Cliëntervaring: Enorme trek en zoetbehoefte en toename in gewicht (vetmassa) door Prednisonkuur
Marga houdt een mooi voedzaam eetpatroon aan, gericht op het ondersteunen van de balans in haar lijf.
Een eetpatroon zo samengesteld qua stoffen, dat deze in theorie tot vet verbranding aan zou moeten en kunnen zetten.
Althans, wanneer er maar geen andere factoren spelen, welke tot disbalans in het lijf doen leiden.
Wanneer namelijk kan en zal het lichaam ENKEL vet verbranden (en kan je tevens verzadiging ervaren)?
Wanneer de juiste stoffen (welke balans in je lijf kunnen bewerkstelligen) niet enkel gegeten worden, maar ook vervolgens wel goed verteerd kunnen worden, vervolgens in ons bloed belanden en vervolgens ook nog wel in onze cellen belanden!
In onze cellen namelijk, daar pas kan stofwisseling met die mooie voedingsstoffen plaatsvinden.
En pas bij een optimale stofwisseling in al je cellen, kan en zal er balans zijn in je lijf.
Of de stoffen (goed) in de cellen belanden en of daar optimale stofwisseling mee uitgevoerd kan worden en of het lichaam vervolgens (naast alle processen welke het sowieso uit te voeren heeft) ook nog toe komt aan het verbranden van vetten, hangt helaas niet enkel af van en samen met het hebben gegeten van mooie voedingsstoffen en dus het feit dat je jezelf goed hebt gevoed, maar is tevens afhankelijk van de hormonen aanwezig in je lijf op het moment die mooie stoffen in je lijf zitten en deze vervolgens ook nog eens gewisseld moeten worden.
Hormonen bepalen namelijk welke stoffen wel of niet in welke cellen en weefsels wel en niet belanden EN bepalen vervolgens ook nog eens welke processen met welke stoffen in die cellen vervolgens uitgevoerd zullen worden.
Je voeding kan dan ook best stoffen bevatten, welke in theorie gunstig meewerken bij en bijdragen aan en stimuleren tot vet verbranding, maar met hormonen in je lijf, welke vet verbranding doen belemmeren, zal alsnog helaas GEEN vet verbranding het gevolg zijn, ondanks je mooie voedselinname.
Cortisol is een stresshormoon.
Deze is aanwezig tijdens of eigenlijk na en dus “als reactie op” stress.
Stress welke uitput en waardoor ons lichaam vervolgens altijd wat verzuurt zal zijn en daardoor uit balans is.
Cortisol is dus aanwezig in een al verzuurt lichaam.
Deze probeert onder andere deze verzuring weer te bestrijden.
Deze probeert namelijk de balans weer te herstellen.
Wat doet dit hormoon onder andere?
Deze verhoogt onze bloedsuikerspiegel en doet onze levercellen tevens richten op vooral het vormen van nieuwe glucose voor in de bloedbaan.
Deze suikers worden zo goed mogelijk door dit hormoon ook in de bloedbaan behouden.
Niet alle weefsels en cellen in je weefsels, kunnen daar, zoals normaal gesproken het geval is, dan zomaar over beschikken en deze als brandstof benutten.
Dit betekent dat dit hormoon bijdraagt aan een lichaam, welke constant gericht is op koolhydraat-verbranding (door deze verhoogde bloedsuikerspiegel) en dan NIET op vet verbranding, maar dat dit maar in beperkte delen van het lijf (onder invloed van dit hormoon) aan de orde is, deze verbranding.
De stofwisseling is doorheen je lijf onder invloed van dit hormoon dus ook zeker niet zoals anders en dus ook zeker niet optimaal en compleet.
Dit betekent tevens dat insuline (het hormoon welke sowieso dan ook in het bloed aanwezig zal zijn, aangezien de bloedsuikerspiegel verhoogd is en hoog wordt gehouden door cortisol) een eventueel teveel aan glucose in de bloedbaan op zal laten slaan door de lever om zo een glucose-voorraad op te bouwen.
Eerst zal dit opgeslagen worden als glycogeen, maar vervolgens ook in de vorm van vet, dit glucose en dus “brandstof-overschot”, zolang de bloedsuikerspiegel verhoogd blijft en zolang er overschotten zijn t.o.v. de verbranding die minimaal wordt uitgevoerd onder invloed van cortisol die verbranding niet in al je cellen laat uitvoeren.
Vooral wanneer de bloedsuikerspiegel niet enkel door cortisol verhoogd wordt, maar ook nog eens extra door jouw voeding, dan zullen er snel overschotten zijn en blijven aan glucose t.o.v. hetgeen er verbrand wordt en dit snel als vet opgeslagen kunnen worden.
Cortisol zorgt tevens dus voor een andere verdeling van de direct te benutten brandstof, dus deze glucose, over de weefsels in je lijf.
Deze houdt glucose zoveel mogelijk in de bloedbaan, maar SOMMIGE weefsels, zoals spierweefsel, maar ook nieren etc. kunnen en mogen alsnog wel hierover “beschikken”.
