De invloed van voeding op dopamine-tekorten, concentratie-verlies en ADHD

Eergisteren zijn we begonnen met een reeks van mails over ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder):

• We hebben besproken hoe de stoffen aanwezig in groenten en de stoffen aanwezig in dierlijke eiwitten (mits intact) dopamine-tekorten in je hersenen helpen voorkomen en de bijwerkingen van ADHD-medicatie minimaal helpen houden.

Vandaag gaan we het (als laatste in de reeks) nog hebben over vetten:

• We gaan bespreken hoe ook de stoffen aanwezig in bepaalde vetten dopamine-tekorten in je hersenen helpen voorkomen en de bijwerkingen van ADHD-medicatie minimaal helpen houden.

Lees je mee?

De kenmerken

Wanneer je gediagnosticeerd bent met de gedragsstoornis ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder), dan herken je je hoogstwaarschijnlijk wel in één of meerdere van onderstaande kenmerken:

• Impulsief gedrag.
• Concentratieproblemen.
• Rusteloosheid.
• Leerproblemen.

Deze kenmerken worden veroorzaakt door dopamine-tekorten in je hersenen.

Dit dopamine-tekort in je hersenen heeft invloed op je gedrag.

Dit verklaart dat ADHD ook wel een gedragsstoornis wordt genoemd.

Dopamine

Je gedrag wordt bepaald vanuit je hersenen:

• Verloopt de ontvangst en verwerking van prikkels in je hersenen goed, dan zal je normaal en gecontroleerd gedrag vertonen.
• Verloopt de ontvangst en verwerking van prikkels in je hersenen niet goed, dan zal je abnormaal en ongecontroleerd gedrag vertonen.

De verwerking van prikkels in je hersenen kan enkel goed verlopen, wanneer je zenuwcellen na prikkeling van hun receptoren:

• De ontvangen prikkels kunnen verwerken.
• Neurotransmitters kunnen vormen als reactie op de ontvangen prikkels.
• Neurotransmitters kunnen uitscheiden in hun synapsspleet (het extra-cellulaire milieu van je zenuwcellen) middels een proces genaamd exocytose.

Wanneer de dopamine-receptoren in je lijf geprikkeld worden, maar deze prikkels niet goed verwerkt kunnen worden in je hersenen en dopamine vervolgens ook niet goed gevormd en uitgescheiden kan worden in je hersenen, dan zal dit leiden tot gedragingen welke ADHD kenmerken:

• Impulsief gedrag.
• Concentratieproblemen.
• Rusteloosheid.
• Leerproblemen.

Prikkel-verwerking

Wanneer de verwerking van prikkels in je hersenen niet goed verloopt, dan betekent dit dat je zenuwcellen uitgeput zijn geraakt van bouwstoffen welke een goede prikkelverwerking mogelijk maken.

Dit betekent dat:

• De verwerking van prikkels in je hersenen kan verbeteren, wanneer je zenuwcellen goed aangevuld worden in de bouwstoffen welke een goede prikkelverwerking mogelijk maken.

• De vorming en uitscheiding van dopamine in je hersenen kan verbeteren, wanneer je hersenen goed aangevuld worden in de bouwstoffen welke een goede prikkelverwerking mogelijk maken.

De prikkelverwerking in je dopamine-receptoren

Dopamine is een neurotransmitter welke gevormd wordt uit een niet-essentieel aminozuur.

Niet-essentiële aminozuren betreffen aminozuren welke gevormd kunnen worden door je lichaam zelf.

Dit betekent dat een tekort in de stof waaruit dopamine gevormd kan worden niet snel zal ontstaan in je lijf.

Het feit dat dopamine gevormd kan worden door je lijf garandeert echter niet de aanwezigheid van voldoende aanvullende bouwstoffen in je hersenen welke:

• De prikkelverwerking in je dopamine-receptoren mogelijk maken.
• De exocytose (uitscheiding) van dopamine mogelijk maken.

Om bouwstof-tekorten in je hersenen te kunnen voorkomen moet de opname van voedingsstoffen in je hersenen goed kunnen verlopen.

De opname van voedingsstoffen in je hersenen is echter niet zo simpel.

Om de opname van voedingsstoffen in je hersenen mogelijk te kunnen maken, moeten voedingsstoffen namelijk eerst je bloed-hersenbarrière kunnen passeren.

