffen uiteindelijk enkel nog maar aan het verbranden zijn namelijk en NIET MEER toe komen aan welk herstelproces in het lijf dan ook maar.

Ben je dan ook te zwaar en wil je afvallen (maar ben je NIET al te actief) en beredeneer je dat je dan flink in je calorieën moet gaan schrappen.

Prima dat je DAN en VERVOLGENS besluit je calorieën eens bij te gaan houden, maar tracht op z’n minst de calorieën die je uiteindelijk WEL eet dusdanig te plannen (van te voren te bepalen en van te voren te kiezen) dat deze calorieën voortkomen uit bronnen van koolhydraten, eiwitten en vetten die hun essentiële bouwstoffen nog WEL bezitten!

Snap je echter totaal NIET hoe je dit kan en moet gaan doen en vormgeven (omdat je eigenlijk nog nooit vooraf hebt nagedacht over hetgeen je gaat eten en ook al helemaal niet gewend bent om te gaan bedenken wat WEL te eten in plaats van wat NIET te eten), mail je me dan of kom je een keer langs, zodat ik je daarbij kan helpen en ondersteunen?

Zo gaan we samen op zoek naar de balans in jouw lijf en balans in jouw eetpatroon, zodat je lichaam uiteindelijk WEL in staat zal zijn je extra gewicht en toegenomen vet weer te verliezen en te verbranden.

Het verbranden van vet is namelijk iets waar je lichaam helaas toch echt NIET goed toe in staat zal zijn of toe geneigd zal zijn zolang er GEEN balans in het lijf heerst, wat dus NIET het geval KAN zijn zolang de essentiële bouwstoffen blijven ontbreken in dit lijf wat HEEL MAKKELIJK het geval kan zijn JUIST wanneer je je calorieën beperkt!