Deze worden zelfs flink onder druk gezet om maar WEL glucose te verbranden.
Overige weefsels echter, zoals hersenweefsel, deze “ontzegt” dit hormoon de normale toevoer en beschikbaarheid van glucose t.o.v. de normale beschikbaarheid, wanneer er geen stress, uitputting en verzuring zou heersen, aangezien in een rustig lichaam zonder stress alle weefsels over glucose in de bloedbaan kunnen en mogen beschikken en insuline deze glucose dan naar al je cellen kan en mag brengen, maar cortisol dit bij stress toch echt anders regelt en stuurt.
Dit betekent dat de prikkelgeleiding in je hersenen (onder invloed van cortisol) niet zo verloopt, zoals anders, waaronder ook de prikkelgeleiding van het eetlustremmende en kalmerende stofje serotonine (wat tevens het stofje is welke veel invloed heeft op je gemoedstoestand).
Cortisol remt ook letterlijk zowel de aanmaak, maar ook de opname in de hersenen van dit stofje serotonine, wat de trek en zoetbehoefte ten tijde van stress (welke veel mensen ervaren) kan verklaren, maar wat ook het slechte slapen, het onrustige, maar ook lusteloze gevoel kan verklaren wat velen ten tijde van stress ervaren.
Dit zijn namelijk allemaal effecten, te verklaren uit serotonine-tekort (onder invloed van Cortisol).
Ditzelfde, dit effect welke ik nu globaal heb omschreven van het ontstekingsremmende anti-stress-hormoon cortisol, heeft Marga aan den lijve ondervonden ten tijde van of als reactie op haar Prednisonkuur.
Deze effecten vond ze heel wonderlijk, maar ook frustrerend (trek ervaren uit het niks EN aankomen in gewicht), terwijl ze voor haar gevoel helemaal niet onrustig was OF slecht had gegeten?!
Hoe komt dit?
Prednison is een ontstekingsremmend middel.
Een zogenaamde “corticosteroïde”.
Dit is dus “familie van” het ontstekingsremmende anti-stress-hormoon cortisol en heeft dan ook een vergelijkbare werking in je lijf en ook vergelijkbare gevolgtrekkingen en effecten op de processen gaande in je lijf!
Ja (net als cortisol) is deze dus ook gericht op ontstekingsremming en wordt het dan ook voor geschreven om ontstekingen te remmen, maar ook de overige effecten (bloedsuikerverhoging, bepaalde weefsels hun glucose-toevoer ontzeggen, verhoogde kans op vetopslag en spierafbraak en meer trek door belemmering van het eetlustremmende stofje serotonine) die cortisol met zich mee brengt en in je lijf teweeg brengt, brengt Prednison net zo goed met zich mee.
Welk medicijn gebruik jij wellicht?
Welk medicijn krijg jij voor geschreven?
Vaak weet je WEL ter voorkoming of bestrijding van welke klachten je je medicatie krijgt voorgeschreven en snap je dat het die klachten helpt verhelpen en dat de werking van het middel daarop gericht is, maar ken je OOK daadwerkelijk het werkingsprincipe in je lijf van de stoffen, welke je met dit medicijn in je lichaam krijgt?
Wordt dit je uitgelegd?
Weet je ook welke uitwerking deze stoffen in je lijf, op de processen in je lichaam heeft, naast het bestrijden van je klachten en of DIE werking het je wel waard is of dat je dan haast nog liever de oorspronkelijke klachten hebt in plaats van DIE effecten?
Klachten, welke je ervaart, en waarvoor je een medicijn krijgt voor geschreven, zoals ontstekingen, komen eigenlijk altijd wel voort uit een lijf, welke in disbalans is.
Medicatie bestrijdt vervolgens de klachten (zoals de ontsteking) wel, maar garandeert verder geen balansherstel.
Medicatie doet dan ook vaak weinig m.b.t. de oorzaak van de disbalans.
Het kan zelfs je lijf des te meer uit balans halen in sommige gevallen; vooral wanneer de medicatie stoffen bezit, welke belastend zijn voor je lijf.
Het verdiepen in de mogelijk OORZAAK van de disbalans en dus de oorzaak van je klachten (dus hetgeen de ontsteking heeft doen veroorzaken) en nagaan welke invloed je DAAR wellicht op uit kan oefenen met onder andere je voeding, maar ook je verdere gedrag om te werken aan herstellen van balans in plaats van “verhelpen en bestrijden van klachten voortkomend uit al aanwezige disbalans, maar de oorzaak niet weten of aanpakken”, kan ik dan ook een ieder altijd aanraden, wanneer je zomaar medicatie krijgt voorgeschreven als reactie op door jou benoemde klachten, maar er verder nog helemaal niet naar je voeding en gedrag is gekeken of daarnaar is geïnformeerd en de verbanden met de klachten daaruit.
Weet of ken jij de invloed van voeding op de klachten jij hebt of ervaart en medicatie voor gebruikt?
Add comment