Helaas is de bloed-hersenbarrière van menigeen niet intact, waardoor de prikkelverwerking in hun hersenen niet goed verloopt en ook de exocytose van neurotransmitters (zoals dopamine) in hun hersenen niet goed verloopt en psychische klachten (zoals de kenmerken van ADHD) door velen ervaren worden.

Conclusie:

• Wanneer je bloed-hersenbarrière niet intact is, dan zal een voedingsstoffen-tekort in je hersenen ontstaan en kunnen je zenuwcellen prikkels (onder andere de prikkels ontvangen door je dopamine-receptoren) niet goed verwerken.

• Wanneer je bloed-hersenbarrière niet intact is, dan zal een voedingsstoffen-tekort in je hersenen ontstaan en kan de exocytose van neurotransmitters (waaronder de neurotransmitter dopamine) niet goed plaatsvinden.

• Wanneer je bloed-hersenbarrière niet intact is, dan zal je gedrag gaan vertonen welke kenmerkend is voor ADHD (impulsief en rusteloos gedrag).

Je bloed-hersenbarrière

Om voedingsstoffen op te kunnen nemen in je hersenen moeten ze getransporteerd kunnen worden doorheen een aaneengesloten laag endotheelcellen genaamd de bloed-hersenbarrière.

Deze barrière bezit transport-mechanismes welke het transport van water-oplosbare moleculen (water-oplosbare voedingsstoffen) mogelijk maken.

Deze transport-mechanismes kunnen niet goed functioneren, wanneer de celmembranen van je bloed-hersenbarrière beschadigd zijn geraakt.

De celmembranen van je bloed-hersenbarrière raken beschadigd, wanneer:

• Het stress-hormoon cortisol veelvuldig geproduceerd wordt in je lijf.
• Je voeding regelmatig tekorten vertoont in de bouwstoffen waarmee de celmembranen van je bloed-hersen-barrière hersteld kunnen worden.

Conclusie:

• Wanneer je voeding geen tekorten meer vertoont in de bouwstoffen waarmee de celmembranen van je bloed-hersen-barrière hersteld kunnen worden, dan kunnen de transport-mechanismes in je bloed-hersenbarrière goed functioneren.

• Wanneer je voeding geen tekorten meer vertoont in de bouwstoffen waarmee de celmembranen van je bloed-hersen-barrière hersteld kunnen worden, dan zal de opname van water-oplosbare voedingsstoffen in je hersenen verbeteren.

• Wanneer je voeding geen tekorten meer vertoont in de bouwstoffen waarmee de celmembranen van je bloed-hersen-barrière hersteld kunnen worden, dan kan de prikkelverwerking in je dopamine-receptoren goed verlopen.

• Wanneer je voeding geen tekorten meer vertoont in de bouwstoffen waarmee de celmembranen van je bloed-hersen-barrière hersteld kunnen worden, dan kan de exocytose van dopamine in je hersenen goed uitgevoerd worden.

• Wanneer je voeding geen tekorten meer vertoont in de bouwstoffen waarmee de celmembranen van je bloed-hersen-barrière hersteld kunnen worden, dan kunnen dopamine-tekorten in je hersenen zoveel mogelijk voorkomen worden.

• Wanneer je voeding geen tekorten meer vertoont in de bouwstoffen waarmee de celmembranen van je bloed-hersen-barrière hersteld kunnen worden, dan kan je impulsieve, rusteloze gedrag (welke ADHD kenmerkt) flink afnemen.

Je celmembranen

Je celmembranen (en dus ook de celmembranen van de endotheelcellen van je bloed-hersenbarrière) bezitten verschillende proteïnes, glyco-proteïnes, lipiden en glyco-lipiden.

Glyco-proteïnes en glyco-lipiden zijn membraan-vetten en membraan-eiwitten welke een suiker-antenne (een keten van meerdere essentiële suikers) bezitten en welke de zogenaamde glycocalyx van je endotheelcellen vormen.

De suiker-antennes van deze glycocalyx zorgen voor het ontstaan van een slijmerige, water-oplosbare beschermlaag op de endotheelcellen van je bloed-hersenbarrière.

Kortom:

• De suiker-antennes gevestigd op de endotheelcellen van bloed-hersenbarrière zorgen voor een goed transport van water-oplosbare voedingsstoffen doorheen je bloed-hersenbarrière.

