Afvallen en de gemiddelde, nuchtere Nederlandse man

Afvallen en de gemiddelde, nuchtere Nederlandse man

Je bent een gemiddelde, nuchtere, Nederlandse man.
Je hebt vrouw, kinderen en een fulltime baan voor een werkgever waar je al een flink aantal jaar voor werkt.
Collega’s die je al jaren kent en waarvan sommigen vrienden zijn geworden en anderen je enkel op je werk ziet en spreekt.
Daarnaast nog wat vrienden van vroeger met wie je vriendschappelijk vaak nog een balletje trapt in een recreanten-voetbalteam.

Dat is het wel zo’n beetje.
Gewoon normaal toch?!
Geen grote zorgen; gezinnetje functioneert gewoon goed, ouders zijn nog in leven (hoewel ze wel wat ouder beginnen te worden), maar verder zelf voor zover je weet en aanvoelt wel gezond, dus niks te klagen.
Wellicht geen spannend leven vol avontuur of afwisseling, maar dat hoeft ook niet van je.
Dit is prima zo: duidelijk, overzichtelijk, helder.
Je hebt alles wat je wil, dus waarom zou je meer wensen?!

De jaren verstrijken.
Je eetpatroon is daarbij behoorlijk standaard en eigenlijk nooit iets geweest waar je al te veel bij stilstond of nadacht.
Dit hoefde ook nooit.
Je vrouw daarentegen wel; constant gestrest met haar gewicht bezig en door de jaren heen allerlei diëten.
Ach, al dat gedoe.
Het trof je niet; jij at er je boterhammetjes wel om en je avondmaaltijd kreeg je onveranderd wel voorgeschoteld, dus liet je haar maar lekker.
Zij haar ding en jij gewoon je eigen eetpatroon.

Deze vertoonde toen en vertoont nog steeds geen gekke uitschieters.
Jij, in tegenstelling tot je vrouw, hebt daar ook niet zoveel moeite mee; met het omgaan met verleidingen.
Ja, de traktatie op je werk eet je echt wel op hoor en de warme hap welke collega’s op vrijdag als lunch halen ook echt wel en wanneer je vrouw in het weekend de avonden wat opleukt door van alles op tafel te zetten eet je dat ook gewoon op en je biertje drink je na het voetballen en op feestjes ook echt wel.
Dit wordt echter niet bepaald door emoties heb je het gevoel of door anderen of door omstandigheden.
Stel, je vrouw zou het niet meer op tafel zetten en collega’s zouden stoppen met het halen van die snack, zou je de smaak wellicht missen en is het wellicht wat kaler, maar daar wen je ook wel weer aan.
Je kan prima zonder en zou dan zelf niet de neiging voelen dit dan zelf te gaan kopen of opzoeken, wanneer een ander dit niet meer zou doen.
Is het er niet, dan is het er niet en eet je het niet en taal je er niet naar.
Is het er wel, dan eet je het, want lekker vind je het wel, maar dit alles staat totaal los van bewuste keuzes en je denkt hier al helemaal niet bij of over na, zoals je vrouw dat doet en hebt er totaal geen stress bij of door.

Stress?!
Dat is je vreemd, voor je gevoel.

De stress, welke je vrouw toch altijd omtrent haar gewicht ervaart; bij het aan zien en aan horen alleen al word je moe!
Nee, daar wil en ga jij echt niet zo moeilijk over doen hoor.
Ach..dat zal het verschil tussen mannen en vrouwen dan wel zijn, zo gok je?!
Het zullen die hormonen van die vrouwen wel zijn, waardoor ze er altijd zo’n ophef over maken!
Niet aan jou besteed al dat emotionele gedoe!

Weet echter dat wanneer JIJ geen stress ervaart, welke jij koppelt aan geestelijke stress en (kop)zorgen, doordat jij door de jaren heen gewoon rustig je ding aan het doen bent, je lichaam echt wel stress kan ervaren!
Weet ook dat daar waar jij hormonen koppelt aan “vrouwenzaken” en emoties” ook mannen hormonen hebben en ook die uit balans kunnen raken!

Stress en een verstoorde hormoonbalans komt bij mannen echter niet zo snel tot uiting in heftige emoties of ongeremd eten of heftige gewichtsschommelingen, maar zou je wel kunnen opmerken door een steeds meer toenemende buik, daar waar je gezicht (behalve ouder en slapper) en ledematen (behalve minder gespierd) echt niet veel dikker worden of zijn geworden.
Ook zou je bijvoorbeeld signalen van disbalans kunnen krijgen in het ervaren van wat meer moeheid en lusteloosheid en een lager libido of verminderde prestaties op dat vlak.