Conclusie:

• Wanneer je voeding geen tekorten meer vertoont in de bouwstoffen waarmee de proteïnes, glyco-proteïnes, lipiden en glyco-lipiden van de celmembranen in je bloed-hersenbarrière hersteld kunnen worden, dan kunnen de transport-mechanismes in je bloed-hersenbarrière goed functioneren.

• Wanneer je voeding geen tekorten meer vertoont in de bouwstoffen waarmee de proteïnes, glyco-proteïnes, lipiden en glyco-lipiden van de celmembranen in je bloed-hersenbarrière hersteld kunnen worden, dan zal de opname van water-oplosbare voedingsstoffen in je hersenen verbeteren.

• Wanneer je voeding geen tekorten meer vertoont in de bouwstoffen waarmee de proteïnes, glyco-proteïnes, lipiden en glyco-lipiden van de celmembranen in je bloed-hersenbarrière hersteld kunnen worden, dan kan de prikkelverwerking in je dopamine-receptoren verbeteren.

• Wanneer je voeding geen tekorten meer vertoont in de bouwstoffen waarmee de proteïnes, glyco-proteïnes, lipiden en glyco-lipiden van de celmembranen in je bloed-hersenbarrière hersteld kunnen worden, dan kan de exocytose van dopamine in je hersenen goed uitgevoerd kunnen worden.

• Wanneer je voeding geen tekorten meer vertoont in de bouwstoffen waarmee de proteïnes, glyco-proteïnes, lipiden en glyco-lipiden van de celmembranen in je bloed-hersenbarrière hersteld kunnen worden, dan kunnen dopamine-tekorten in je hersenen veelal voorkomen worden.

• Wanneer je voeding geen tekorten meer vertoont in de bouwstoffen waarmee de proteïnes, glyco-proteïnes, lipiden en glyco-lipiden van de celmembranen in je bloed-hersenbarrière hersteld kunnen worden, dan kan je impulsieve, rusteloze gedrag (welke ADHD kenmerkt) flink afnemen.

Methyl-fenidaat (Ritalin)

Helaas is voeding vaak niet hetgeen veel op gericht wordt bij de behandeling van ADHD:

• Het voorschrijven van medicatie (welke dopamine-tekorten helpen aanvullen) is hetgeen veelal op gericht wordt.

Methyl-fenidaat is een voorbeeld hiervan.

Methyl-fenidaat is een psychostimulans (een wekamine) welke je zenuwcellen stimuleert tot het vrijgeven (uitscheiden) van dopamine, waardoor je na inname van dit middel:

• Minder impulsief gedrag zult gaan vertonen.
• Minder concentratieproblemen zult ervaren.
• Minder rusteloosheid zult ervaren.
• Minder leerproblemen zult ervaren.

Methyl-fenidaat kan echter niet voor het herstel van je bloed-hersenbarrière zorgen en dus ook niet zorgen voor:

• Het voorkomen van voedingsstoffen-tekorten in je hersenen.
• Een goede prikkelverwerking in je hersenen.
• Het voorkomen van neurotransmitter-tekorten (zoals tekorten in serotonine) in je hersenen.
• Een goede regulatie van je gedrag.

Dit verklaart de veel voorkomende bijwerkingen van dit middel:

• Hartkloppingen.
• Een gejaagd gevoel.
• Prikkelbaarheid.
• Misselijkheid.
• Moeite met in- en doorslapen.
• Verminderde eetlust.

Deze klachten komen namelijk voort uit een serotonine-tekort in je hersenen.

• De kalmerende, dopamine-regulerende neurotransmitter serotonine is een neurotransmitter welke niet opgenomen kan worden in je hersenen, wanneer je bloed-hersenbarrière niet intact is.

Het verminderen van de bijwerkingen van methyl-fenidaat

Dopamine is een stimulerende neurotransmitter welke tevens kan fungeren als hormoon.

Deze neurotransmitter en tevens hormoon maakt je lichaam alert en gespannen, wanneer deze aanwezig is in je lichaam.

De effecten van dopamine worden normaal gesproken in je lijf uitgebalanceerd (gereguleerd) door de kalmerende effecten van de neurotransmitter serotonine (welke tevens als hormoon kan fungeren).

Verloopt de opname en prikkelverwerking van serotonine in je hersenen echter niet goed (doordat je bloed-hersenbarrière niet intact is en er een voedingsstoffen-tekort in je hersenen heerst), dan zal je lijf uitgeput raken als gevolg van het gebruik van methyl-fenidaat.