Ach, maar dat zie je als een logisch gevolg van het ouder worden.
Dit zie je ook om je heen bij andere mannen.
Hier ga je je niet druk om maken.
Dat buikje, ach..je werkbroek past nog wel, die hangt nu alleen wat onder je buik.
Je sportbroek past sowieso.
Je bent geen man van strakke getailleerde jasjes of blouses; je draagt gewone shirts en daarin merk je je buik niet zo en kan je ook altijd nog een maat groter kopen toch!
Je voelt je niet zozeer ongezond.
Maakt je niet zo druk om je uiterlijk.
Je oogt ook niet veel te zwaar vind je.
Ja, nou ja, net die buik, maar ja; wanneer het daar bij blijft..ach!
Vervelend vind je die buik af en toe wel, maar niet iets om je druk om te maken, hooguit zul je dan “een beetje oppassen” met de lekkere dingen.
Die lusteloosheid en de prestaties in bed…ach..dat hoor je ook wel meer om je heen.
Dit wijt je eigenlijk ook wel aan een gevolg van een jarenlang huwelijk, veroudering, je vrouw die na de zwangerschappen ook minder te porren is en je eerlijk gezegd qua uiterlijk en uiterlijke verzorging ook tegenwoordig wat minder prikkelt.
Extra moeite hiervoor doen..ach..ook dit is wel ok zo.
Dat hoort er allemaal bij en het is niet zo dat het helemaal niet meer wil, maar gewoon anders en minder, minder heftig, minder spannend, maar ja, alles is wat minder spannend dan vroeger, daar was je vroeger ook jong en onbezonnen om en voor toch!

Weet echter dat het toenemen van een buikje als gevolg van een vertraging van de stofwisseling en een afname van testosteron, het mannelijk geslachtshormoon, wel in ENIGE MATE past en hoort bij het ouder worden, maar dat dit ook erg versneld en nadelig beïnvloed kan worden door een stressvol eetpatroon wat de hormonen uit balans haalt.

Dat jij die hebt, als gemiddeld Nederlandse man, besef je je echter niet; je doet niks abnormaals en ervaart niks abnormaals, wanneer je zo om je heen kijkt en stress en hormonen, dat voelen als onderwerpen die je totaal niet aan gaan of aan jou besteed zijn.

Weet echter dat het gemiddelde eetpatroon van de Nederlandse man een eetpatroon is, welke lichamelijke stress creëert en een hormonale disbalans.
Wat creëert namelijk stress en hormonale disbalans?
– Veelvuldig gebruik van bewerkte producten in plaats van natuurlijke, onbewerkte voeding
– Alcoholgebruik
– Een overmaat aan vezelarme koolhydraten tegenover een naar verhouding tekort aan mooie eiwitten, natuurlijke, onbewerkte vetten, vezels, vitamines en mineralen

Een eetpatroon met name gebaseerd op (tegenwoordig sterk bewerkt) brood met daarop bewerkt beleg, af en toe een snack overdag en ’s avonds gepaneerd/gemarineerd vlees en dus bewerkt vlees, wat gebakken aardappels of witte rijst, dus vezelarme koolhydraten, een beetje groenten uit pot of blik en dus groenten met toegevoegde suikers met een vet- en suikerrijk toetje na en ’s avonds soms nog een koek, wat chips, zoutjes en een biertje af en toe (wat een beetje een beeld schetst van het eetpatroon van de nuchtere, gemiddelde Nederlandse man) voldoet dus aan alle voorwaarden van stressvolle voeding (helaas) en een voeding welke de hormoonbalans niet ten goede komt.

Wat doen mannen, wanneer hun buik toch wat begint tegen te staan en/of wanneer de huisarts naar aanleiding van verhoogde bloeddruk of cholesterol aanraadt wat af te vallen?

Ze vinden al dat “dieetgedoe” wat vrouwen doen maar onzin.
Als afvallen zou helpen bij het verminderen van het buikje of bloedwaardes, dan “doe je dat toch gewoon” door wat minder te eten, wat bewustere magere keuzes te maken en niet meer al het lekkers mee te doen en op te eten en wat minder biertjes te drinken?!

Dus!
Je neemt wat minder sneeën brood mee.
Je vrouw doet er (want zij smeert de boterhammen) wat magers op; wat het allemaal is weet je niet, maar zij zal het wel weten toch!
Het is minder smaakvol dan eerder, maar het zal allemaal wel goed zijn denk je.
Wanneer je dan toch door de vermindering in sneeën wat trek krijgt, pak je een cup-a-soup welke altijd wel op het werk staat en soms heeft je vrouw hier al op ingespeeld en zo’n koekje bij je brood gedaan, welke je kinderen ook meenemen naar school.
Ook weer een droog ding en niet zo lekker als een gevulde koek natuurlijk, maar ach, wanneer het helpt bij het afvallen, doe je het wel en kom je je middag wel door.
Nee, het is geen gehaktbal, bitterbal of loempia, maar is allemaal wel te doen.
Hier doe je niet moeilijk over; het is voor een goed doel.

Afvallen gebeurt als gevolg van deze aanpassingen vaak wel, puur door de vermindering in brandstoffen in de voeding, waardoor het lichaam wel reserves MOET gaan afbreken, maar stagneert naar verloop van tijd.
Hoe kan dit?
Je hebt enkel je voeding vermindert, maar hebt het SOORT voeding niet ten gunste van de stofwisseling en hormoonbalans aangepast in kwaliteit of verhoudingen.
Het zijn ALSNOG bewerkte producten, hooguit minder vet en in hoeveelheid minder, maar dat is het dan wel.
Nog steeds eet je overwegend koolhydraten, bewerkte varianten, sterker nog: dit gehalte is zelfs hoger geworden, aangezien het vet- en eiwitgehalte in je voeding sterk is verminderd, aangezien je nu geen vet vlees en vette kaas meer op je brood mee krijgt, maar een ondefinieerbaar mager (sterk bewerkt) goedje.
Ook ben je maar wat minder vlees gaan eten en neemt geen toetje meer en je bent over gegaan op dieetboter, zoals je vrouw je aanraadde; ook vanuit die veranderingen is JUIST een lager eiwit- en vetgehalte in je voeding ontstaan (wat je hormonen UIT balans doet houden) en zijn er MEER bewerkte producten en koolhydraten in je eetpatroon gekomen (wat je hormonen OOK juist EXTRA uit balans doet halen en houden).

Dit betekent dat je voeding t.o.v. eerder des te meer stressvol is voor je lichaam, door tekorten in eiwitten en vetten, bouwstoffen van noodzakelijke hormonen om optimale vetverbranding te genereren en spiermassa te behouden (zoals groeihormoon) als ook de bouwstoffen van testosteron moeten vormen.

Zo val je EVEN af, maar op een voor je lichaam stressvolle manier, waardoor de stofwisseling vertraagd, hormonen des te meer uit balans raken, spiermassa en kracht afnemen en buik allerminst afneemt bij de gewichtsafname, maar naar verhouding toe lijkt te nemen en benen en gezicht enkel magerder worden en je moeheid, lusteloosheid en bed-prestaties, ondanks gewichtsafname, er niet beter op worden.

En dan zeggen ze dat je, wanneer je afvalt, er gezonder op wordt en fitter gaat voelen!
Nou, daar merk je niks van.

Ook bij een volgende meting, ondanks dat je, waar je nu stagneert in gewicht, toch wel wat bent afgevallen, blijken bloeddruk en cholesterolwaarden niet te zijn gedaald en moet de medicatie zelfs verhoogd worden!

Dit alles is OOK te wijten aan stofwisseling en hormoonbalans en de hormonen cortisol en insuline in de overhand aan de hand van de aanpassingen in je voeding, welke beide nadelige invloed hebben op vetopslag rond organen, bloeddruk en cholesterol!

Mannen van Nederland!
Wil je afvallen, richt je dan op een eetpatroon, welke je lichaam (en jou) GEEN stress bezorgd of hormonen uit balans haalt!
Dat wil zeggen: Een eetpatroon gericht op mooie eiwitten, kleine beetjes natuurlijke vetten en RUIM groenten en fruit verdeeld over de dag en granen in kleine porties, enkel vezelrijk en zo onbewerkt mogelijk!

Enkel DAN kan je afvallen EN je fitter gaan voelen, kunnen (bed)prestaties verbeteren, spieren behouden blijven en ZELFS groeien (wat wil een man nog meer!), wanneer je ook wat krachttraining er bij op zou pakken EN kan je buik afnemen (dat wilde je toch zo graag?)!

Wil je hier hulp bij, mail me gerust!
Stap voorbij je mannelijke trots en nuchterheid, want deze mate van overgewicht, deze bloedwaardes en mate van lusteloosheid op breed vlak en dus ook onder de gordel, hoeft ECHT niet en is ECHT NIET enkel te wijten aan veroudering en de “normale afname”, welke “vanzelf” komt en “erbij hoort” met de jaren!

Mail jij dit door naar DE man in je leven, waarvan en waarbij je denkt dat deze dit wel eens zou mogen lezen?