Methyl-fenidaat zal namelijk voor de aanwezigheid van dopamine in je lijf (en daardoor voor continue alertheid en spanning in je lijf) zorgen welke niet af zal kunnen nemen wanneer serotonine ontbreekt in je lijf.

Gevolg (wanneer je methyl-fenidaat gebruikt, maar je voeding geen aandacht krijgt en alsnog tekorten vertoont in de bouwstoffen waarmee je bloed-hersenbarrière hersteld kan worden en voedingsstoffen- en serotonine-tekorten in je hersenen voorkomen kunnen worden):

• Een continue alert en gespannen lijf.

Conclusie:

• Wanneer je methyl-fenidaat gebruikt en zo min mogelijk bijwerkingen wilt ervaren, dan verdient je voeding alsnog aandacht en moet je voeding alsnog geen tekorten vertonen in de bouwstoffen waarmee je bloed-hersenbarrière hersteld kan worden.

Vetten

De essentiële vetzuren omega 3 en 6 moeten regelmatig aanwezig zijn in je voeding om nieuwe lipiden te kunnen vormen in de cellen van je bloed-hersenbarrière.

De essentiële vetzuren omega 3 en 6 moeten regelmatig aanwezig zijn in je voeding om ook glyco-lipiden te kunnen vormen in de cellen van je bloed-hersenbarrière.

De essentiële vetzuren (omega 3 en 6 vetzuren) zijn (in intacte toestand) aanwezig in:

•     Rauwe, verse vette vis.
•     Rauwe noten, zaden en pitten.
•     Koud geperste oliën van noten, zaden en pitten.
•     Verse groene bladgroenten, algen en wieren.

De omega 3 en 6 vetzuren hierin zijn zeer kwetsbaar en blijven niet intact (en kunnen niet meer als bouwstof voor nieuwe lipiden en glyco-lipiden dienen), wanneer ze flink blootgesteld worden aan:

•     Lucht.
•     Licht.
•     Hoge temperaturen.
•     Chemicaliën.

Helaas consumeren de meeste Nederlanders weinig voeding met omega 3 vetzuren en wordt voeding met omega 6 vetzuren (zoals zonnebloemolie) vaak verhit, waardoor het herstel van hun bloed-hersenbarrière alsnog niet gegarandeerd kan worden en voedingsstoffen- en neurotransmittertekorten in hun hersenen alsnog niet voorkomen kunnen worden.

Kortom:

• Wanneer je voeding onvoldoende intacte omega 3 en 6 vetzuren bevat, dan mist je voeding heel wat stoffen welke je bloed-hersenbarrière intact helpen houden.

• Wanneer je voeding onvoldoende intacte omega 3 en 6 vetzuren bevat, dan mist je voeding heel wat stoffen welke voedingsstoffen- en neurotransmittertekorten in je hersenen helpen voorkomen.

• Wanneer je voeding onvoldoende intacte omega 3 en 6 vetzuren bevat, dan mist je voeding heel wat stoffen welke een goede prikkelverwerking in je dopamine-receptoren mogelijk helpen maken.

• Wanneer je voeding onvoldoende intacte omega 3 en 6 vetzuren bevat, dan mist je voeding heel wat stoffen welke impulsief en rusteloos gedrag helpen verminderen.

• Wanneer je voeding onvoldoende intacte omega 3 en 6 vetzuren bevat, dan mist je voeding heel wat stoffen welke de bijwerkingen van ADHD-medicatie beperkt helpen houden.

Conclusie:

• Om dopamine-tekorten in je hersenen zoveel mogelijk te kunnen voorkomen (en de bijwerkingen van ADHD-medicatie zo minimaal mogelijk te kunnen houden), moet je voeding zeer regelmatig (liefst elk moment dat je iets eet) verse groenten, intacte dierlijke eiwitten (zie de mails van de afgelopen dagen) en intacte omega 3 en 6 vetzuren bevatten.

Vraag:

• Heb jij ADHD?
• Gebruik jij methyl-fenidaat?
• Ben je bereid regelmatig (liefst elk moment dat je iets eet) groenten, voeding met intacte dierlijke eiwitten en voeding met omega 3 en 6 vetzuren te gaan consumeren, zodat je klachten en de bijwerkingen van je medicatie zo minimaal mogelijk gehouden kunnen worden?